Wódki dzielą się na czyste i gatunkowe. Ale ta klasyfikacja nie jest taka prosta, ponieważ i czyste, i gatunkowe mają swoje odmiany. Wódki czyste zawierają, oprócz wody, spirytus rektyfikowany – ziemniaczany lub zbożowy. Od rodzaju tego spirytusu zależy jakość wódki. Zwykłe zawierają spirytus poddany pojedynczej destylacji, natomiast te wyborowe – podwójnej. Na najwyższej półce stoi wódka luksusowa, w której skład wchodzi spirytus rektyfikowany wielokrotnie.
Do drugiej kategorii należą wódki gatunkowe, czyli takie, które zawierają, oprócz wody i spirytusu, różne inne dodatki, na przykład cukier, wyciągi roślinne, olejki zapachowe. Wśród nich można wyróżnić kilka podgatunków. Do najlepszych należą wytrawne wódki zawierające nie więcej niż 50 gramów ekstraktu w jednym litrze alkoholu. Trochę niżej na półce stoją te półwytrawne z zawartością ekstraktu od 51 do 120 gram na litr. Dalej uplasowały się wódki półsłodkie (od 121 do 220 gramów w jednym litrze), wódki słodkie (od 221 do 330 gramów) oraz kremy i likiery (więcej niż 330 gramów w litrze).
Inny podział wyznacza rodzaj użytego destylatu. Wódki gatunkowe naturalne to whisky, brandy, meskal, śliwowica, tequila – destylat nie był rektyfikowany. Natomiast wódki gatunkowe zwykłe są produkowane z destylatów owocowych i ziołowych rektyfikowanych, należą do nich: grappa, winiak, calvados, kirsz, gin, cytrynówka, anyżówka, jarzębiak, goldwasser, przepalanka). Trochę na uboczu znajduje się bimber – podobny do wódki, różniący się tym, że spirytus, z którego jest zrobiony nie był rektyfikowany a jedynie destylowany.
Właściwie na czym polega proces destylacji i rektyfikacji? Destylacja to rozdzielanie i oczyszczanie ciekłych związków chemicznych. Wykorzystuje się przy tym fakt, że wrząca ciecz paruje, a para ta ma inny skład niż ciecz. Po skropleniu pary otrzymuje się destylat o innym składzie niż ciecz. Natomiast rektyfikacja to destylacja frakcyjna przeprowadzana na specjalnych kolumnach rektyfikacyjnych w celu zrobienia destylacji wielopoziomowej. Każdy stopień procesu zasila następny stopień. Dzięki temu można rozdzielić mieszaniny wieloskładnikowe i otrzymać alkohol etylowy, benzen, anilinę, różne frakcje ropy naftowej. Proces oczyszczania wódki wypracował w pierwszej połowie XX wieku Piotr Smirnow – od jego nazwiska wzięły się nazwy produktów alkoholowych.
