Ta drobna zmiana w nazwie wynika z różnic językowych, stanowi jedocześnie jeden z dowodów irlandzkiego pierwszeństwa – wywodzi się bowiem od gaelickiego uisge beatha.
Irlandczycy z głębokim przekonaniem twierdzą, że to mnisi, którzy na terenie Irlandii wypełniali misje chrystianizacyjną, metodę produkcji trunku znanego jako aqua vitae, czyli woda życia opanowali już w VII wieku.
Ta pierwotna whiskey służyła – jak sama nazwa wskazuje - do celów leczniczych, nie traktowano jej wówczas, jako trunku. Dopiero z Irlandii whiskey zawędrowała do Szkocji, gdzie tamtejsi górale udoskonalili metodę jej wytwarzania, a później – wraz z kolejnymi falami emigrantów – na drugi brzeg Atlantyku, zapoczątkowując tradycje amerykańskiego gorzelnictwa.
Unikalny sposób produkcji irlandzkiej whiskey
Irlandzka whiskey od szkockiej różni się sposobem wytwarzania – Irlandczycy stosują potrójną destylację, podczas gdy w Szkocji whisky destylowana jest najczęściej dwukrotnie. Co więcej – w trakcie suszenia słodu jęczmiennego nie używa się w Irlandii torfu, nuty dymne i ziemiste pozostają więc domeną szkockiej.
Whiskey produkuje się z odleżakowanych spirytusów zbożowych, głównie jęczmiennych. Natomiast zacier sporządza się najczęściej z mieszanki słodu jęczmiennego i innych zbóż. W dębowych beczkach whiskey leżakuje co najmniej trzy lata.
Charakterystyczny smak i aromat irlandzkiej whiskey
Irlandzki trunek charakteryzuje się bardziej zaokrąglonym smakiem. W porównaniu ze swoją szkocką konkurentką whiskey jest łagodniejsza i pozbawiona charakterystycznego dla szkockiej whisky posmaku torfu. Jest zdecydowanie bardziej ekstraktywna, czyli posiada gęstszą konsystencję. Delektując się aromatem irlandzkiej whiskey można wyczuć słodkawo-beczkową nutę. Wszystko za sprawą sposobu leżakowania trunku. Dębowe beczki oddają whisky swój niepowtarzalny aromat. Trunek z Zielonej Wyspy pozbawiony jest dymnych i ziemistych aromatów obecnych w scotch whisky. Również potrójna destylacja ma niebagatelny wpływ na smak whiskey irlandzkiej. To ona daje trunkowi delikatność, która sprawia, że trunek jest łatwiej przyswajalny, zwłaszcza przez osoby, które z whisky czy też whiskey stykają się po raz pierwszy i nie są przyzwyczajone do tych mocno charakterystycznych smaków.
W połowie XIX wieku whiskey irlandzka była dużo popularniejsza od szkockiej. Później Szkoci wyparli Irlandczyków ze światowych rynków, jednak Irlandia wciąż walczy, aby odbudować utraconą pozycję. Należy stwierdzić, że ma na tym polu spore sukcesy. Wymienione cechy whiskey sprawiają, że należy ona do najpopularniejszych na świecie. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że istnieje liczna grupa przywiązanych do tradycji emigrantów z Irlandii, którzy wszędzie, gdzie mogą promują irlandzki trunek. Z jaką skutecznoscią – możemy przekonać się co roku w dniu Świętego Patryka, kiedy to odbywają się uroczyste parady oraz – już mniej uroczyste, ale znacznie bardziej entuzjastyczne – spotkania w pubach.
