Postępowanie dietetyczne w miażdżycy.
W przypadku stwierdzonej miażdżycy, a także podniesionego poziomu cholesterolu i trójglicerydów należy zastosować właściwą dietę. Podstawą postępowania żywieniowego jest zmniejszenie spożycia produktów bogatych w cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe. Dodatkowo należy dostosować ilość dostarczanej energii do codziennych wydatków. Nie należy się przejadać i jeść produktów wysokalorycznych.
Dieta powinna być kolorowa i urozmaicona, bogata w warzywa i owoce, ze szczególnym uwzględnieniem pokarmów zawierających witaminy A, C, E, niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych i błonnika pokarmowego. Antymiażdżycowo działają cebula, grejpfrut, zielona herbata, ciemne winogrona i pomidory.
Ilość spożywanych tłuszczów powinna być niższa niż w diecie podstawowej, czyli musi wynosić poniżej 30% energii dobowego zapotrzebowania. Jak już wcześniej wspomniałam, należy zmniejszyć spożywanie tłuszczów nasyconych, występujących w maśle, smalcu, łoju, żółtku jaj, tłustym mięsie, pełnotłustym mleku, śmietanie, maśle kakaowym, oleju kokosowym i wielu innych produktach, na rzecz jedno i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Takie niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT) można spotkać w olejach roślinnych, orzechach, migdałach, awokado, rybach i zwierzętach morskich.
Każda osoba stosująca dietę antymiażdżycową powinna zwiększyć spożycie chudego mięsa, niskotłuszczowego mleka i jego przetworów, które są źródłem białka, a jednocześnie nie zawierają zbyt dużej ilości nasyconych kwasów tłuszczowych. Do takich produktów należą kurczak, indyk, królik, jagnięcina, cielęcina, ryby, chude mleko, chudy twaróg, maślanka, kefir. Ważne jest również zmniejszenie spożycie żółtek jaja kurzego, do dwóch w tygodniu i wątróbki do dwóch razy w miesiącu, gdyż pokarmy te bogate są w cholesterol, którego należy unikać. Ilość białka nie powinna być większa niż 12-16% dziennego zapotrzebowania energetycznego.
Ilość spożywanych węglowodanów nie powinna przekraczać 60% dobowego zapotrzebowania na energię. Podobnie jak w zwyczajnej diecie podstawowej należy zmniejszyć ilość węglowodanów prostych na rzecz złożonych. Dobrze jest także zwiększyć ilość przyjmowanego błonnika pokarmowego. Można zrealizować zalecenia żywieniowe, wprowadzając do swojej diety warzywa i owoce, nie tylko świeże, ale także mrożone, suszone, jak również rośliny strączkowe, owies i nierafinowane produkty zbożowe. Jedzmy ciemne pieczywo, kasze gruboziarniste, owsiankę, makarony, ryż, a unikajmy ciast francuskich, słodyczy, czekolad, ciastek, słodkich napojów i soków owocowych.
Sposób przygotowywania potraw również nie jest obojętny. Należy unikać smażenia, pieczenia i duszenia na tłuszczu. Najbardziej zalecane są gotowanie w wodzie, na parze, pieczenie w folii i ruszcie bez dodatku tłuszczu. Nie powinno się zabielać zup ani stosować zasmażek.
