Obserwujesz ten świat… Co widzisz? Tłumy ludzi, które ciągle gdzieś idą. Niektórzy przypominają zbłąkane dusze. Czasami na ludzkich twarzach odczytuję jedynie beznadzieje. Dziwię się… Dlaczego jesteśmy jak zaprogramowane roboty ? Pytam: dla kogo żyjemy ? Czy my w ogóle żyjemy?
Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że naprawdę żyjemy do momentu, nim nasza dalsza egzystencja zostanie poddana próbie. Mam na myśli to, że zastanawiamy się nad sobą, nad tym, co robimy i do czego zmierzamy w sytuacji, której nigdy byśmy nie przewidzieli.
Boimy się nie tylko umysłem, ale sercem, mózgiem i wnętrznościami, zatem jakikolwiek byłby powód lęku i niepokoju, skutki można zawsze dostrzec w komórkach, tkankach i narządach ciała.
Odżywianie organizmu na poziomie komórkowym jest podstawą naszego zdrowia. Jesteśmy dokładnie tym , co zjadamy, tak się czujemy i tak wyglądamy.
