Każdy w swojej praktyce dochodzi do momentu, w którym musimy przekroczyć ustaloną granicę. Nie ma tutaj znaczenia stopień zaawansowania. Nie można też porównywać osoby początkującej z ćwiczącą 10 lat. Tak naprawdę jedyną rzeczą, którymi się różnią jest czas i praca, jaką wykonali. Każda z nich na swój sposób próbuje wiele osiągnąć i zrozumieć.
Kiedy pojawia się moment zwrotny w praktyce? Jest to odczucie, że to do czego doszliśmy zaczyna nam nie wystarczać. To, co nas wcześniej fascynowało ustępuje nieznanemu, które dopiero nadejdzie. Dla umysłu może to być trudny okres. Podświadomość bowiem zakodowana jest na stałość i komfort. Nie pozwoli, by to zburzyć. Jednakże nie ma innego sposobu w drodze rozwoju jak burzenie tego komfortu.
Pierwsza bariera:
WYJŚCIE POZA STREFĘ KOMFORTU.
Jest to zarazem komfort fizyczny, jak i psychiczny. Jeżeli ciało przywykło do wykonywania ćwiczeń w określonej formie czy porze chce by tak pozostało. Równocześnie podświadomość pragnie, by nie dokonywały się żadne zmiany.
Zmiany dla ciała mogą dotyczyć:
- większego obciążenia struktury
- częstszego treningu
- zwiększenia intensywności treningu
Zmiany dla umysłu mogą dotyczyć:
- systematyczności
- wartościowania rzeczy
- samozaparcia
To tylko niektóre przykłady. Oba te czynniki (fizyczny i umysłowy) nawzajem się uzupełniają, np: postanowienie częstszego treningu to jednocześnie wydłużony trening dla ciała jak i praca dla umysły, by w tym postanowieniu wytrwać. W tym momencie można wybrać dwa warianty - pozostać w komforcie ćwiczeń i powielanie tego, co robi większość, lub wyjść poza strefę komfortu i osiągnąć jeczsze więcej. Jeżeli dobrze czujemy się ze swoją wiedzą to po co ją zmieniać? A może jednak ta zmiana wniesie do naszej praktyki zupełnie nowy wymiar? Nawet jeżeli zdecydujemy się wyjśc poza strefę komfortu, pojawia się następna przeszkoda.
Druga bariera:
LĘK PRZED NIEZNANYM.
Pomyśl, ile razy miałeś okazję coś zmienić, miałeś świetną koncepcję i technikę. Ile razy zaniechałeś planu z różnych powodów? Zawsze można szukać wymówek, ale jedyną rzeczą, która tutaj nas ogranicza to lęk przed nieznanym. Bo co się stanie gdy coś nie wyjdzie? Włożymy w to dużo pracy, energii i pieniędzy, a wszystko okaże się fiaskiem? Popatrz na innych ćwiczących, czy swoich uczniów. Ilu z nich tak naprawdę można wiele nauczyć? Niewielu. Większość bowiem chce powielać wygodny poziom. Tylko nielicznych stać na prawdziwe wyrzeczenie i osiągnięcie sukcesu. Wielu chce się rozwijać, coś osiągnąć, tylko zawsze pojawiają się przeszkody w formie braku czasu, obowiązków, pieniędzy, odległości, braku predyspozycji, itd. Niezależnie od tego jaką wymówkę zastosujesz, jest to nadal wymówka. Dana osoba jest wtedy dla siebie usprawiedliwiona. Jednakże przez to nie może rozwijać się dalej. Na pewno każdemu znana jest sytuacja, gdy chciałeś zgłębić praktykę, lecz nie zawsze udawało się, gdyż wymagało to większej ilości czasu i zmiany rozkładu dnia. Jeżeli jednak jest to dla Ciebie ważne przeskoczysz tą barierę i podążysz w nieznane oczekując na dobre rezultaty.
Trzecia bariera:
SZTUKA NA DRUGIM MIEJSCU
Kategoria ważności jest zasadniczą kwestią. Jeżeli chcesz w pełni rozwinąć sztukę, musi ona być dla Ciebie ważniejsza od innych rzeczy. Musi być najważniejsza. Jeżeli umysł nie wykształtuje takiej postawy, zawsze stanie coś na przeszkodzie. Sytuacja ta dotyczy sztuk walki, fizycznych rzeczy, systemów filozoficznych czy religijnych. Pamiętaj, że swój skarb odnajdziesz tam, gdzie będzie Twoje serce. Pełne zaangażowanie pociąga za sobą spełnienie w danym kierunku. Postawa ta wymaga wielu wyrzeczeń, lecz dzięki temu umysł staje się mocny. Jest wielu praktyjujących, którzy traktują ćwiczenia jako uzupełnienie życia. Dopuki nie postawią ich na pierwszym miejscu - poziom będzie dość niski. Z drugiej strony inna rzecz zajmująca 1 miejsce na pewno ciągle się rozwija, np: prowadzenie firmy, czy życie rodzinne. Tam gdzie myśl, tam jest rozwój.
Czwarta bariera:
UMYSŁ EMOCJONALNY
Według nauki chińskiej mamy dwa rodzaje umysłu (emocjonalny i rozumny). Emocjonalny umysł odpowiedzialny jest za pragnienia, uczucia, chęci. Umysł rozumny to rozwaga, realistyczne podejście do sprawy. W praktyce zmierzamy do tego, by kontrolować umysł emocjonalny. Np. jeżeli założysz sobie ćwiczenia codzienne w godz. 5-6 (umysł rozumny), na pewno napotkasz na przeszkodę niechęci wstawania o tak wczesnej porze (umysł emocjonalny). Tak więc rozwój możliwy jest jeżeli wyeliminujesz przeszkody podpowiadane przez umysł emocjonalny. Wymaga to stałych wyrzeczeń, lecz umysł rozumny dzięki temu jest mocny. A siła psychiczna w dzisiejszych czasach jest równoznaczna z umiejętnością sztuki walki w starożytnych Chinach.
Wszystkie te przeszkody na pewno spotkałeś lub spotkasz na swej drodze. Nawet jeżeli przebrniesz przez nie w jednym czasie, powrócą w innym momencie. Lecz wówczas będziesz musiał jeszcze więcej dać z siebie. Aby to zobrazować posłużę się wspinaczką na górę. Im jesteś bliżej szczytu, tym bardziej jesteś zmęczony i bardziej się wysilasz. Tak samo z praktyką - im jesteś dalej, tym więcej ona od Ciebie wymaga. Jednakże pomyśl jaka przyjemność Cię spotyka, gdy na ten szczyt już wejdziesz i zobaczysz piękny wschód słońca (oświecenie). Zachwycasz się wówczas tym widokiem dopuki .... nie zauważysz na horyzoncie następnej - jeszcze wyższej góry. Co zrobisz? Zawrócisz, zostaniesz w tym miejscu, czy pójdziesz zdobyć tą większą górę? Możesz wymyśleć wiele wymówek, ale ostatecznie wszystko zależy od Ciebie.
PORADY:
- Jeżeli chcesz osiągnąć coś co pragniesz, zrób to czego jeszcze nie robiłeś
- Jeżeli chcesz osiągnąć zwycięstwo nie tylko pragnij, lecz więcej działaj
- Kontroluj emocje i kieruj się umysłem rozumnym
- Mierz dalej, ponad swoje możliwości i ograniczenia
Maciej Stawicki
www.taichi.webpark.pl
Kiedy pojawia się moment zwrotny w praktyce? Jest to odczucie, że to do czego doszliśmy zaczyna nam nie wystarczać. To, co nas wcześniej fascynowało ustępuje nieznanemu, które dopiero nadejdzie. Dla umysłu może to być trudny okres. Podświadomość bowiem zakodowana jest na stałość i komfort. Nie pozwoli, by to zburzyć. Jednakże nie ma innego sposobu w drodze rozwoju jak burzenie tego komfortu.
Pierwsza bariera:
WYJŚCIE POZA STREFĘ KOMFORTU.
Jest to zarazem komfort fizyczny, jak i psychiczny. Jeżeli ciało przywykło do wykonywania ćwiczeń w określonej formie czy porze chce by tak pozostało. Równocześnie podświadomość pragnie, by nie dokonywały się żadne zmiany.
Zmiany dla ciała mogą dotyczyć:
- większego obciążenia struktury
- częstszego treningu
- zwiększenia intensywności treningu
Zmiany dla umysłu mogą dotyczyć:
- systematyczności
- wartościowania rzeczy
- samozaparcia
To tylko niektóre przykłady. Oba te czynniki (fizyczny i umysłowy) nawzajem się uzupełniają, np: postanowienie częstszego treningu to jednocześnie wydłużony trening dla ciała jak i praca dla umysły, by w tym postanowieniu wytrwać. W tym momencie można wybrać dwa warianty - pozostać w komforcie ćwiczeń i powielanie tego, co robi większość, lub wyjść poza strefę komfortu i osiągnąć jeczsze więcej. Jeżeli dobrze czujemy się ze swoją wiedzą to po co ją zmieniać? A może jednak ta zmiana wniesie do naszej praktyki zupełnie nowy wymiar? Nawet jeżeli zdecydujemy się wyjśc poza strefę komfortu, pojawia się następna przeszkoda.
Druga bariera:
LĘK PRZED NIEZNANYM.
Pomyśl, ile razy miałeś okazję coś zmienić, miałeś świetną koncepcję i technikę. Ile razy zaniechałeś planu z różnych powodów? Zawsze można szukać wymówek, ale jedyną rzeczą, która tutaj nas ogranicza to lęk przed nieznanym. Bo co się stanie gdy coś nie wyjdzie? Włożymy w to dużo pracy, energii i pieniędzy, a wszystko okaże się fiaskiem? Popatrz na innych ćwiczących, czy swoich uczniów. Ilu z nich tak naprawdę można wiele nauczyć? Niewielu. Większość bowiem chce powielać wygodny poziom. Tylko nielicznych stać na prawdziwe wyrzeczenie i osiągnięcie sukcesu. Wielu chce się rozwijać, coś osiągnąć, tylko zawsze pojawiają się przeszkody w formie braku czasu, obowiązków, pieniędzy, odległości, braku predyspozycji, itd. Niezależnie od tego jaką wymówkę zastosujesz, jest to nadal wymówka. Dana osoba jest wtedy dla siebie usprawiedliwiona. Jednakże przez to nie może rozwijać się dalej. Na pewno każdemu znana jest sytuacja, gdy chciałeś zgłębić praktykę, lecz nie zawsze udawało się, gdyż wymagało to większej ilości czasu i zmiany rozkładu dnia. Jeżeli jednak jest to dla Ciebie ważne przeskoczysz tą barierę i podążysz w nieznane oczekując na dobre rezultaty.
Trzecia bariera:
SZTUKA NA DRUGIM MIEJSCU
Kategoria ważności jest zasadniczą kwestią. Jeżeli chcesz w pełni rozwinąć sztukę, musi ona być dla Ciebie ważniejsza od innych rzeczy. Musi być najważniejsza. Jeżeli umysł nie wykształtuje takiej postawy, zawsze stanie coś na przeszkodzie. Sytuacja ta dotyczy sztuk walki, fizycznych rzeczy, systemów filozoficznych czy religijnych. Pamiętaj, że swój skarb odnajdziesz tam, gdzie będzie Twoje serce. Pełne zaangażowanie pociąga za sobą spełnienie w danym kierunku. Postawa ta wymaga wielu wyrzeczeń, lecz dzięki temu umysł staje się mocny. Jest wielu praktyjujących, którzy traktują ćwiczenia jako uzupełnienie życia. Dopuki nie postawią ich na pierwszym miejscu - poziom będzie dość niski. Z drugiej strony inna rzecz zajmująca 1 miejsce na pewno ciągle się rozwija, np: prowadzenie firmy, czy życie rodzinne. Tam gdzie myśl, tam jest rozwój.
Czwarta bariera:
UMYSŁ EMOCJONALNY
Według nauki chińskiej mamy dwa rodzaje umysłu (emocjonalny i rozumny). Emocjonalny umysł odpowiedzialny jest za pragnienia, uczucia, chęci. Umysł rozumny to rozwaga, realistyczne podejście do sprawy. W praktyce zmierzamy do tego, by kontrolować umysł emocjonalny. Np. jeżeli założysz sobie ćwiczenia codzienne w godz. 5-6 (umysł rozumny), na pewno napotkasz na przeszkodę niechęci wstawania o tak wczesnej porze (umysł emocjonalny). Tak więc rozwój możliwy jest jeżeli wyeliminujesz przeszkody podpowiadane przez umysł emocjonalny. Wymaga to stałych wyrzeczeń, lecz umysł rozumny dzięki temu jest mocny. A siła psychiczna w dzisiejszych czasach jest równoznaczna z umiejętnością sztuki walki w starożytnych Chinach.
Wszystkie te przeszkody na pewno spotkałeś lub spotkasz na swej drodze. Nawet jeżeli przebrniesz przez nie w jednym czasie, powrócą w innym momencie. Lecz wówczas będziesz musiał jeszcze więcej dać z siebie. Aby to zobrazować posłużę się wspinaczką na górę. Im jesteś bliżej szczytu, tym bardziej jesteś zmęczony i bardziej się wysilasz. Tak samo z praktyką - im jesteś dalej, tym więcej ona od Ciebie wymaga. Jednakże pomyśl jaka przyjemność Cię spotyka, gdy na ten szczyt już wejdziesz i zobaczysz piękny wschód słońca (oświecenie). Zachwycasz się wówczas tym widokiem dopuki .... nie zauważysz na horyzoncie następnej - jeszcze wyższej góry. Co zrobisz? Zawrócisz, zostaniesz w tym miejscu, czy pójdziesz zdobyć tą większą górę? Możesz wymyśleć wiele wymówek, ale ostatecznie wszystko zależy od Ciebie.
PORADY:
- Jeżeli chcesz osiągnąć coś co pragniesz, zrób to czego jeszcze nie robiłeś
- Jeżeli chcesz osiągnąć zwycięstwo nie tylko pragnij, lecz więcej działaj
- Kontroluj emocje i kieruj się umysłem rozumnym
- Mierz dalej, ponad swoje możliwości i ograniczenia
Maciej Stawicki
www.taichi.webpark.pl
Licencja: Creative Commons
