Nosówka
W dużym stopniu zaraźliwa, ostra choroba wirusowa czworonogów i zwierząt mięsożernych. W temperaturze pokojowej wirus ginie w czasie 14 godzin, w temperaturze 56 stopni w ciągu 10 - 30 minut. Wirus ten jest odporny na wysuszanie i wpływ małych temperatur. W temperaturze 4 stopni zatrzymuje swoją zjadliwość miesiącami, a zamrożony - nawet latami. Na ogół do zakażenia dochodzi u młodych psów, jednak na chorobę narażone są psy w każdym wieku. Wirus jest wydalany wraz z wydzieliną z nosa, spojówek, moczu (w moczu pozostaje zjadliwy przez 55 dni). Bramą wniknięcia wirusa jest błona śluzowa. Zakażenie następuje przez kontakt bezpośredni. Bardzo często przebiega w obszarach miejskich. Podkreślić powinno się, że jest to choroba niezwykle groźna o bardzo wysokiej śmiertelności.
Objawy nerwowe nosówki to zmiany psychiczne, przymusowe ruchy, skurcze, brak koordynacji ruchowej, porażenia żuchwy, pęcherza moczowego, odbytu, utrata zdolności postrzegania, zaburzenia czucia (wraz z tym może dochodzić do samookaleczenia) tzw. „łapanie much”, niekontrolowana agresja.
Leczenie nosówki polega przede wszystkim na podawaniu kroplówek oraz antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Jesli chodzi o powikłania to bardzo często dochodzi do uszkodzenia mózgu, w przypadku gdy wystąpi postać nerwowa – niektóre z objawów nerwowych mogą wtedy pozostać do końca życia .
Zapobiec nosówce można poprzez szczepienia ochronne w wieku 8 i 12 tygodni, powtarzane co rok.
Parwowiroza
Parwowiroza to kolejna bardzo groźna choroba wywoływana przez parvovirus, atakuje ona na ogół szczenięta w wieku od 6 tygodnia do 6 miesiąca życia, choć są na nią narażone zarówno starsze psy, jeśli nie były szczepione.
Parwowiroza jest przenoszona drogą kropelkową przez bezpośredni kontakt z chorym , lub zarażonym psem, oraz poprzez kontakt z odchodami takiego psa. Pies który przebył chorobę i wyzdrowiał jest nosicielem przez około 3 miesiące, jednak wirus potrafi uchować się na przedmiotach itp. w temperaturze pokojowej, nawet kilka lat (2 -3 lata) , z kolei wrażliwy jest na działanie niskich temperatur. Czas wylęgania wynosi od 3 dni do dwóch tygodni, przy czym pies jest zdolny do infekowania jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów.
Leczenie polega przede wszystkim na nawadnianiu (kroplówki) oraz podawaniu antybiotyków, a także środków przeciw wymiotnych.
Zapobiec chorobie może głównie szczepienie - odbywa się ono w 6, 8 i 12 tygodniu życia szczeniaka, dodatkowo szczepienia należy co rok powtarzać.
Leptospiroza
Jest to choroba bakteryjna wywoływana przez leptospira interogans, jest ona zaraźliwa dla wielorakich gatunków zwierząt, należy do zoonoz – czyli jest zakaźna zarówno dla ludzi. Zawiera około 200 serotypów, będących groźnymi dla zwierząt, jak i dla człowieka. Ta bakteria jest czuła na wysychanie, kwaśne PH , środki chemiczne oraz na wysokie temperatury. Natomiast odporna na chłodzenie, a w stojącej wodzie i wilgotnej ziemi potrafią przetrwać wiele tygodni.
Jak można wywnioskować wymienione choroby mogą być niezwykle niebezpieczne nie tylko dla zwierząt, ale i dla ludzi, zatem tak istotna jest stała kontrola i profilaktyka, by nie dopuścić do rozwoju choroby.
