Czosnek znany był już w starożytnym Rzymie - spożywali go głównie biedacy. Rozcierany był w moździerzu razem z czerwona papryką, solą i olejem oliwkowym. Otrzymaną masą smarowano chleb. Od niepamiętnych czasów uprawiano go również w Chinach i Grecji. Jednak w Grecji nie używany był na co dzień, ze względu na zapach, który znieważał uczucia bogów. W średniowiecznej Europie widziano w nim źródło zdrowia. Spożywany był głównie przez prosty, ubogi lud, który był pozbawiony pełnowartościowego pożywienia, a tym bardziej fachowej opieki medycznej.
Obecnie czosnek ma zastosowanie głównie w sztuce kulinarnej. Używany jest m.in. do przyprawiania mięs, jarzyn, drobiu, zup i sałatek.
Czosnek nie zawiera zbyt dużo witamin – w jego składzie znajdują się znikome ilości kwasu askorbinowego. Dzięki zawartości fitoncydów jest on wyjątkowo bakteriobójczy. Zawiera także spore ilości soli potasowych (260 mg/100 g) i fosforu (140 mg/100 g).
Porady kulinarne:
- do zup czosnek dodaje się pod koniec gotowania (najlepiej tłuczony);
- do sałatki można włożyć na kilka minut skórkę chleba razowego natartą czosnkiem. Przed podaniem sałatki wyjmujemy skórkę, a w potrawie zostaje delikatny zapach czosnku;
- czosnek zawiera olejek lotny z alliiną i enzymem allinazą – po roztarciu zamienia allinę w allicynę (sulfotlenek dwusiarczku allilu – związek o bakteriobójczych właściwościach, działający silniej od tetracykliny czy penicyliny) i kwas pirogronowy;
- czosnek najlepiej przechowywać w chłodnym i suchym miejscu (przed dłuższym przechowywaniem należy go przesuszyć).
