Bliscy dowiadują się o problemie w drastyczny sposób - zazwyczaj przypadkiem, sprawdzając stan konta bankowego, albo od osób trzecich, u których chory zaciągnął pożyczkę.
Czy jestem uzależniony od hazardu?
Osoba uzależniona od hazardu jest całkowicie owładnięta tematem gier, rozpamiętuje porażki i wygrane, planuje strategie, a także szuka coraz to nowych sposobów na zdobycie większych pieniędzy. Gry stają się treścią jej życia. W wielu przypadkach pieniądze odgrywają rolę drugorzędną, liczy się bowiem podniecie, które wynika z podejmowania rozgrywki o coraz wyższe stawki. Hazardzista przestaje myśleć w sposób racjonalny, mając w perspektywie możliwość wejścia na kolejny poziom gry, nie zastanawia się ani przez chwilę. Po utracie znacznej sumy próbuje wprawdzie zapanować nad swoim nałogiem i może nawet przerwać grę na kilka dni bądź tygodnie, niemniej po pewnym czasie i tak wraca do starych przyzwyczajeń. W okresach remisji może odczuwać rozdrażnienie i niepokój. Natrętne myśli uniemożliwiają normalne życie, a gra staje się sposobem ucieczki od problemów codziennego życia.
Bardzo typowym zachowaniem u hazardzisty jest chęć odegrania się po porażce. W wielu przypadkach skutkuje to jeszcze bardziej spektakularną porażką i ogromnymi długami – błędne koło się zamyka.
Hazard, podobnie jak alkohol i narkotyki, wpływa na wszystkie aspekty życia. Szukając pieniędzy na sfinansowanie kolejnych gier, chory może posunąć się do oszustwa, a nawet kradzieży.
Jak leczyć uzależnienie od hazardu?
Uzależnienie od hazardu jest nałogiem, który szybko prowadzi do autodestrukcji. Jego leczenie opiera się na podobnych zasadach co terapia uzależnień od alkoholu czy narkotyków – wszak fazy rozwoju każdego nałogu są takie same, zmienia się jedynie „przedmiot” uzależnienia.
Leczenie hazardu nie jest proste i wymaga uczestnictwa w zajęciach psychoterapeutycznych w specjalistycznych ośrodkach. Skonfrontowanie się ze swoim problemem i wysłuchanie historii osób, które walczą z tym samym nałogiem może być bardzo ożywcze i stanowić pierwszy krok na drodze ku wyzdrowieniu. W przypadku hazardzistów terapia z psychologiem przynosi zazwyczaj bardzo dobre efekty. Chorzy szybko się uczą i są podatni na działania korygujące, dzięki czemu mogą relatywnie szybko powrócić do normalnego życia.
Oczywiście, jak w każdej terapii, ogromną rolę odgrywa rodzina chorego. Bliscy muszą wykazać się cierpliwością i zrozumieniem. O ile hazardzista nie może wyprzeć z pamięci dawnych zdarzeń, o tyle rodzina nie powinna wzbudzać w nim poczucia winy i przypominać sytuacje z czasów nałogu. Aby w pełni pozbyć się uzależnienia potrzeba czasu i wielkich chęci ze strony wszystkich zainteresowanych.
