Jedną z dolegliwości jest starczowzroczność znana również jako prezbiopia. Objawia się głównie znacznym osłabieniem naturalnej zdolności do akomodacji, czyli elastyczności oka. Mówiąc krótko, staje się ono coraz twardsze, w związku z czym nie potrafi dostosować się do zmieniających się warunków. Związane jest to ze znacznie gorszym działaniem tego narządu, co, rzecz jasna, przekłada się na codzienne funkcjonowanie chorego.
Podstawowym problemem osób, którzy borykają się z starczowzrocznością jest utrudnione postrzeganie przedmiotów znajdujących się w bliskiej odległości. Z czasem wada wzroku się pogłębia, co może spowodować nawet starczą ślepotę.
Jak rozpoznać starczowzroczność?
Dolegliwość pojawia się najczęściej w przedziale wiekowym do 40 do 45, 50 lat. Tak zwany punkt bliży wzrokowej coraz bardziej się oddala, dlatego chory ma trudności z prawidłowym widzeniem z bliska. Książka czy różnego rodzaju tekst oddala się coraz bardziej od oczu, gdyż tylko wtedy możemy go przeczytać. Także obraz z daleka może być rozmazany, co odróżnia tą wadę od dalekowzroczności.
Objawy starczowzroczności można minimalizować. W głównej mierze za pomocą specjalnych dwuogniskowych okularów, które wyposażone są w soczewki skupiające (tak zwane "plusy"). Czasem okulary dzieli się na dwie soczewki - u góry codziennego użytku, natomiast u dołu wspomniane rozwiązanie skupiające, dzięki czemu możliwe staje się na przykład bezproblemowe czytanie. Okulary oczywiście nie sprawią, że wada ta zostanie wyeliminowana - mogą jedynie zahamować jej rozwój. Do kolejnej metody korekcji należą soczewki progresywne, w których użytkownik nie musi poszukiwać wzrokiem obszaru prawidłowego widzenia, jak w przypadku okularów. Mimo tego jakość widzenia w nich nadal jest na wysokim poziomie. Wadą tego rozwiązania jest trudność w zakładaniu soczewek, nie do zaakceptowania przez starsze osoby.
Niektóre kliniki oferują specjalne zabiegi, które umożliwiają całkowite wyleczenie starczowzroczności. Polegają one na zamianie ludzkiej soczewki na wewnątrzoczną soczewkę wieloogniskową, która umożliwia prawidłowe widzenie. Istnieją również metody laserowe, ale o kwalifikacji do zabiegu decyduje twój okulista.
