Ciężko byłoby znaleźć człowieka, któremu w otaczającym go świecie wszystko pasuje. W zasadzie wszyscy mamy jakieś zastrzeżenia co do tego, jak powinien funkcjonować świat i inni ludzie. Rezultat tego jest taki, iż zawsze próbujemy wszystko naprawić i dopasować do naszej wizji rzeczywistości. Jednak w tym zamieszaniu zapomnieliśmy o czymś.
Jak można „odłożyć” życie na później, skoro rozum podpowiada, iż jeśli się „jest”, to się „żyje”? Przecież nie można „żyć później”, gdyż oznaczałoby to, że „nie żyje się teraz”. Jednak pomijając to teoretyzowanie, łatwo da się zauważyć, że ludzie „odkładają” życie.
Zrzucanie winy na innych i obarczanie ich odpowiedzialnością za jakieś zdarzenia – i wynikłe z nich problemy – to zjawisko dość pospolite. Codziennie można zauważyć, i to bez trudu, jak ludzie szykanują się i obrażają w najgorszy możliwy sposób. Należy się jednak zastanowić nad tym, czy takie podejście faktycznie jest rozsądne?
Do czego przywiązuje się człowiek? Można powiedzieć, iż do wszystkiego. Mogą to być inni ludzie, rzeczy, pieniądze itp. Czy jednak przywiązanie, szczególnie nadmierne, jest czymś dobrym i wskazanym? Jaki ma ono tak naprawdę wpływ na życie ludzkie? Co dzieje się z ludźmi, którzy nie chcą niczego wypuścić ze swojego życia?
Nie ma co ukrywać, iż człowiek od chwili swoich narodzin wpada w sidła innych ludzi, którzy próbują pokierować jego życiem. Mała nieświadoma istota jest zazwyczaj bombardowana przez nich pomysłami dotyczącymi tego, kim powinna zostać i co ma robić. Czy jednak nachalna troska i narzucanie komuś własnej woli mogą wyjść na dobre?
Zmartwienia od zawsze towarzyszą ludzkości. Chociaż są niewidoczne, to nie sposób nie zauważyć kogoś, kto się martwi – osoba taka wygląda jak męczennik. Nie ma też dnia, w którym większość populacji naszego globu nie doznawałaby przeróżnego rodzaju utrapień. Tylko skąd się one biorą? I czy warto poświęcać im uwagę?
Jako ludzie postrzegamy wszystko na swój własny sposób – i przy okazji twierdzimy, że praktycznie nigdy się nie mylimy co do naszej oceny innego człowieka, sytuacji, rzeczy itd. Ile jednak z tych rzekomych „ocen” było trafnych w 100%? A ile się nie sprawdziło? Czy faktycznie zawsze mamy rację i nigdy się nie mylimy?
Gdyby ktoś powiedział Ci, że jesteś swoim największym autorytetem, uwierzyłbyś w to? Przyjąłbyś taką informację bez zastrzeżeń? A może pojawiłyby się wątpliwości? Nie wiem, jak z tym dokładnie wygląda u Ciebie, dlaczego by jednak nie zaryzykować i uznać, że jest to prawdą? Nic przecież na tym nie tracisz, a zyskać możesz wiele. To jak?
Być może ta koncepcja nie znajdzie akceptacji u wielu osób. Nie ma się zresztą co dziwić. Ciężko jest raczej człowiekowi uwierzyć, że stoi za wszystkim, co się w jego życiu dzieje. Często wydaje się mu, iż to czynniki zewnętrzne powodują taki, a nie inny stan rzeczy. Jednak warto zastanowić się nad tym, gdzie tkwi prawdziwa przyczyna.
Artykuł ten, wbrew tytułowi, nie będzie poruszał zagadnienia relaksu czy zachęcał do jakiejś formy odpoczynku. Jego celem jest wskazanie – przynajmniej moim zdaniem – dość interesującego zjawiska. I na pewno było dane Ci go doświadczyć. W czym zatem rzecz? Zasadniczo chodzi o nacisk i opór, które powstają, kiedy…
