A teraz pytanie za 100 punktów: skąd wiesz, która jest 'z wczoraj' a która jest 'z jutra'?
Obiektywnie, to tylko wyobrażenia. Jeśli w treści nie masz np. kalendarza w tle, to jak miałabyś wiedzieć do którego dnia są przypisane?
A jednak wiesz. Bo w określony sposób Twój umysł rozróżnia pewne kwestie. Podobna struktura dotyczy też tego co lubisz a co nie, tego czyje komentarze robią na Tobie wrażenia, a czyje nie (bo jest różnica między czymś, co powie Twój ojciec, Twoja przyjaciółka i żul który śpi na ławce w parku którego właśnie minęłaś).
Cały trik polega na tym, że dla mózgu sama treść nie ma większego znaczenia. Tzn. dla mózgu nie ma znaczenia, czy to ojciec, czy przyjaciółka, czy żul - znaczenie mają pewne 'znaczniki dodatkowe' które mówią 'na ojca reaguj tak', 'na przyjaciółkę inaczej', 'na żula jeszcze inaczej'. Co ważniejsze - jeśli wiesz jak, możesz 'wymienić' treść przypisaną do tych znaczników - tak, że reakcja pozostaje ta sama, ale teraz reagujesz na ojca jak na przyjaciółkę a na przyjaciółkę jak na ojca. Albo reagujesz i na ojca i na przyjaciółkę tak samo, a kategoria reakcji do której wcześniej należał ojciec pozostaje pusta.
To trochę jak z ludźmi, którzy są przekonani, że to okładka książki decyduje o jej treści - jeśli książka wydana przez wydawnictwo naukowe, to pisze prawdę, a jeśli przez wydawnictwo zajmujące się powieściami, to fikcja. Jeśli teraz weźmiesz np. powieść 'Trzech Muszkieterów', urwiesz okładkę, wkleisz ją do okładki 'Historia Renesansowej Francji' i dasz takiej osobie - to potraktuje tą powieść jako prawdziwą rozprawę naukową.
Twój mózg działa w podobny sposób. Na jakimś poziomie może to być trochę straszne, bo nagle okazuje się, że wszystko można zmienić. Na innym poziomie, jest to niesamowicie uwalniające - bo wszystko można zmienić!
Dlatego teraz mam dla Ciebie małe ćwiczenie:
Przypomnij sobie sytuacje, gdzie czułeś się naprawdę dobrze. Może to być sytuacja z przeszłości, może być z teraźniejszości. Niech będzie to naprawdę dobre wspomnienie - jak nie uśmiechniesz się w reakcji na nie, nie robisz wystarczająco dużo :D
Przypominając sobie sytuacje i wyobrażając ją, zwróć uwagę nie na jej treść, a na następujące 'znaczniki':
- rozmiar wyobrażenia
- jego odległość od Ciebie
- położenie w przestrzeni
- czy jest tam ruch (jest to jakiś film, być może powolny, ale film), czy też jest to statyczny obraz (slajd)
- czy patrzysz wtedy własnymi oczyma, czy widzisz siebie w tym wyobrażeniu?
- czy jest ono kolorowe czy czarno-białe
- jak jasne jest?
- jakie jest nasycenie kolorów?
- jaki jest kontrast?
- jaka jest ostrość?
- czy jest płasko przed tobą, czy przechylone w jakiś sposób, albo np. wygięte w łuk?
- czy są jakieś dźwięki które mu towarzysza?
- jeśli są - skąd dochodzą, jaką mają głośność, ton, tempo, rytm, itp.?
A teraz, gdy je dostrzegliście - zacznij je zmieniać, bawić się nimi. Zmniejsz i powiększ je. Przybliż i oddal. Przesuń w lewo i w prawo. Rozciągnij wokół siebie, na boki, za plecy, w górę i w dół, by być w pełnym 3D. Jeśli to film, zrób stop-klatkę. Jeśli slajd - puść film. Przejdź z własnych oczu na perspektywę trzeciej osoby i na odwrót. Dodaj kolory lub je zabierz. Rozjaśnij i przyciemnij. Itp.
Zobacz jak te zmiany wpływają na uczucia które wywołuje to wyobrażenie. Opisz co wywołuje co. Po to potrzebowałaś silnie pozytywnego wspomnienia, by wyraźnie zobaczyć zmiany które zachodzą.
Pomyśl o tym, w jakich innych kontekstach możesz wykorzystać takie umiejętności.
Ćwiczenia:
1) Zmiana odczuwania - pomyśl o jakimś wspomnieniu, które jest dla Ciebie obojętne. Sprawdź jego submodalności. Wybierz inne obojętne wspomnienie i pomyśl o nim - i sprawdź również jego submodalności. Wybierz trzecie takie wspomnienie, zrób tak samo.
Zobacz, jakie submodalności są wspólne dla tych trzech wspomnień - a następnie weź wspomnienie, którego znaczenie chcesz zmienić i nadaj mu te submodalności, które były wspólne dla trzech powyższych. Zrób tak kilka razy, startując od jego starych submodalności i umieszczając je w nowych.
Sprawdź jak teraz odczuwasz to wspomnienie.
2) Zmiana przekonania - pomyśl o kilku przekonaniach których jesteś pewna, zobacz jak je sobie reprezentujesz i znajdź ich wspólne submodalności. Podobnie zrób z przekonaniami, o których wiesz, że są fałszywe i takimi, których jesteś bardzo niepewna.
Masz teraz trzy zestawy submodalności. Aby zmienić jakieś przekonanie, weź je, nadaj mu submodalności przekonania niepewnego (powtórz kilka razy), a następnie submodalności przekonania o którym wiesz, że jest fałszywe (powtórz kilka razy).
Teraz weź przekonanie, które chcesz mieć w zamian i nadaj mu najpierw submodalności przekonania niepewnego (powtórz kilka razy), a potem submodalności przekonania, o którym wiesz, że jest prawdziwe i jesteś go pewna (powtórz kilka razy). Sprawdź jak czujesz się z nowymi przekonaniami.
