Brykiet z biomasy to paliwo wykonane z biologicznych odpadów i innych naturalnych materiałów. Najczęściej używany jest do produkcji energii elektrycznej, ogrzewania budynków i podgrzewania kuchni. Składa się ze skompresowanych materiałów, takich jak łupiny ryżowe, pulpa, łupiny orzechów ziemnych, odpady wytarzane przez mieszkańców miast, odpady pochodzące z produkcji rolnej lub cokolwiek innego, co ma wysoką zawartość azotu.
Brykiet może składać się z różnych odpadów, dobranych w różnych proporcjach, w zależności od tego, jakie akurat są dostępne. Proces produkcji jest stosunkowo prosty – surowiec jest gromadzony, a następnie kompresowany w kostki, czyli brykiet właśnie. Dzięki temu łatwiej jest go transportować.
Tego rodzaju brykiet różni się od stosowanego na przykład do grilla brykietu z węgla drzewnego. Przede wszystkim ze względu na to, że nie zawiera tak dużej ilości szkodliwych substancji węglowych i innych dodatków. W porównaniu z paliwami kopalnymi, takimi jak węgiel kamienny czy gaz ziemny, brykiet naturalny w nikłym stopniu przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych. Dlaczego? Bo materiał, z którego jest zrobiony, został już raz wprowadzony do cyklu biologicznego.
Jednym z najważniejszych czynników różnicujących brykiet z biomasy jest proces, w trakcie którego jest on osuszany. Producenci mogą bowiem osuszać je w procesie opalania, karbonizacji lub pirolizy, czyli destylacji rozkładowej. Badania dowodzą, że opalanie i karbonizacja są najbardziej efektywnymi sposobami na osuszanie biomasy. Jednak nie zawsze to skuteczność decyduje o ich wyborze – często jest to przeznaczenie brykietu.
Skład brykietu także wpływa na wybór rodzaju procesu osuszania. Niektóre materiały są bardziej kaloryczne, inne dają lepsze wyniki przy niskim ciśnieniu. Inne z kolei wymagają wysokiego ciśnienia, aby w ogóle wyprodukować ciepło.
Technologie prasowania brykietu także mogą się różnić. Prasa tłokowa może być użyta do tworzenia trwałych i twardych kostek, podczas gdy wyciskanie odpadów prowadzi do powstania luźniejszej, jednolitej masy, która zastępuje węgiel w piecach. Ta technologia tworzy brykiet, który wyglądem przypomina nieco... pączki (te amerykańskie). Otwory, które znajdują się wewnątrz umożliwiają powiększenie powierzchni palnej, a więc – więcej energii uzyskanej ze spalania materiału.
Skąd wziął się pomysł na takie wykorzystanie odpadów? Brykiet z biomasy był podstawą uzyskiwania energii od zawsze. Jednak zwykle dotyczyło to mniejszych społeczności, które miały niskie zapotrzebowanie na ciepło czy prąd. Pierwszy raz wykorzystano brykiet komercyjnie w 1982 roku. Dwa lata później udało się uzyskać taką efektywność produkcji, która pozwoliła połączyć odpady w twarde kostki.
Ciekawostką może być fakt, że Japonia na własną rękę rozwija produkcję energii z biomasy już do 1945 roku. Duży postęp w tej kwestii uzyskano w latach sześćdziesiątych. Co więcej, brykiety produkowane w Japonii mają wyższą jakość niż europejskie. Dlatego większość obecnej produkcji brykietu odbywa się według przepisu Japończyków.
