Terminy „solenizant” i „jubilat” nie do końca są całkowicie synonimiczne. W obu przypadkach chodzi o osobą obchodzącą pewną rocznicę związaną z jej życiem, jednak jubileusz to najczęściej świętowanie jakiegoś ważniejszego wydarzenia niż rocznica narodzin. Przykładowo będzie to jubileusz okrągłej rocznicy małżeństwa, działalności zawodowej i tym podobnych. Jubileusz mogą obchodzić także instytucje takie jak szkoły czy miasta. Wówczas jednak nie używa się słowa jubilat.
Tradycja obchodzenia urodzin wywodzi się już ze Starożytnego Rzymu, z religijnego święta ku czci Geniusza. Geniusz był rozumiany jako półboska istota śmiertelną, która rodziła się wraz z każdym mężczyzną (kobiety posiadały swoją Junonę) i kierowała ich losem, przynosząc szczęście i płodność. Dlatego też w dniu narodzin i ich rocznicy należało złożyć Geniuszowi ofiarę.
Początkowo Chrześcijanie (z wiadomych względów) starali się wytępić zwyczaj świętowania urodzin, na rzecz imienin, czyli świętowania chrzestnego patrona, albo dnia śmierci czyli początku życia wiecznego.
W kulturze europejskiej nieodłącznym elementem dnia świętowania urodzin jest urodzinowy tort, na którym zapala się świeczki w ilości odpowiadającej wiekowi solenizanta. Jego zadaniem jest pomyślenie życzenia i zdmuchnięcie świeczek. Najlepiej wszystkich naraz, wówczas prawdopodobieństwo spełnienia się pomyślanego życzenia znacznie wzrasta. Są to oczywiście swego rodzaju przesądy, ale na tyle przyjemne, że lubimy w nie wierzyć.
Kolejną tradycją tego dnia, jest odśpiewanie solenizantowi piosenki „Sto lat”, w której życzy mu się życia co najmniej stu lat. Tego typu przyśpiewka ma swój odpowiednik także w wielu innych językach. Najbardziej nam znane to „Happy Birthday” z życzeniami szczęśliwego dnia urodzin i „Zum Geburtstag viel Glück!", w którym życzy się wiele szczęścia. Melodia tych dwóch jest dokładnie taka sama.
W Polsce najhuczniej obchodzone są pierwsze urodziny (tzw. "roczek"), osiemnaste, czyli moment wstąpienia w dorosłe życie (uzyskanie pełnoletności) i kolejno okrągłe rocznice urodzin (trzydzieste, czterdzieste, pięćdziesiąte itd.).
Zwyczajem wiążącym wszystkie wymienione wcześniej jest organizowanie solenizantowi przyjęcia urodzinowego, często w formie niespodzianki. Pomysł na urodziny zależny jest oczywiście od organizatorów. Często zdarza się również tak, że sam solenizant organizuje sobie przyjęcie dla gości, który zostali zaproszeni do wspólnego świętowania.
