Podstawowy wymóg został określony w art. 18 § 1 k.s.h., który stanowi, że członkiem rady nadzorczej może być tylko osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.
Ograniczenie członkostwa w radzie nadzorczej wyłącznie do osób fizycznych oznacza, że
w skład tego organu nie mogą wchodzić ani osoby prawne, ani tym bardziej jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej lub posiadające jedynie zdolność prawną. Skład rady nadzorczej może się składać wyłącznie z ludzi, nigdy zaś ze spółek, fundacji lub stowarzyszeń.
Pełna zdolność do czynności prawnych, stanowiąca drugi podstawowy wymóg z zakresu zdolności do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej nawiązuje do art. 11 Kodeksu cywilnego, który stanowi, iż zdolność tą nabywa się w momencie uzyskania pełnoletności. Pełnoletność to, po myśli art. 10 k.c., przymiot osób, które ukończyły osiemnasty rok życia, lub które przed osiągnięciem tego wieku zawarły związek małżeński. Wymóg pełnej zdolności do czynności prawnej, którą powinni posiadać członkowie rady nadzorczej wyklucza, aby byli oni ubezwłasnowolnieni całkowicie lub nawet częściowo.
Przedstawione powyżej wymogi dotyczące osobowości fizycznej oraz posiadania pełnej zdolności do czynności prawnej w rozumieniu Kodeksu cywilnego są wymogami modelowymi
i minimalnymi. Statut spółki akcyjnej może wprowadzić bardziej rygorystyczną regulację w tym zakresie, wprowadzając dodatkowe wymogi dotyczące na przykład wieku lub legitymowania się określonym doświadczeniem.
Kodeks spółek handlowych wprowadza także negatywne przesłanki zdolności do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej. Są one związane z określonym postępowaniem człowieka, prowadzącym do popełnienia jednego z wyliczonych przez Kodeks spółek handlowych w art. 18 § 2 przestępstw. Kodeks spółek handlowych wymienia w tym zakresie:
- przestępstwa z Kodeksu karnego, określone w rozdziałach od XXXIII do XXXVII,
- przestępstwa z Kodeksu spółek handlowych, określone w: art. 587, art. 590 i art. 591.
Przestępstwa ujęte w Kodeksie karnym w zakresie wskazanym przez Kodeks spółek handlowych, których popełnienie skutkuje niemożliwością objęcia funkcji członka rady nadzorczej dotyczą obejmują:
- przestępstwa przeciwko ochronie informacji,
- przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów,
- przestępstwa przeciwko mieniu,
- przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu,
- przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi.
Dokładna analiza typów czynów zabronionych, określonych przez Kodeks karny w rozdziałach od XXXIII do XXXVII prowadzi do przekonania, iż ich wyróżnienie przez Kodeks spółek handlowych pozbawione jest przypadku. Członek rady nadzorczej powinien swoją postawą dawać szczególną gwarancję bezpieczeństwa spółki. Wobec akcjonariuszy, ponoszących określone ryzyko ekonomiczne swojej decyzji o zainwestowaniu w akcje spółki, powinien być on kimś w rodzaju gwaranta, pilnującego, aby spółka prowadziła swoje sprawy z zachowaniem zasad rzetelności, gospodarności i legalności. Popełnienie przestępstwa z zakresu szeroko pojętego prawa gospodarczego eliminuje zaufanie wobec osoby, która się go dopuściła, w zakresie możliwości powierzenia jej sprawowania funkcji członka rady nadzorczej w spółce. Zagadnienia związane
z ochroną informacji, pewnością wystawianych dokumentów i zarządzanymi aktywami są obszarem szczególnie wrażliwym dla spółki i ewentualne popełnienie przestępstwa w tym zakresie powinno wykluczać osobę przestępcy z pracy na rzecz spółki.
