Miłość siebie to warunek wstępny, aby zacząć kochać bezinteresownie.
Tylko wówczas, gdy zaakceptujemy samych siebie, możemy stać się prawdziwie bezinteresowni i wolni od nas samych. Wolni od depresji.
Otóż rezygnacja i brak akceptacji własnej osoby nie pozwalają znaleźć szczęścia w życiu osobistym lub to skutecznie utrudniają.
Miłość do siebie samego, pełna akceptacja - jest sprawą kluczową w relacjach międzyludzkich. Problem ten jest rozpatrywany na wielu polach: filozoficznym, teologicznym, psychologicznym, a także w odniesieniu do wybranych fragmentów Pisma Świętego. Istnieje podwójne znaczenie słów "miłość własna", a ich właściwą interpretację podpowiem, zwracając również uwagę na daleko idące skutki ich złego rozumienia. Dowiecie się również, kiedy samoakceptacja może przerodzić się w egoizm.
Rozwijanie poczucia własnej wartości polega między innymi, na uczeniu się sposobów dokładniejszego oceniania swoich możliwości. Prowadzi to zwykle do pozytywniejszego odczuwania samego siebie.
Podstawową definicją poczucia własnej wartości jest wiara w skuteczność własnego umysłu, w umiejętność myślenia, uczenia się, dokonywania własnych wyborów, podejmowania właściwych decyzji oraz radzenia sobie ze zmianami.
W dzisiejszej gwałtownie zmieniającej się rzeczywistości ekonomicznej i społecznej w naszym kraju, brak wiary w siebie, jest poważnym problemem wielu ludzi. Tymczasem osoby z wysokim poczuciem własnej wartości posiadają niezwykłą umiejętności: wiarę we własną skuteczność i szacunek do siebie.
W jaki sposób można zwiększyć swoją samoocenę?
Oto kilka moich sprawdzonych metod:
1. Wizualizować, że wyglądamy pięknie, osiągamy dany, wyznaczony sobie cel...
2. Stosujmy Afirmacje, które pomagają nam pracować nad sobą, podnoszą nas na duchu. Często wypowiedziane słowo - staje się "rozkazem" dla podświadomości!
3. Terapia lustrem: Codziennie spoglądaj w nie i obserwuj swoje mocne strony. Powtarzaj sobie definicję: "Jestem wiele warta. Opinia innych jest subiektywna i nie interesuje mnie, wiele osób mi zazdrości. Jestem świadoma, że nie zmienię świata, ale siebie mogę! Znam swoją wartość.
Ludzie z wysokim samouznaniem:
- wierzą we własne możliwości,
- ceniąc swoją wartość, gotowi są dostrzec i docenić wartość innych,
- nie projektują własnych uczuć na innych, są świadomi swojej inteligencji emocjonalnej,
- potrafią połączyć dwie sfery życia: Pracę i Rodzinę,
- mają odwagę prosić innych o pomoc, chociaż wiedzą, że sami są w stanie podejmować decyzje,
- są integralni, uczciwi i odpowiedzialni
Jak odróżnić wygórowane i chore wręcz poczucie wartości od zdrowego pojęcia poczucia wartości osobistej? Kiedy przekracza się granicę? Kiedy podejście do samego siebie jest złe? Poniżej przykłady:
1. Jeśli stale rozpowiadamy o sobie w samych superlatywach, a osoby na przykład tęższe od nas, mniej zgrabne - notorycznie krytykujemy.
2. Kiedy stale robimy uwagi na temat wyglądu sąsiadki, koleżanki z klasy czy: "zezowatego gościa pracującego na stacji paliw".
3. Wygórowane poczucie wartości to wyrażanie się: "Jestem lepsza od innych". "Ja mam studia, a Ty jesteś zerem". Kiedy robimy komuś przykrość, bo jest biedniejszy od nas, itd.
4. Chore poczucie własnej wartości to wyżywanie się na innych i leczenie swoich "kompleksów" poprzez atakowanie osób trzecich. W gruncie rzeczy osoba taka jest zakompleksiona, choć w jej mniemaniu posiada właściwą ocenę siebie i - choć ma liczne kompleksy, to tak naprawdę nigdy nie przyzna się do tego, a wszelka pozytywna krytyka pod jej/jego adresem zakończy się „wielką obrazą majestatu”, bądź agresją, czy też - w najgorszym przypadku - napadem szału. Często takie przejawy można zaobserwować u rozkapryszonych (rozpuszczonych) dzieci lub osób dorosłych, które całe życie dostawały to, czego chciały, często wspinając się "po plecach innych", żyjąc kosztem innych, nie nauczone, że w życiu należy ponosić odpowiedzialność za swoje czyny; osoby, które nie doceniały nikogo oprócz siebie i swego interesu!
Małe porównanie - dobre i złe strony. Podam Wam kochani na przykładach słów:
- "Jestem najlepsza, a Ty nie dorastasz mi do pięt. Ja mam studia, a Ty jesteś zerem po podstawówce"
BARDZO NEGATYWNA WARTOŚĆ!!! Chore poczucie wartości
- "Tu i teraz jestem ładna, zasługuję na to by kochać i być kochaną. Podobam się sobie i dużo mam do zaoferowania"
POZYTYWNE!!! To podbudowanie siebie, ale nie kosztem drugiego człowieka.
- "Jestem najlepszą laską w klasie i odbije Ci Twojego przystojniaka, Ty jesteś gruba i beznadziejna"
BARDZO NEGATYWNA WARTOŚĆ!!! Chore poczucie wartości, ponieważ krzywdzi się mocno drugiego człowieka słowem, zastraszaniem. Jest to siła destrukcyjna.
- "Skończ z tą awanturą! Nie krzycz na mnie, nie masz prawa, nie pozwolę się obrażać, znam swoją wartość!!!
POZYTYWNE!!! i to bardzo! Konstruktywna kłótnia, gdzie jedna strona nie pozwoli drugiej na poniżanie, czy kierowanie sobą. Tak trzymać!
Wiele razy w życiu jesteśmy powaleni na ziemię, zmięci i rzuceni w błoto przez decyzje, które kiedyś podjęliśmy i okoliczności, które stanęły nam na drodze. Czujemy się przez to mniej wartościowi.
Ale to nie ma znaczenia, co się stało i co się jeszcze stanie...
TY nigdy nie stracisz swojej wartości: brudny czy czysty, zmięty czy w dobrej formie, jesteś ciągle bezcenny dla tych, którzy Cię kochają.
Wartość naszego życia nie wynika z tego co robimy, ani nie zależy od tego, kogo znamy, lecz KIM JESTEŚMY!
Jesteś wyjątkowy! Nigdy o tym nie zapomnij!
Licz swoje błogosławieństwa, nie problemy!
