Identyfikacja osób poprzez skanowanie żył palca jest nową metodą biometryczną, wykorzystującą wzorzec naczyń krwionośnych do zweryfikowania danej osoby. Układ naczyń krwionośnych jest różny nie tylko u każdej osoby, ale przede wszystkim w każdym palcu danego człowieka, dzięki czemu może służyć jako metoda identyfikacji osób równie dobrze jak standardowy odcisk palca. Ponadto, w przeciwieństwie do linii papilarnych, naczynia krwionośne są „schowane” pod powierzchnią skóry, a ich właściwości zmieniają się natychmiastowo po śmierci człowieka lub odcięciu palca. Ta cecha gwarantuje zatem stuprocentową pewność, że dana osoba jest tym, za kogo się podaje, a fałszerstwo w przypadku tej metody biometrycznej jest praktycznie niemożliwe (nawet odciętym palcem nie można poprawnie przejść procesu weryfikacji).
Te unikalne atrybuty wzorca układu żył palca sprawiły, że dotychczas znane i stosowane formy biometrii okazały się przestarzałe i zawodne. Te działania z kolei doprowadziły do tego, iż słynące z przykładania wielkiej wagi do kwestii bezpieczeństwanajwiększe japońskie instytucje finansowe wprowadziły technologię identyfikacji osób na podstawie skanowania wzorca naczyń krwionośnych jako element autoryzujący w swoich systemach kontroli dostępu.
Sama technologia rozpoznawania układu żył palca pierwotnie narodziła się w instytucie medycznym Hitachi podczas badań nad zaawansowanymi metodami pomiaru funkcji mózgu. W tych badaniach wykorzystywano światło podczerwone, aby obserwować wzrost przepływu krwi w ludzkim organizmie. Wynikiem tych badań był między innymi fakt, że każdy człowiek posiada unikalny układ żył i tętnic w swoim ciele.
Hitachi doszło do wniosku, że weryfikacja na podstawie naczyń krwionośnych palca mogłaby być wartościową technologią dla systemów wykorzystujących biometrię w celach identyfikacji osób. Wystarczyło jedynie opracować działający system oparty o to właśnie rozwiązanie.
I tak w pierwszej fazie badań (1997–2000) Hitachi opracowało swoją pierwszą technologię wykorzystującą transmisję światła dla identyfikowania osób poprzez skanowanie wzorca naczyń krwionośnych palca. Druga faza prac (2000–2003) poświęcona była zaadaptowaniu technologii do formy produktu. Pierwszy fizyczny system kontroli dostępu stworzony został w 2002 roku. Następnie rozpoczęto badania nad w pełni kompleksowym rozwiązaniem dla systemów kontroli dostępu, które wykorzystywałoby technologię skanowania układów żył, oraz jego komercjalizacją na japońskich rynkach. Hitachi opracowała takie rozwiązanie dla aplikacji bankomatowych w 2004 roku i zaczęła kampanię mającą spopularyzować ten system w 2005 roku.
Technologia uwierzytelniania poprzez żyły palca została pozytywnie przyjęta przez rynek i tak zaczął się jej rozkwit w japońskim sektorze finansowym. Największe banki w Japonii wbudowały go w swoje bankomaty jako nową formę weryfikacji swoich klientów, aby zapewnić jeszcze większe bezpieczeństwo przeprowadzanych przez nich operacji.
