1. Martwa - przewodzi wodę i sole mineralne.
2. Żywa - przewodzi asymilaty.
Ad.1. Drewno
Z tkanką martwą nie ma problemu - siła ssąca liści wyciąga wodę w górę rośliny. Zajmuje się tym tkanka o nazwie drewno [ksylem].
Ksylem (od gr. ksylos = drewno) dzieli się na:
- cewki,
- naczynia,
Cewki mają prymitywną budowę. Kształt mają wrzecionowaty i w ich ścianach występują jamki lejkowate. Jeśli nie wiesz jaki to jest wrzecionowaty kształt -> kliknij;) Zachodzą na siebie klinowato. Występują np. u paprotników i nagonasiennych. Świadczy to o tym, że są to stare gatunki, poniważ mają tak prosto zdudowane drewno.
Jamki lejkowate służą komunikowaniu się sąsiadujących komórek.
< Jamka lejkowata zbudowana jest ze ściany wtórnej z zewnątrz.
W środku znajduje się blaszka środkowa oraz ściana pierwotna. Na blaszce widać okrągłe zgrubienie - torus.
Woda przepływa nie wzdłuż cewek, ale pomiędzy jamkami, czyli mniej więcej w poprzek.
Naczynia są bardziej skomplikowane od cewek. Wyglądają jak puste w środku rury: mniejsze i większe. W rzeczywistości są to poukładane na sobie komórki, bez ścian poprzecznych, które tworzą właśnie taki tunel. Mają także zgrubienia, aby się nie załamały a woda swobodnie przepływała. Zgrubienia np. spiralne, obrączkowe. Występują u okrytonasiennych (choć tu też bywają cewki).
Ad. 2. Łyko.
Asymilaty muszą być transportowane od liści (tam zachodzi przecież fotosynteza) w dół rośliny. Nie jest to takie łatwe... Transport asymilatów odbywa się przy wykorzystaniu energii z ATP - tzw. transport aktywny. Zajmuje się tym łyko [floem].
Skoro do transportu wykorzystywane jest ATP - komórki muszą być żywe.
Łyko dzieli się na:
- komórki sitowe,
- rurki sitowe,
Komórki sitowe to tak jak cewki - komórki zachądzące na siebie klinowato o wrzecionowatym kształcie z otworkami w ścianach bocznych. Owe proste otworki są to tzw. pola sitowe. Ich skupiska transportują asymilaty. Występują u paprotników i nagonasiennych.
Rurki sitowe również są podobnie ułożone, ale pola sitowe zdajdują się w miejscu poprzecznych ścian komórek. Komórki rurek sitowych tracą jądro. Towarzyszące im komórki przyrurkowe częściowo pełnią jego funkcje. Występują u okrytonasiennych.
