Borderline: czym się charakteryzuje
Borderline, jak sama nazwa wskazuje, jest zaburzeniem, w którego rys wpisana jest niestabilność. Zwykle mówi się o niestabilności emocjonalnej, ale to pojęcie, które wymaga poszerzenia. Zaburzeniu ulegają bowiem nie tylko emocje, ale też obraz samego siebie, obraz świata, ocena relacji i praktycznie każdy inny aspekt funkcjonowania. W większości przypadków zaburzeniom z tego spektrum towarzyszą zmiany o charakterze depresyjnym, aspołecznym lub narcystycznym. Rozchwianie emocjonalne przejawia się natomiast gwałtownymi zmianami nastrojów i wpływa na kontakty międzyludzkie.
Co jest groźnego w tym zaburzeniu?
Przede wszystkim trzeba wyraźnie podkreślić, że borderline nie jest po prostu stanem zwiększonej drażliwości czy epizodem niestabilnego samopoczucia. Te dwa ostatnie stany też można w pewien sposób kontrolować, natomiast w przypadku osobowości borderline problem polega na tym, że z czasem zmiany, zamiast ulegać wewnętrznej regulacji, postępują.
Często u osób z tym zaburzeniem dochodzi do powtarzających się samookaleczeń, agresji skierowanej ku innym osobom albo stałego spadku zainteresowania domowymi obowiązkami czy relacjami z najbliższymi. W dłuższej perspektywie jest to zaburzenie, które może prowadzić do niemal całkowitej destrukcji kontaktów społecznych i zachowań autoagresywnych – stąd tak ważne jest, aby postawić prawidłową diagnozę i opracować indywidualną ścieżkę postępowania.
Jak piszą psychologowie na https://www.spokojwglowie.pl/borderline/, pacjenci z osobowością borderline mają skłonność do nadużywania środków psychoaktywnych. To samo w sobie jest już problematyczne, natomiast w połączeniu z wahaniami nastroju, poczuciem opuszczenia i atakami niepokoju może stanowić jeszcze poważniejsze zagrożenie. Warto więc wiedzieć, że w pewnym sensie osobowość borderline może nieść ze sobą pewne zagrożenia nie tylko w krótkiej perspektywie, ale też w dającej się przewidzieć przyszłości.
Jestem drażliwy – czy to borderline?
Podobnie jak w przypadku wielu różnych zaburzeń mentalnych, także i borderline diagnozuje się na podstawie dość subiektywnych kryteriów. Oczywiście, że zostały one uporządkowane, ale diagnostyka w dużej mierze opiera się na wywiadzie – nie można takich zaburzeń wykryć w badaniach obrazowych ani laboratoryjnych. Dlatego, trzeba powiedzieć wyraźnie, że większość osób, nawet jeśli wykazuje pewne objawy towarzyszące zaburzeniom ze spektrum borderline, nie ma aż tak poważnego problemu.
Z drugiej strony – drażliwość czy wahania nastroju nie są częścią „poważniejszej” diagnozy i można walczyć z nimi nawet, jeśli są objawami samodzielnymi. Co ważne, diagnostyki i różnicowania powinien dokonać psycholog o odpowiednio szerokiej wiedzy i doświadczeniu. Mówiąc w skrócie: prawdopodobieństwo, że i u Ciebie zostaną stwierdzone zaburzenia ze spektrum borderline, nie jest szczególnie duże, ale i tak należy wykluczyć tę możliwość i walczyć ze stwierdzonymi problemami.
Jak pomóc osobom z osobowością borderline?
Jest jedna porada, która zachowuje ważność w każdym przypadku: jeśli uważasz, że Ty sam albo ktoś w Twoim otoczeniu może cierpieć na zaburzenia osobowości typu borderline, to nie działaj sam. Tu konieczne jest profesjonalne wsparcie. Jest kilka całkiem skutecznych metod, jakie stosują psychologowie, aby pomóc osobom w takim stanie, jednak dobór odpowiedniej ścieżki postępowania zawsze jest kwestią indywidualną i zależy od wielu czynników, których osoba niemająca odpowiedniej wiedzy prawdopodobnie nie będzie w stanie ocenić.
To, co możesz zrobić to poprosić o pomoc psychologa z poradni psychologicznej Spokój w Głowie pod adresem: https://www.spokojwglowie.pl/. Zasugeruj kontakt z psychologiem osobom, które, Twoim zdaniem, wymagają takiej konsultacji, bądź pomocny i staraj się towarzyszyć, ale nie próbuj sam podejmować działań terapeutycznych.
