Niniejszy artykuł to fragment książki "Tajemnice Męskiego Umysłu".
Przyjaźnie różnią się między sobą. Inna jest przyjaźń mężczyzny z mężczyzną, inna kobiety z mężczyzną, inna ojca z córką, a inna mężczyzny ze swoją partnerką. Różnice te nie wynikają z płci, choć płeć poniekąd wpływa na sam rodzaj przyjaźni. Tym co zmienia charakter przyjaźni jest hierarchia. Słowo to jest niezwykle istotne dla związku i dla przyjaźni, i jeśli kobieta nie będzie zdawać sobie sprawy z jego istnienia, może przyczynić się do wzbudzenia agresji u mężczyzny, a nawet do rozpadu związku. Hierarchia jest tak istotna, ponieważ ta stale jest obecna w męskim widzeniu świata. Pisze: „w męskim widzeniu świata”, mimo, że ta występuje w każdym stadzie ssaków, i jak za chwile się dowiesz, nie dotyczy wyłącznie ludzi.
Kobiecie trudniej jest pojąć hierarchię, ponieważ kobietą nie kieruje tak silny instynkt, jak mężczyzną, który w pewnym sensie nakazuje mu zająć możliwie najwyższą pozycję w stadzie. Kobiety rzadko rywalizują o pozycje w hierarchii, co najwyżej swojej pozycji mogą bronić, jeśli ta zostaje zagrożona.
Przykładowo, jeśli jesteś siostrą młodszego od siebie brata, a Twoi rodzice zezwolili na to, by Twój brat awansował w rodzinnej hierarchii, słowem: przewyższył Twoją pozycję, jako starszej siostry, wtedy najprawdopodobniej ostro się temu sprzeciwiłaś. Mogłaś rywalizować o utrzymanie swojej hierarchii. Nigdy jednak nie myślałaś, by zajmować jak najwyższą pozycję – wyżej nawet jak Twoi rodzice. Nie miałaś takiej potrzeby. No właśnie, Ty nie miałaś takiej potrzeby, a Twój brat, jako mężczyzna, posiada potrzebę zajęcia jak najwyższej pozycji - jeśli tylko nadarzy się taka możliwość.
Hierarchia wpływa zasadniczo na sposób w jaki mężczyzna traktuje Ciebie, jako swoją przyjaciółkę. Inaczej będzie Cię traktował Twój przyjaciel, który jest Twoim starszym bratem; Twoim młodszym bratem; Twoim ojcem; Twoim kolegą, a jak już na początku wspomniałem, zupełnie inaczej Twój życiowy partner.
Musisz mieć świadomość, że rodzaj przyjaźni z mężczyzną zależy od hierarchii w jakiej się znajdujesz.
Bez tej świadomości możesz być narażona na agresję mężczyzny.
By lepiej Ci to uświadomić podam Ci kolejny przykład:
Wyobraź sobie, że zwracasz się do swojego syna:
-Maciuś, masz tutaj 5 złotych. Leć do sklepu i kup mi kilogram cukru!
Czy Twój syn sprzeciwi się Twojemu poleceniu? Czy oburzy się?
Nie! O ile jest świadom faktu, że zajmuje niższą pozycję w hierarchii, jak Twoja. W większości przypadków dzieci chcą być pomocne i sprawia im przyjemność, gdy mogą w czymś pomóc swoim rodzicom.
Ale wyobraź sobie, że nie masz syna. Przez okno spoglądasz i widzisz tam policjanta - to akurat dzielnicowy przechadza się po Twoim osiedlu. Otwierasz wtedy okno i zwracasz się do niego w ten oto sposób:
- Hej, ty tam w niebieskim! Masz tutaj 5 złotych. Leć do sklepu i kup mi cukier! ;)
Czy zwróciłabyś się w taki sposób do dzielnicowego? Wiesz dobrze, że nie!
A wiesz dlaczego ludzie nie zwracają się w ten sposób do policjanta?
-Bo boją się gumowej pałki? – Mogłabyś odpowiedzieć.
Nie! Nie dlatego, że się jej boją, choć to też jest pewien argument. :) Wiesz co różni dzielnicowego, Ciebie i Twojego syna? Odpowiedź brzmi: hierarchia.
Otóż wydać polecenie możesz komuś, kto stoi niżej w hierarchii, jak przykładowo Twoje dziecko. Policjant - wiesz doskonale - w naszej społecznej hierarchii stoi wyżej jak zwykły obywatel, a przynajmniej ma większe uprawnienia. Dlatego też, ze względu na jego wyższą hierarchię, jak Twoja własna pozycja, nie wydasz mu polecenia. Co najwyżej poprosisz go, czy nie zechciałby spełnić Twojej prośby.
Rzekłabyś do niego mniej więcej tak:
-Panie dzielnicowy, wiem, że i funkcja nie ta i obowiązki ma pan swoje, ale czy byłby pan tak uprzejmy i nie kupiłby mi pan kilogram cukru? Robię ciasto i akurat tego składnika mi zabrakło. – Dodasz wyjaśniając.
Rozumiesz? Nie możesz wydawać poleceń, komuś kto stoi wyżej w hierarchii, jak Ty, nawet jeśli łączą Was przyjacielskie stosunki. To w większości przypadków wzbudza agresję, konflikt, a w najlepszym przypadku niezrozumienie i wielogodzinną opieszałość mężczyzny.
Teraz zapewne zapytasz kto stoi wyżej w hierarchii, którą Ty sama zajmujesz? Takie osoby to zazwyczaj: Twój ojciec, Twój starszy brat, Twój dużo starszy od Ciebie kolega, Twój szef i Twój partner - jeśli jest wzrokowcem i czuje się przywódcą w Waszym związku.
Na równi z Tobą w hierarchii (z paroma wyjątkami) stoi zazwyczaj Twój kolega-przyjaciel, który dorównuje Ci wiekiem. Zauważ, że nie podaje tutaj mężczyzny - Twojego partnera, który stałby na równi z Tobą w hierarchii - jest to sprzeczne z prawami jakie rządzą naturą. W związku musi istnieć hierarchia. Albo kobieta, albo mężczyzna musi stać wyżej w hierarchii. Związek, który oparty jest na typowym równouprawnieniu nie ma dużych szans na przetrwanie.
Niżej w hierarchii stoi Twój młodszy brat, młodszy od Ciebie kolega, Twój podwładny w pracy, Twoje dzieci, a także Twój partner jeśli jest mężczyzną słuchowcem i nie przejawia chęci przywództwa.
Mężczyzna najsilniej akcentuje swoją pozycję w hierarchii, gdy przebywa w grupie.
Co to oznacza? Otóż grupa zazwyczaj tworzy wyjątki o jakich już wspomniałem. Ponieważ jesteśmy zwierzętami stadnymi (tak zwierzętami – czemu się dziwisz?:), najsilniej odczuwamy i podkreślamy swoją pozycję w grupie – gdzie przebywają więcej, jak dwie osoby.
Oto kolejny przykład:
Kiedy mówisz do swojego syna:
-Kochanie, idź wynieść śmieci. – To nie spotkasz się z wielkim sprzeciwem i zazwyczaj posłusznie, bez ociągania się, wyniesie śmieci.
Ale zmieńmy sytuację i wydaj polecenie swojemu synowi, kiedy on akurat przebywa w towarzystwie dziewczyny, kolegów czy liczniejszej grupy rówieśników.
Otóż teraz, inaczej zareaguje na polecenie, a inaczej na prośbę. Jeśli zależy mu na hierarchii, będzie wolał byś go poprosiła, a wtedy wykona Twoje polecenie bez sprzeciwu. Dzięki poleceniu nie straci swojej pozycji w hierarchii, jaką buduje względem swoich rówieśników.
Zawsze, ilekroć masz do czynienia, albo z kimś kto jest równy Ci w hierarchii, jak np. twój kolega z pracy, albo z kimś kto w hierarchii zajmuje niższą pozycję jak Ty, gdy osoba do której chcesz się zwrócić, znajduje się w grupie, zamiast polecenia, zwróć się do niej z prośbą.
Nie mów wtedy:
-Idź/ wykonaj/ zrób/ itd. A zwróć się w sposób:
-Czy mógłbyś? Czy zechciałbyś? Czy byłbyś tak uprzejmy? Itd. Dzięki temu osoba, która zajmuje niższą pozycję jak Ty w hierarchii, będzie mogła zachować swoją pozycję względem swoich rówieśników.
Zwrócenie się z prośbą do kogoś niższego w hierarchii, kto przebywa w grupie ma też i inny psychologiczny aspekt. Osoba taka wie, że jeśli natychmiast nie spełni Twojej prośby, wtedy liczyć się może z wydaniem polecenia, które mogłoby obniżyć status tejże osoby.
Przykładowo jeśli powiesz do syna, który przebywa z dziewczyną:
-Synku czy mógłbyś wynieść śmieci? A ten będzie się ociągać w spełnieniu Twojej prośby, to za chwilę może usłyszeć polecenie typu:
-Synku idź wynieść śmieci! A wtedy ego i pozycja Twojego syna ucierpi w oczach jego dziewczyny.
Mężczyzna, często podświadomie, inaczej będzie się zwracać do Ciebie, kiedy przebywasz z nim na osobności, a inaczej, kiedy przebywacie w grupie np. w towarzystwie własnych dzieci. Mężczyzna, który jest z Tobą sam na sam, może wydać Ci polecenie i nie powinnaś mieć do niego pretensji. Może zwrócić się do Ciebie wtedy w taki sposób:
-Kochanie, ktoś dzwoni do drzwi. Idź i zobacz kto to. – Nie powinnaś mieć wtedy pretensji, gdy mężczyzna wydaje Ci polecenie.
Jednak, gdy towarzyszą Wam własne dzieci, to w większości przypadków, z racji Twojej nadrzędnej pozycji, jaką zajmujesz względem dzieci, mężczyzna nie wyda Ci polecenia, a zwróci się do Ciebie z prośbą.
Wtedy najprawdopodobniej, w obecności dzieci, zwróci się do Ciebie słowami:
-Kochanie, ktoś dzwoni do drzwi. Czy mogłabyś otworzyć drzwi i sprawdzić kto to?
To rozróżnianie przez mężczyznę często dzieje się podświadomie. Mężczyzna, jako osobnik silnie odczuwający przywiązanie do hierarchii, nie tylko będzie strzegł swojej pozycji, ale i dbał o szacunek osób zajmujących najniższe pozycje w stosunku do osób stojących wyżej w hierarchii. W tym konkretnym przykładzie chodzi o szacunek Waszych dzieci do Twojej osoby. Mężczyzna, który naruszałby ten porządek, sam sobie podcinałby „gałąź na której siedzi”. Gdyby dzieci uczone były nie respektować pozycji matki, szybko zaczęłyby nie przestrzegać pozycji zajmowanej przez przywódcę hierarchii.
To działa także w drugą stronę. Jeśli Ty nieświadomie wydasz polecenie osobie stojącej wyżej w hierarchii, a zwłaszcza w obecności osób trzecich (jak dzieci czy podwładni) np. swojemu partnerowi, czy szefowi, którzy mimo, ze uważają Cię za swoja przyjaciółkę, to możesz się narazić na agresję i silny sprzeciw z ich strony.
Co więcej jeśli łamiesz zasady hierarchii, to możesz się spodziewać tego, że mężczyzna nie będzie przestrzegał także zasad hierarchii i przestanie szanować Cię w obecności osób trzecich.
To jak silnie mężczyzna odczuwa hierarchię zależy od typu mężczyzny.
W książce „Mężczyzna od A do Z” opisuję dwa typy mężczyzn: wzrokowców i słuchowców. W przeważającej mierze walkę o najwyższą pozycje w hierarchii podejmuje mężczyzna wzrokowiec. Im większym mężczyzna jest wzrokowcem (im bardziej aktywny jest u niego zmysł wzroku), tym zazwyczaj, silniejsza potrzeba rywalizacji o hierarchię. Mężczyzna słuchowiec zazwyczaj nie ma aż tak silnego instynktu, który nakazywałby mu walkę o pozycję, ale i odpowiedzialność z nią związaną, z czym wiążę się odpowiednia pozycja w hierarchii.
Podobnie jest z pozycją policjanta w naszym społeczeństwie. Ten posiada wyższą pozycję, ale w zamian jest świadomy tego, że ma służyć dla naszego bezpieczeństwa. Nie każdy mężczyzna chce być policjantem, tak jak nie każdy chce się o nas troszczyć. Mężczyzna słuchowiec zazwyczaj wycofuje się z przywództwa, ale jednocześnie nie otacza kobiety taką opieką, jakiej z reguły kobieta oczekuje od mężczyzny.
Musisz zrozumieć, że duża część Twoich konfliktów z mężczyzną, może być powodowana przez nieprzestrzeganie zasad hierarchii.
Nie możesz z jednej strony oczekiwać od mężczyzny wsparcia i pomocy jak od starszego hierarchią, a z drugiej strony nie szanować jego pozycji. Pamiętaj, że już samo oczekiwanie pomocy, jest akceptacją obowiązującej miedzy Wami hierarchii, nawet, gdy Ty jesteś za równouprawnieniem, to oczekiwaniem wsparcia i opieki, zaprzeczasz temu.
Czy potrafisz sobie wyobrazić, że jakikolwiek policjant podjąłby się naszej ochrony, gdyby wszyscy posyłali go do sklepu?
Kobieta może nie pojmować jak ważna jest dla mężczyzny pozycja w hierarchii, ponieważ sama nie posiada tak silnego instynktu, który by jej nakazywał o tą pozycję walczyć.
Wiem, że chciałabyś zadać pytanie typu: A co z równouprawnieniem kobiet? Czy kobieta w związku ma być jak niewolnik, który posłusznie wykonuje polecenia swojego pana?
Otóż nie! Kobiety w społeczeństwie mają niezwykle ważną rolę do spełnienia. Kobiecy racjonalizm, tak istotny - tak mało jest wykorzystywany, choćby np. w polityce czy planowaniu przedsięwzięć przez firmę, w której kluczowe decyzje podejmują zazwyczaj mężczyźni. Podobnie powinno być w związku. W związku powinnaś być tą racjonalną stroną, która przemawia mężczyźnie do rozsądku. Nie masz walczyć o pozycję, a raczej występować w roli osobistego doradcy i... przyjaciela.
Osoba, która narusza hierarchię, burzy przyjaźń.
Lansowanie takiego równouprawnienia w związku, jak czynią to media, prowadzi do anarchii i w efekcie rozpadu związku. Czy wyobrażasz sobie, że zatrudniając się w jakimkolwiek przedsiębiorstwie z racji równouprawnienia, hierarchia przestanie tam istnieć? Czy wyobrażasz sobie przedsiębiorstwo w którym każdy robi co uważa: każdy jest dla siebie szefem i dyrektorem w jednej osobie? Jak długo mogłoby funkcjonować takie przedsiębiorstwo? Czy zdołałoby przetrwać dłużej jak kilka dni?
Nie dziw się zatem, że rozpadają się związki w których nie ma jasno określonej hierarchii, bądź hierarchia nie jest przestrzegana.
„Wtedy mężczyzna i kobieta zostali stworzeni jako symbol iluzji oddzielenia. Mężczyzna i kobieta są symbolami potrzeb duszy, by powrócić do równowagi i jedności swojej wyższej rzeczywistości. Są dwiema połowami jednej całości.”
„Kosmiczne podróże” Rosalind A. McKnight
Związek kobiety z mężczyzną powinien stanowić jedność. Jednak w związku zawsze musi być ktoś, kto przewodzi, kto podejmuje kluczowe decyzji, lub przynajmniej ma takie wrażenie ;). To jest zadanie dla Ciebie. Daj mu przewodzić, a przynajmniej spraw, by miał takie wrażenie. Uszanuj jego pozycję, a w zamian mężczyzna otoczy Cię opieką i wsparciem, jakiego Ty, jako kobieta potrzebujesz.
Piotr Mart,
autor "Tajemnice Męskiego Umysłu"
Przyjaźnie różnią się między sobą. Inna jest przyjaźń mężczyzny z mężczyzną, inna kobiety z mężczyzną, inna ojca z córką, a inna mężczyzny ze swoją partnerką. Różnice te nie wynikają z płci, choć płeć poniekąd wpływa na sam rodzaj przyjaźni. Tym co zmienia charakter przyjaźni jest hierarchia. Słowo to jest niezwykle istotne dla związku i dla przyjaźni, i jeśli kobieta nie będzie zdawać sobie sprawy z jego istnienia, może przyczynić się do wzbudzenia agresji u mężczyzny, a nawet do rozpadu związku. Hierarchia jest tak istotna, ponieważ ta stale jest obecna w męskim widzeniu świata. Pisze: „w męskim widzeniu świata”, mimo, że ta występuje w każdym stadzie ssaków, i jak za chwile się dowiesz, nie dotyczy wyłącznie ludzi.
Kobiecie trudniej jest pojąć hierarchię, ponieważ kobietą nie kieruje tak silny instynkt, jak mężczyzną, który w pewnym sensie nakazuje mu zająć możliwie najwyższą pozycję w stadzie. Kobiety rzadko rywalizują o pozycje w hierarchii, co najwyżej swojej pozycji mogą bronić, jeśli ta zostaje zagrożona.
Przykładowo, jeśli jesteś siostrą młodszego od siebie brata, a Twoi rodzice zezwolili na to, by Twój brat awansował w rodzinnej hierarchii, słowem: przewyższył Twoją pozycję, jako starszej siostry, wtedy najprawdopodobniej ostro się temu sprzeciwiłaś. Mogłaś rywalizować o utrzymanie swojej hierarchii. Nigdy jednak nie myślałaś, by zajmować jak najwyższą pozycję – wyżej nawet jak Twoi rodzice. Nie miałaś takiej potrzeby. No właśnie, Ty nie miałaś takiej potrzeby, a Twój brat, jako mężczyzna, posiada potrzebę zajęcia jak najwyższej pozycji - jeśli tylko nadarzy się taka możliwość.
Hierarchia wpływa zasadniczo na sposób w jaki mężczyzna traktuje Ciebie, jako swoją przyjaciółkę. Inaczej będzie Cię traktował Twój przyjaciel, który jest Twoim starszym bratem; Twoim młodszym bratem; Twoim ojcem; Twoim kolegą, a jak już na początku wspomniałem, zupełnie inaczej Twój życiowy partner.
Musisz mieć świadomość, że rodzaj przyjaźni z mężczyzną zależy od hierarchii w jakiej się znajdujesz.
Bez tej świadomości możesz być narażona na agresję mężczyzny.
By lepiej Ci to uświadomić podam Ci kolejny przykład:
Wyobraź sobie, że zwracasz się do swojego syna:
-Maciuś, masz tutaj 5 złotych. Leć do sklepu i kup mi kilogram cukru!
Czy Twój syn sprzeciwi się Twojemu poleceniu? Czy oburzy się?
Nie! O ile jest świadom faktu, że zajmuje niższą pozycję w hierarchii, jak Twoja. W większości przypadków dzieci chcą być pomocne i sprawia im przyjemność, gdy mogą w czymś pomóc swoim rodzicom.
Ale wyobraź sobie, że nie masz syna. Przez okno spoglądasz i widzisz tam policjanta - to akurat dzielnicowy przechadza się po Twoim osiedlu. Otwierasz wtedy okno i zwracasz się do niego w ten oto sposób:
- Hej, ty tam w niebieskim! Masz tutaj 5 złotych. Leć do sklepu i kup mi cukier! ;)
Czy zwróciłabyś się w taki sposób do dzielnicowego? Wiesz dobrze, że nie!
A wiesz dlaczego ludzie nie zwracają się w ten sposób do policjanta?
-Bo boją się gumowej pałki? – Mogłabyś odpowiedzieć.
Nie! Nie dlatego, że się jej boją, choć to też jest pewien argument. :) Wiesz co różni dzielnicowego, Ciebie i Twojego syna? Odpowiedź brzmi: hierarchia.
Otóż wydać polecenie możesz komuś, kto stoi niżej w hierarchii, jak przykładowo Twoje dziecko. Policjant - wiesz doskonale - w naszej społecznej hierarchii stoi wyżej jak zwykły obywatel, a przynajmniej ma większe uprawnienia. Dlatego też, ze względu na jego wyższą hierarchię, jak Twoja własna pozycja, nie wydasz mu polecenia. Co najwyżej poprosisz go, czy nie zechciałby spełnić Twojej prośby.
Rzekłabyś do niego mniej więcej tak:
-Panie dzielnicowy, wiem, że i funkcja nie ta i obowiązki ma pan swoje, ale czy byłby pan tak uprzejmy i nie kupiłby mi pan kilogram cukru? Robię ciasto i akurat tego składnika mi zabrakło. – Dodasz wyjaśniając.
Rozumiesz? Nie możesz wydawać poleceń, komuś kto stoi wyżej w hierarchii, jak Ty, nawet jeśli łączą Was przyjacielskie stosunki. To w większości przypadków wzbudza agresję, konflikt, a w najlepszym przypadku niezrozumienie i wielogodzinną opieszałość mężczyzny.
Teraz zapewne zapytasz kto stoi wyżej w hierarchii, którą Ty sama zajmujesz? Takie osoby to zazwyczaj: Twój ojciec, Twój starszy brat, Twój dużo starszy od Ciebie kolega, Twój szef i Twój partner - jeśli jest wzrokowcem i czuje się przywódcą w Waszym związku.
Na równi z Tobą w hierarchii (z paroma wyjątkami) stoi zazwyczaj Twój kolega-przyjaciel, który dorównuje Ci wiekiem. Zauważ, że nie podaje tutaj mężczyzny - Twojego partnera, który stałby na równi z Tobą w hierarchii - jest to sprzeczne z prawami jakie rządzą naturą. W związku musi istnieć hierarchia. Albo kobieta, albo mężczyzna musi stać wyżej w hierarchii. Związek, który oparty jest na typowym równouprawnieniu nie ma dużych szans na przetrwanie.
Niżej w hierarchii stoi Twój młodszy brat, młodszy od Ciebie kolega, Twój podwładny w pracy, Twoje dzieci, a także Twój partner jeśli jest mężczyzną słuchowcem i nie przejawia chęci przywództwa.
Mężczyzna najsilniej akcentuje swoją pozycję w hierarchii, gdy przebywa w grupie.
Co to oznacza? Otóż grupa zazwyczaj tworzy wyjątki o jakich już wspomniałem. Ponieważ jesteśmy zwierzętami stadnymi (tak zwierzętami – czemu się dziwisz?:), najsilniej odczuwamy i podkreślamy swoją pozycję w grupie – gdzie przebywają więcej, jak dwie osoby.
Oto kolejny przykład:
Kiedy mówisz do swojego syna:
-Kochanie, idź wynieść śmieci. – To nie spotkasz się z wielkim sprzeciwem i zazwyczaj posłusznie, bez ociągania się, wyniesie śmieci.
Ale zmieńmy sytuację i wydaj polecenie swojemu synowi, kiedy on akurat przebywa w towarzystwie dziewczyny, kolegów czy liczniejszej grupy rówieśników.
Otóż teraz, inaczej zareaguje na polecenie, a inaczej na prośbę. Jeśli zależy mu na hierarchii, będzie wolał byś go poprosiła, a wtedy wykona Twoje polecenie bez sprzeciwu. Dzięki poleceniu nie straci swojej pozycji w hierarchii, jaką buduje względem swoich rówieśników.
Zawsze, ilekroć masz do czynienia, albo z kimś kto jest równy Ci w hierarchii, jak np. twój kolega z pracy, albo z kimś kto w hierarchii zajmuje niższą pozycję jak Ty, gdy osoba do której chcesz się zwrócić, znajduje się w grupie, zamiast polecenia, zwróć się do niej z prośbą.
Nie mów wtedy:
-Idź/ wykonaj/ zrób/ itd. A zwróć się w sposób:
-Czy mógłbyś? Czy zechciałbyś? Czy byłbyś tak uprzejmy? Itd. Dzięki temu osoba, która zajmuje niższą pozycję jak Ty w hierarchii, będzie mogła zachować swoją pozycję względem swoich rówieśników.
Zwrócenie się z prośbą do kogoś niższego w hierarchii, kto przebywa w grupie ma też i inny psychologiczny aspekt. Osoba taka wie, że jeśli natychmiast nie spełni Twojej prośby, wtedy liczyć się może z wydaniem polecenia, które mogłoby obniżyć status tejże osoby.
Przykładowo jeśli powiesz do syna, który przebywa z dziewczyną:
-Synku czy mógłbyś wynieść śmieci? A ten będzie się ociągać w spełnieniu Twojej prośby, to za chwilę może usłyszeć polecenie typu:
-Synku idź wynieść śmieci! A wtedy ego i pozycja Twojego syna ucierpi w oczach jego dziewczyny.
Mężczyzna, często podświadomie, inaczej będzie się zwracać do Ciebie, kiedy przebywasz z nim na osobności, a inaczej, kiedy przebywacie w grupie np. w towarzystwie własnych dzieci. Mężczyzna, który jest z Tobą sam na sam, może wydać Ci polecenie i nie powinnaś mieć do niego pretensji. Może zwrócić się do Ciebie wtedy w taki sposób:
-Kochanie, ktoś dzwoni do drzwi. Idź i zobacz kto to. – Nie powinnaś mieć wtedy pretensji, gdy mężczyzna wydaje Ci polecenie.
Jednak, gdy towarzyszą Wam własne dzieci, to w większości przypadków, z racji Twojej nadrzędnej pozycji, jaką zajmujesz względem dzieci, mężczyzna nie wyda Ci polecenia, a zwróci się do Ciebie z prośbą.
Wtedy najprawdopodobniej, w obecności dzieci, zwróci się do Ciebie słowami:
-Kochanie, ktoś dzwoni do drzwi. Czy mogłabyś otworzyć drzwi i sprawdzić kto to?
To rozróżnianie przez mężczyznę często dzieje się podświadomie. Mężczyzna, jako osobnik silnie odczuwający przywiązanie do hierarchii, nie tylko będzie strzegł swojej pozycji, ale i dbał o szacunek osób zajmujących najniższe pozycje w stosunku do osób stojących wyżej w hierarchii. W tym konkretnym przykładzie chodzi o szacunek Waszych dzieci do Twojej osoby. Mężczyzna, który naruszałby ten porządek, sam sobie podcinałby „gałąź na której siedzi”. Gdyby dzieci uczone były nie respektować pozycji matki, szybko zaczęłyby nie przestrzegać pozycji zajmowanej przez przywódcę hierarchii.
To działa także w drugą stronę. Jeśli Ty nieświadomie wydasz polecenie osobie stojącej wyżej w hierarchii, a zwłaszcza w obecności osób trzecich (jak dzieci czy podwładni) np. swojemu partnerowi, czy szefowi, którzy mimo, ze uważają Cię za swoja przyjaciółkę, to możesz się narazić na agresję i silny sprzeciw z ich strony.
Co więcej jeśli łamiesz zasady hierarchii, to możesz się spodziewać tego, że mężczyzna nie będzie przestrzegał także zasad hierarchii i przestanie szanować Cię w obecności osób trzecich.
To jak silnie mężczyzna odczuwa hierarchię zależy od typu mężczyzny.
W książce „Mężczyzna od A do Z” opisuję dwa typy mężczyzn: wzrokowców i słuchowców. W przeważającej mierze walkę o najwyższą pozycje w hierarchii podejmuje mężczyzna wzrokowiec. Im większym mężczyzna jest wzrokowcem (im bardziej aktywny jest u niego zmysł wzroku), tym zazwyczaj, silniejsza potrzeba rywalizacji o hierarchię. Mężczyzna słuchowiec zazwyczaj nie ma aż tak silnego instynktu, który nakazywałby mu walkę o pozycję, ale i odpowiedzialność z nią związaną, z czym wiążę się odpowiednia pozycja w hierarchii.
Podobnie jest z pozycją policjanta w naszym społeczeństwie. Ten posiada wyższą pozycję, ale w zamian jest świadomy tego, że ma służyć dla naszego bezpieczeństwa. Nie każdy mężczyzna chce być policjantem, tak jak nie każdy chce się o nas troszczyć. Mężczyzna słuchowiec zazwyczaj wycofuje się z przywództwa, ale jednocześnie nie otacza kobiety taką opieką, jakiej z reguły kobieta oczekuje od mężczyzny.
Musisz zrozumieć, że duża część Twoich konfliktów z mężczyzną, może być powodowana przez nieprzestrzeganie zasad hierarchii.
Nie możesz z jednej strony oczekiwać od mężczyzny wsparcia i pomocy jak od starszego hierarchią, a z drugiej strony nie szanować jego pozycji. Pamiętaj, że już samo oczekiwanie pomocy, jest akceptacją obowiązującej miedzy Wami hierarchii, nawet, gdy Ty jesteś za równouprawnieniem, to oczekiwaniem wsparcia i opieki, zaprzeczasz temu.
Czy potrafisz sobie wyobrazić, że jakikolwiek policjant podjąłby się naszej ochrony, gdyby wszyscy posyłali go do sklepu?
Kobieta może nie pojmować jak ważna jest dla mężczyzny pozycja w hierarchii, ponieważ sama nie posiada tak silnego instynktu, który by jej nakazywał o tą pozycję walczyć.
Wiem, że chciałabyś zadać pytanie typu: A co z równouprawnieniem kobiet? Czy kobieta w związku ma być jak niewolnik, który posłusznie wykonuje polecenia swojego pana?
Otóż nie! Kobiety w społeczeństwie mają niezwykle ważną rolę do spełnienia. Kobiecy racjonalizm, tak istotny - tak mało jest wykorzystywany, choćby np. w polityce czy planowaniu przedsięwzięć przez firmę, w której kluczowe decyzje podejmują zazwyczaj mężczyźni. Podobnie powinno być w związku. W związku powinnaś być tą racjonalną stroną, która przemawia mężczyźnie do rozsądku. Nie masz walczyć o pozycję, a raczej występować w roli osobistego doradcy i... przyjaciela.
Osoba, która narusza hierarchię, burzy przyjaźń.
Lansowanie takiego równouprawnienia w związku, jak czynią to media, prowadzi do anarchii i w efekcie rozpadu związku. Czy wyobrażasz sobie, że zatrudniając się w jakimkolwiek przedsiębiorstwie z racji równouprawnienia, hierarchia przestanie tam istnieć? Czy wyobrażasz sobie przedsiębiorstwo w którym każdy robi co uważa: każdy jest dla siebie szefem i dyrektorem w jednej osobie? Jak długo mogłoby funkcjonować takie przedsiębiorstwo? Czy zdołałoby przetrwać dłużej jak kilka dni?
Nie dziw się zatem, że rozpadają się związki w których nie ma jasno określonej hierarchii, bądź hierarchia nie jest przestrzegana.
„Wtedy mężczyzna i kobieta zostali stworzeni jako symbol iluzji oddzielenia. Mężczyzna i kobieta są symbolami potrzeb duszy, by powrócić do równowagi i jedności swojej wyższej rzeczywistości. Są dwiema połowami jednej całości.”
„Kosmiczne podróże” Rosalind A. McKnight
Związek kobiety z mężczyzną powinien stanowić jedność. Jednak w związku zawsze musi być ktoś, kto przewodzi, kto podejmuje kluczowe decyzji, lub przynajmniej ma takie wrażenie ;). To jest zadanie dla Ciebie. Daj mu przewodzić, a przynajmniej spraw, by miał takie wrażenie. Uszanuj jego pozycję, a w zamian mężczyzna otoczy Cię opieką i wsparciem, jakiego Ty, jako kobieta potrzebujesz.
Piotr Mart,
autor "Tajemnice Męskiego Umysłu"
Licencja: Creative Commons
