Aktuariusz przeważnie związany jest z branżą reasekuracji, ubezpieczeń oraz planów emerytalnych, rezerwy na świadczenia emerytalne, rezerwy na odprawy emerytalne, rezerwy na nagrody jubileuszowe.
Osoby z tym wykształceniem pracują głównie dla firm ubezpieczeniowych, ale także dla firm konsultingowych i audytorskich.
Zawód aktuariusza sięga przełomu XVII i XVIII wieku, ale nabrał on znaczenia dopiero w wieku dziewiętnastym, kiedy to określono jego zadania i funkcje. Powstały wtedy pierwsze stowarzyszenia skupiające osoby wykonujące tę profesję. W Polsce początek rozwojowi tego zawodu można datować na rok 1920, kiedy to rozpoczął działalność Polski Instytut Aktuariuszy. Tradycję tę kontynuuje powołane w 1991 roku Polskie Stowarzyszenie Aktuariuszy
Obecnie w Polsce pracę Aktuariusza oraz kwalifikacje jakie musi posiadać osoba wykonująca ten zawód reguluje ustawa o działalności ubezpieczeniowej oraz szczegółowe rozporządzenia Ministra Finansów. Ustawa ta nałożyła także obowiązki na zakłady ubezpieczeniowe związane z wykonywaniem pewnych obliczeń wyłącznie przez Aktuariuszy, dzięki czemu wzrosło znaczenie tego zawodu. Aby zostać wpisanym na listę aktuariuszy prowadzoną przez organ nadzoru ubezpieczeniowego należy spełnić kilka warunków, z których najważniejsze to posiadanie wyższego wykształcenia oraz złożenie egzaminu przed komisją powołaną przez Ministra Finansów. Egzamin na aktuariusza składa się z czterech niezależnych części: Matematyki Finansowej, Matematyki Ubezpieczeń Życiowych, Matematyki Ubezpieczeń Majątkowych oraz Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki, a każda z nich obejmuje dziesięć zadań do rozwiązania.
