Następuje również nieprawdopodobny wzrost popularności kursów tego rodzaju tańca. Dlaczego tak się dzieje? Salsa to rozpowszechniony na całym świecie taniec, wywodzący się z Karaibów, a rozpowszechniony głównie na terenie Kuby i krajów Ameryki Południowej. Wykonywaniu tańca towarzyszy specyficzna muzyka, która nazywa się dokładnie w ten sam sposób. Salsa to po hiszpańsku po prostu sos albo smak. Zastosowanie tej nazwy może sugerować, iż styl salsy obdarzony jest pikantnym charakterem. Łączy on w sobie elementy bardzo wielu innych dyscyplin tanecznych.
Za jej początek rozwoju na gruncie muzyki przyjmuje się lata 1940 – 1970. Jej powstanie to poniekąd konsekwencja połączenia rytmów afrokubańskich, karaibskich z duża domieszką jazzu. W ramach jej ewolucji w różnych krajach pojawiały się pewne odmienne style jej wykonywania. Jeżeli początkowo pod tą nazwa ukrywały się również takie style, jak: mambo, guajira czy cha – cha, później wyraźnie zaczęto dążyć do ich definicyjnego i stylistycznego rozdziału. Salsę tańczy się w zasadzie w miejscu, nie przemieszczając się po parkiecie. Liczne obroty wykonywane się na małej przestrzeni.
Przeważnie tańczona jest w parach, jednak bardziej zaawansowani tancerze mogą sobie pozwolić na jakieś indywidualne ewolucje. Często wykonaniu odpowiednich figur towarzszy niemały wysiłek fizyczny, niczym sport. W stylu kubańskim pary mogą utworzyć okrąg, czyli tzw. ruedę. Poruszają się wówczas dookoła wspólnego środka , jednocześnie wykonując różne figury, których nazwy po hiszpańsku wykrzykuje prowadzący. Obecnie salse można tańczyć na każde z czterech uderzeń w takcie. Style północnoamerykańskie charakteryzuja się tańcem na 2 lub 1, style kubańskie natomiast na 1, 3 lub 4.
