Musimy pogodzić się z jego istnieniem i tym, że prawdopodobnie również nas spotka. Są jednak działania, które możemy podjąć w celu minimalizowania nieprzyjemnych odczuć związanych z pogarszającym się narządem wzroku.
Czym jest i skąd bierze się prezbiopia?
Prezbiopia to proces całkowicie naturalny. Nie jest zatem wywołany żadnymi urazami czy też przeciążeniem narządu wzroku. Z wiekiem osłabia się soczewka wewnątrz gałkowa, co powoduje osłabienie akomodacji oka. To właśnie ta soczewka odpowiada za prawidłową akomodację. Jest to innymi słowy sprawne widzenie ze zmiennych odległości, naprzemiennie z dużej i małej odległości. Gdy spada elastyczność naszych mięśni z wiekiem, dotyka to również mięśni znajdujących się w naszym narządzie wzroku.
Co bardzo istotne starczowzroczności nie będziemy mogli zapobiec dzięki żadnym ćwiczeniom wzroku czy jego oszczędzaniu. Nic nie zmieni również właściwa dieta czy też suplementacja. Jest to proces, którego unikają jedynie pojedyncze jednostki, a tak naprawdę większość osób po 40 roku życia będzie musiało zmierzyć się z pierwszymi symptomami prezbiopii. Problem prezbiopii najpierw dotyka osoby, które noszą soczewki dodatnie. Wada jednak zwykle prędzej czy później rozwinie się również u osób krótkowidzących, astygmatyków i tych, którzy dotychczas nie mieli większych problemów ze wzrokiem.
Jak sobie poradzić z problemem prezbiopii?
Oczywiście nie da się całkowicie zapobiec wystąpieniu tego schorzenia, ale dzisiejsza medycyna pozwala na niemalże perfekcyjne korygowanie tej wady wzroku. Jednym z lepszych sposobów na korygowanie problemu prezbiopii są soczewki multifokalne. Ich olbrzymi wybór znajdziemy na portalu mojepierwszesoczewki.pl, wraz z wieloma ciekawymi poradami odnośnie doboru soczewek i możliwością skonsultowania się z lekarzem.
Typowe objawy starczowzroczności
Jeżeli obserwujesz u siebie niektóre z tych objawów oraz jesteś w wieku około 40 lat, mogą to być pierwsze objawy starczowzroczności. W takiej sytuacji warto udać się na konsultację do lekarza specjalisty.
- problem z przeczytaniem tekstu pisanego niewielkimi literami;
- bóle głowy;
- zamazane widzenie;
- zmęczenie oczu;
- konieczność odsuwania tekstu daleko przed siebie, aby wygodnie czytać.
