Koszmarne sny - horror w głowie

Sny, które udaje się nam zapamiętać mogą być nielogiczne, dziwne albo przerażające. Niektórzy traktują je jako przepowiednie. Ale sny to w rzeczywistości teatr naszej psychiki, która lubi nam płatać figla i przypominać o problemach.

Wypadki, pożary, duchy, stwory, duszenie… Czujemy, jak byśmy byli na miejscu wydarzeń. Zaczynamy się denerwować, pocić, sytuacja wymyka się spod kontroli. Wydaje nam się, że ten „film” dzieje się naprawdę. Każdy człowiek przeżywa sny, które go przerażają Skąd się biorą te projekcje?

Koszmary mogą być reakcją psychiki na silny stres, traumatyczne przeżycia lub nierozwiązane problemy „zamiecione pod dywan”. Zwykle są nasycone negatywnymi emocjami i agresją, czy poczuciem bezsilności.

Koszmary mają miejsce podczas snu REM, pojawiają się najczęściej w drugiej połowie nocy. Są zjawiskiem powszechnym i nie stanowią u człowieka problemu, gdy występują sporadycznie. W próbie 220 studentów, którzy prowadzili dzienniki snów przeciętna częstość koszmarów sennych wynosiła w przybliżeniu 24 na rok (Wood i Bootzin, 1999).

Jednak ich częste, nadmierne lub wręcz codzienne pojawianie może stać się dla człowieka poważnym problemem, dezorganizującym jego życie i wymagającym leczenia.
Zaskakujące badania wśród osób nagminnie przeżywających koszmary przeprowadził B.Krakow. 68% przebadanych osób doświadczało wcześniej traumy, 80% leczyło się u psychologa lub psychiatry, 40% przeżywało w dzieciństwie rodzaj molestowania.

Te nieprzyjemne sny mogą być spowodowane także zaburzeniami oddychania podczas snu lub chorobami dróg oddechowych (zaburzającymi sen).

Warto odróżnić koszmary od lęków nocnych. Występują one (w fazie NREM, najczęściej w pierwszej połowie nocy) gdy człowiek budzi się i tylko ma wrażenie, jakby przeżył koszmar, jednak nie potrafi sobie przypomnieć jego treści.