Wierzyć, to nie chcieć wiedzieć co jest prawdą (Friedrich Wilhelm Nietzsche).
Interesuje mnie rozwiązywanie zagadek, a szczególnie zagadek dziejów - błędnie zwanych historią. Interesuje mnie również ukazywanie prawdy, faktycznych zdarzeń. Wyjaśnianie niewyjaśnionego.
dobre pytanie :) Kiedyś założyłem profil na Artelis, umieściłem 382 artykuły, a potem usunąłem artykuły i konto, ale wróciłem ponownie :)
Wszystko spaja się w piękną całość i wychodzi efekt.
Wiedzę, prostolinijność, uczciwość.
Czy wysoka inteligencja oznacza perfekcyjną ortografię? Niekoniecznie. Często osoby inteligentne popełniają błędy, koncentrując się na treści, a nie formie. Automatyzacja procesu pisania, wpływ kontekstu czy złożone trudności, takie jak dysleksja, mogą utrudniać wychwycenie pomyłek. Warto zrozumieć, dlaczego tak się dzieje i czy to oznacza brak precyzji czy jedynie specyficzne funkcjonowanie umysłu.
Na książkach Alfreda Szklarskiego wychowało się kilka pokoleń Polaków, które uczyły się o odwadze, wartościach i historii. Dziś jednak literatura dydaktyczna zdaje się odchodzić w cień na rzecz lżejszej, eskapistycznej twórczości, jak ta Margit Sandemo. Czy ten trend oznacza rozwój świadomości, czy raczej ucieczkę od refleksji nad rzeczywistością?
Natura zawsze znajdowała sposób, by przetrwać – piękna, nieprzewidywalna, doskonała w swojej prostocie. Człowiek, choć nazywany istotą rozumną, często działa wbrew logice, stosując siłowe rozwiązania wobec natury. Walka z klimatem o klimat czy regulacja przyrody w imię jej ochrony to paradoksy współczesnego świata. Czy rzeczywiście wiemy, co robimy? Może zamiast ingerować, powinniśmy nauczyć się pokory wobec tego, co od nas starsze i mądrzejsze?
Rozróżnienie między literaturą absurdu a literaturą bezsensowną może wydawać się subtelne, jednak przy bliższym przyjrzeniu ukazuje się wyraźny kontrast. Choć obie formy literackie eksplorują irracjonalność i często łamią konwencjonalne schematy narracyjne, ich cele oraz efekty wywoływane u czytelnika różnią się diametralnie. Literatura absurdu, z pozoru chaotyczna, niesie głębokie przesłanie o ludzkiej kondycji, podczas gdy literatura bezsensowna skupia się na przypadkowości i dezorientacji.
Irracjonalne bestsellery to zjawisko, które wymyka się prostym definicjom. Jak to możliwe, że książki pełne niespójności, nietypowej narracji czy absurdalnych wątków stają się globalnymi hitami? Odpowiedź tkwi w ich zdolności do wywoływania emocji, zaskakiwania czytelników i łamania schematów, które zdominowały literaturę popularną. W tym artykule przyjrzymy się fenomenowi irracjonalnych bestsellerów, ich cechom oraz temu, co przyciąga do nich masowego odbiorcę.
