W pewnej wiosce żyła dziewczynka. Miała marzenie, które mogło się zrealizować dopiero po podjęciu podróży. Wioska w której mieszkała dziewczynka była dobrze jej znanym miejscem. Znała wszystkie domy, płoty, drzewa oraz ludzi. Wiedziała co czeka ją każdego dnia. Podróż była niewiadomą. Spędzała dużo czasu na pracy wokół domu, często spacerowała po wiosce. Rozmyślała jakby to było udać się w podróż i zrealizować marzenie.
Pewnego dnia była tak pogrążona w myślach, że nie zwróciła uwagi iż wyszła na drogę i znalazła się na granicy wioski. Szła dalej, pogoda sprzyjała wędrówce. Dobrze znała swoje możliwości i kiedy znalazła się poza wioską postanowiła ruszyć dalej. Dzień się zaczynał, wędrowała. Mijała kolejne pola, oddalała się coraz bardziej od wioski. Przestała na drodze spotykać znajomych ludzi. Szła sama. Dobrze jej się szło. W myślach wielokrotnie odbyła już tę drogę. Nie wszystko było takie jak sobie wyobrażała. Czasami droga była lepsza a niektóre jej fragmenty były trudniejsze. Dzień mijał. W pewnym momencie doszła do rozstaju dróg.
W którą stronę iść? W prawo? W lewo? Zawrócić? Iść przed siebie? Która droga jest lepsza? Iść w kierunku gór czy w kierunku morza?
Jedyna droga jaką znała to ta, którą przebyła. Wszystkie pozostałe drogi były nieznane. Mogły być lepsze lub gorsze. Ale dzisiaj rano nie znała nawet tej drogi prowadzącej z wioski do rozstajów dróg. Czy poznałaby tę drogę gdyby nie podjęła wysiłku?
Jeżeli zawróci będzie bezpieczna. Nie zrealizuje marzenia, nie rozpocznie podróży ale będzie spokojna i bezpiczna wśród ludzi i miejsc, które zna. Jeżeli wybierze którąś drogę ....
Jedyna droga jaką już poznała to droga, którą przyszła. Jutro jeżeli pójdzie dalej będzie znała nowe ścieżki, drogi. Pozna nowych ludzi, nowe miejsca.
Wyruszyła wybraną przez siebie drogą.
....................
