Od czego zależy nasze poczucie humoru

Wydaje się, że to naturalny dar. Żarty po prostu spływają na ich języki, a oni mogą przechylić się do tyłu i rozkoszować całą uwagą i podziwem, jaki zrobili na innych.  (Oczywiście nie mówimy tutaj o opowiadaniu dowcipów, tylko o tworzeniu spontanicznego humoru)

Od czego więc to zależy? Dlaczego jedni ludzie mają poczucie humoru, a inni nie? Otóż jest jeden bardzo ważny element, który o tym decyduje.

Twoje poczucie humoru jest istotnie związane z twoją perspektywą widzenia świata.

Perspektywa to jakby różowe okulary, przez które widzimy świat. Każdy z nas dostrzega świat w różny sposób. Perspektywa to punkt widzenia.

Każdy człowiek ma własne SPECYFICZNE poczucie humoru i jest ono nierozłącznie związane z jego perspektywą widzenia świata.

Wyobraź sobie małą dziewczynkę, która klęczy i modli się tymi słowami: „Panie Boże, daj, proszę, ubranka tym wszystkim nagim i biednym kobietom w taty komputerze.”

Te same nagie kobiety dla małej dziewczynki i jej dorosłego taty mogą mieć zupełnie inne znaczenie. Wszystko zależy od punktu widzenia.

Myślę, że kojarzysz postać Joeya z serialu "Przyjaciele".

Joey to typowy „idiota” i podrywacz, który ma duże powodzenie u kobiet. Obserwuje świat z perspektywy idioty. Ma przytulankę Pana Pingwina, którą nie chce się podzielić nawet z małą Emmą. Przez wszystkie 10 sezonów serialu Joey jest taki sam, patrzy na świat z perspektywy idioty. Przykład rozmowy Joeya z Rossem:

Joey: Ross, homo sapiens wyginęły, bo były homo?
Ross: Joey, homo sapiens to ludzie.
Joey: Hej, stary, ja ich nie osądzam.

Widzisz, to „zderzenie” perspektywy idioty z perspektywą ludzi normalnych jest tutaj źródłem humoru. Zazwyczaj to widownia patrzy na dane zjawisko z jednej perspektywy, a komik z drugiej perspektywy i to generuje śmiech.

Czy widziałeś może film: Agent XXL?

W dużym skrócie, film ten opowiada o perypetiach detektywa, przebranego za grubą czarnoskórą kobietę. Cała komedia opiera się na zmianie perspektywy płci, mężczyzna przebrany za kobietę przeżywa sytuacje, które towarzyszą tylko kobietom, w dodatku robi rzeczy, które zazwyczaj robią osoby szczupłe, ubiera kostium kąpielowy i skacze do basenu. W jednej ze scen, przebrany za grubą kobietę dostaje prezent od swoich koleżanek, które nic nie podejrzewają na temat tego, że jest on przebranym mężczyzną. Jaki prezent dostaje? Dostaje taniec erotyczny od zamówionego atletycznego stryptizera. Jak myślisz, jak z perspektywy mężczyzny, który jest hetero, wygląda ten prezent? To właśnie perspektywa jest jednym z kluczowych elementów, który generuje humor.

To dlatego w wielu skeczach kabaretowych aktorzy grają kogoś, odtwarzają czyjąś rolę. Ile ról odtwarza Marcin Daniec: dziecko, komentator sportowy, Andriu Gołota, góral i wiele innych.

Jakie inne perspektywy znamy? Z jakich perspektyw możemy postrzegać świat?

- Perspektywa nowo narodzonego dziecka. Jeśli widziałeś film: „I kto to mówi” z Johnem Travoltą, to wiesz, o czym mowa. Cały humor tego filmu bierze się z postrzegania świata z perspektywy dziecka. Zderzenie perspektywy dziecka z perspektywą ludzi dorosłych stało się źródłem humoru.

- Perspektywa obcego - kosmity.

- Perspektywa wiedzącego wszystko.

- Perspektywa wiecznego optymisty.

- Perspektywa biorącego wszystko na poważnie.

- Perspektywa nastolatka, który wchodzi w wiek dojrzewania i wszystko kojarzy mu się z seksem. Przykładem filmu jest np. American Pie.

Być może widziałeś serial „The Big Bang Theory” (Teoria Wielkiego Podrywu). Serial opowiada o perypetiach młodych naukowców. Leonard i Sheldon to mieszkający razem genialni fizycy, którym trudność sprawia nawiązywanie kontaktu z innymi, szczególnie z kobietami.

PERSPEKTYWA Sheldona: „Geniusz”. W wieku 11 lat rozpoczął studia, które ukończył w wieku 14 lat. Pierwszy doktorat otrzymał w wieku 16 lat. Jego IQ wynosi 187.

CECHY: Raczej nie interesują go kobiety. Jest przesadnie szczery w swoich opiniach. Zarozumiały.

Perspektywa, z jaką widzą świat, jest tym, co generuje humor. Zawieranie przyjaźni przez naszych bohaterów sprowadzane jest do tworzenia algorytmów przyjaźni. Normalne zachowania ludzi, takie jak rozmowy czy spotkania, postrzegane są z punktu widzenia geniuszy, „jajogłowych” fizyków.

Jedną z bardzo ciekawych perspektyw dla mężczyzn zaproponował David Deangelo, znany trener uwodzenia. Perspektywa jego stylu polega na tym, że przy każdej kobiecie zachowujesz się, jakbyś był super przystojny i każda kobieta by na ciebie leciała.

Kiedy np. kobieta się przypadkowo o ciebie otrze lub cię dotknie, możesz powiedzieć (pamiętaj, że na wszystko patrzysz z perspektywy: ona na mnie leci): „Mój Boże, czy możesz przestać się o mnie ocierać? Mam już dosyć tego, wiem, że moje atrakcyjne ciało przyciąga, ale bez przesady.”

Kiedy będziesz patrzył na świat z określonej perspektywy, wtedy do głowy będą ci przychodzić związane z tym śmieszne teksty i komentarze. Nawet jeśli będą to jakieś drobne rzeczy, ty to po prostu wyolbrzymisz. Tak to właśnie działa.

Przyjmując określoną perspektywę, nakierowujesz umysł na to, by szukał tego co uważasz, że jest prawdą. Działasz jak laser, który wyszukuje zabawne treści wokół siebie zgodnie z programem, który ma wgrany, a programem tym jest twoja perspektywa widzenia świata.

Będąc zabawnymi, zawsze przyjmujemy pewne perspektywy widzenia świata lub cechy, które posiadamy, są tymi, przez które „płynie humor”.

Osoby, które chcą być zabawne, w towarzystwie popełniają zazwyczaj jeden podstawowy błąd. Mianowicie starają się to zrobić poprzez ciągłe myślenie i zastanawianie się nad tym, co powiedzieć, by rozśmieszyć innych. Kiedy jedna osoba coś powie, oni zastanawiają się, co dopowiedzieć, żeby było zabawnie.

Nawet jeśli uda im się w ten sposób wymyślić coś śmiesznego, to na ogół rozmowa pójdzie już dalej i mówienie tego nie będzie miało sensu.

Po za tym strategia ta jest niewygodna i sprawia tylko, że często przestajemy słuchać tego, co mówią inni, tylko przez większość czasu siedzimy we własnej głowie.

Zazwyczaj to nie działa, gdy próbujesz na siłę być zabawnym. Myślę, że każdy miał doświadczenie, starając się w ten sposób, i zazwyczaj efekt tego był mizerny.

Trudno być zabawnym na komendę. Humor po prostu wypływa podczas rozmowy i to bardziej jako reakcja twojego umysłu na pewien bodziec.

Kiedy spotkasz kogoś, kto ma rewelacyjne poczucie humoru, które ty też chciałbyś mieć, postaraj się dostrzec, z jakiej perspektywy postrzega świat i jakie ma cechy. Zapewniam cię, że posiada on bardzo silną i stałą perspektywę oraz cechy. Ludzie nie zmieniają się z dnia na dzień.

Czyjeś poczucie humoru jest co najmniej częściowo związane z jego osobowością i poglądami na świat. Zbyt poważna i spięta osoba nie będzie mieć dużo poczucia humoru. Ktoś, kto jest bardziej wyluzowany i widzi absurd w życiu, będzie prawdopodobnie bardziej zabawnym. Cyniczny człowiek będzie prawdopodobniej miał bardziej cyniczne poczucie humoru. Głośny, nieprzyjemny facet będzie prawdopodobnie miał bardziej głośne i nieznośne poczucie humoru.

Czasami można poprawić swoje poczucie humoru, dostosowując swoją osobowość i sposób postrzegania rzeczy.

Możesz też uczyć się postrzegać świat z różnych perspektyw. Podam ci kilka ćwiczeń.

Zastanów się, jaki jest Twój ulubiony aktor komediowy. Taki, którego styl mógłbyś naśladować. Potem obejrzyj jeszcze raz komedię, w której on grał, i zastanów się, z jakiej perspektywy postrzega świat i jakie cechy posiada. Następnie próbuj go naśladować, zapożyczając niektóre cechy od niego.

Obserwuj szczegóły, weź pierwszą rzecz, jaką masz pod ręką, wczuj się w nią. Załóżmy, że to jest długopis, wyobraź sobie, że jesteś długopisem, opowiedz, co czujesz jako długopis, jaki jesteś, dlaczego taki jesteś, jakie masz problemy, co cię boli, co lubisz robić, czego nie. Powtarzaj często to ćwiczenie z różnymi przedmiotami, w ten sposób poprawisz zdolności spostrzegawcze różnych aspektów otoczenia. Poznasz inne strony tej samej rzeczywistości. Pomoże Ci to w generowaniu różnych, na pozór nie związanych ze sobą podejść do widzenia rzeczy w różnym świetle.

Stań się osobą z twojego otoczenia, wyobraź sobie, że jesteś kimś innym, zastanów się jakby dana sytuacja wyglądała z perspektywy kogoś innego. Niech to będzie jedna z osób, z którymi jesteście w towarzystwie, spróbuj myśleć, że jesteś nią.

Próbuj coraz to nowszych perspektyw, stań się znowu dzieckiem i zapytaj siebie, jak by to widział dwunastolatek. Następnie stań się 80-latkiem i wtedy zapytaj siebie, jak to wygląda z jego perspektywy.

Przyjmij przeciwny punkt widzenia. Poukładaj sobie fakty, następnie przyjmij opinię przeciwną do własnej o 180 stopni. Jakie pomysły przychodzą ci do głowy w tej odwróconej sytuacji.

I na sam koniec.

Pamiętaj, że nie można wygrać z każdym typem osoby. Humor jest specyficzny, to, co śmieszy jednych, u innych może wywoływać tylko politowanie. A ty nie powinieneś za każdym razem próbować dostosowywać się do różnych osób. Ludzie z niezwykłymi zmysłami humoru naturalnie przyciągają innych przyjaciół, którzy cenią ich styl i słusznie odpędzają zbyt poważne typy, które nie są dopasowane do nich.

Bądź jednak świadomy, jakie wrażenie robią twoje żarty na innych i spróbuj ustawić je odpowiednio w razie potrzeby.

Ludzie zakładają, że twoje poczucie humoru ujawnia to, jaki jesteś naprawdę na pewnym poziomie. Jeśli masz zbyt dziwne poczucie humoru, tak że ludzie zaczynają myśleć: „Człowieku, jesteś szalony. Martwię się o ciebie czasami”.  To może warto byłoby coś zmienić.