Paraliż przysenny (inaczej porażenie przysenne) to zaburzenie snu polegający na chwilowej całkowitej niezdolności do poruszania się i/lub mówienia podczas zasypiania lub budzenia się. Osoba doświadczająca paraliżu nie jest w stanie w pełni się wybudzić i poruszać, nawet jęsli ma otwarte oczy i jest w stanie wodzić wzrokiem. Napadom porażenia towarzyszy lęk, który przemija po upływie kilku minut, wraz z ustąpieniem porażenia. Paraliż przysenny wiąże się z przedłużeniem stanu, w którym znajduje się ciało w czasie snu (w fazie REM) - stanu naturalnego paraliżu, czyli niezdolności do poruszania się, który ma na celu zapobieżenie wykonywania przypadkowych ruchów.
Paraliż przysenny najcześciej ma podłoże psychologiczne - wiąże się z trudnymi przeżyciami, stresem czy też lękiem. Jego objawy można interpretować jako projekcje umysłu dotyczące przeżytych lub antycypowanych zdarzeń o charakterze negatywnym.
Oprócz objawów fizycznych, interesujące są obserwowane u osób doświadaczajacych paraliżu przysennego, charakterystyczne zmiany na poziomie energetycznym - typowe przy zaburzeniach związanych ze stresem i lękiem. W aurze astralnej obserwowalne są czerwone smugi energii mogące mieć związek z niepokojem lub tłumioną agresją. W czakrze trzeciego oka oraz w czakrze splotu słonecznego również często pojawia się energia o czerwonej wibracji, która przepływa z czakry, w której powinno jej być najwięcej - z czakry podstawy. Takie zmiany energetyczne świadczyć mogą o zaburzonym poczuciu stabilności, bezpieczeństwa, ogólnym osłabieniu energii witalnej, utrudnionej zdolności do przejrzystego myślenia oraz do skutecznego wykorzystywania intuicji. Energia koloru żółtego, zazwyczaj dominująca w czakrze splotu słonecznego, nierzadko znajduje się w innych ośrodkach energetycznych, co może przejawiać się zaburzeniami emocjonalnymi. Przy pracy w przezwyciężaniu objawów paraliżu przysennego, jak również innych objawów powiązanych ze stesem i lękiem, może być pomocne kilka zabiegów czakroterapii, mających na celu harmonizację pracy zaburzonych ośrodków energetycznych.
Dla osób cierpiących na zaburzenia lękowe oraz depresję, a więc przypuszczalnie także mogących doświadczać paraliżu przysennego, wskazane jest, aby nosiły przy sobie kamień szlachetny awenturyn. Ma on właściwiości uspokajające, jak również ułatwia obserwację własnego lęku i konfrontację z nim. Poleca się również otaczanie przedmiotami lub noszenie ubrania w kolorze indygo, ponieważ działa on regenerująco na zazwyczaj zaburzoną w takich przypadkach czakrę trzeciego oka.
Różne techniki relaksacyjne i niwelujące napięcia emocjonalne będą zapewne pomocne dla osób, które sporadycznie doświadczają paraliżu przysennego. Nie polecałbym jednak tych metod tym, u których dolegliwości te występują często i są w znacznym stopniu uciążliwe. Zastępowanie negatywnych emocji pozytywnymi pomaga zazwyczaj jedynie doraźnie, a bardziej skuteczne i trwałe efekty powinna przynieść identyfikacja przyczyn występowania lęku. Można w takich przypadkach stosować różne techniki wizualizacyjne z odtwarzaniem sytuacji powodujących lęk oraz prowadzić dziennik stanów emocjonalnych i marzeń sennych - w celu lepszej obserwacji własnych zachowań i pogłębienia wiedzy o sobie. Konfrontacja z lękiem nie jest jednak rzeczą łatwą i często wymaga wsparcia z zewnątrz. Jeżeli objawy paraliżu przysennego są bardzo uciążliwe i długotrwałe, skuteczną może okazać się pomoc psychoterapeuty lub leczenie farmakologiczne, ponieważ zmiany na poziomie fizjologicznym są również nierzadko powodem występowania tych uciążliwych dolegliwości.
Jest mi znany przypadek, gdzie objawy paraliżu przysennego pojawiły się u osoby, po tym, jak dosyć lekkomyślnie podejmowała ona próby kontaktu z bytami astralnymi. Trudno powiedzieć, czy objawy te były spowodowane podwyższonym poziomem stresu w związku z zaistniałą sytuacją, czy też osoba ta rzeczywiście znalazła się pod wpływem oddziaływania negatywnej energii. Faktem jest, że dolegliwości te ustąpiły dopiero po wsparciu bioenergoterapeutycznym i psychofarmakologicznym.
