Głaskanie w masażu klasycznym
Głaskanie jest najstarszą techniką masażu, naturalną dla człowieka. Zwykle nie przywiązujemy do niej większej wagi gdyż ten ruch dłoni jest dla nas po prostu zwyczajny. Niemniej odpowiednie głaskanie może przynosić potężny dobroczynny efekt. Połączenie naturalności i pozytywnych efektów tej techniki spowodowało, że jest to najpowszechniej stosowana technika. Dodatkowo ruchy głaszczące rozpoczynają większość innych technik, są przerywnikami między nimi lub stanowią ich integralny element. Bardzo często głaskanie wykorzystuje się także jako zakończenie masażu.
Z profesjonalnego punktu widzenia wyróżniamy dwie formy głaskania: powierzchowne i głębokie. Pierwsze z nich polega na lekkim przesuwaniu dłoni przez masażystę po ciele masowanego. Tkanka się nie przesuwa. Masaż wykonywany jest powoli i rytmicznie z prędkością oscylującą około 25 ruchów na minutę. Głęboka forma głaskania odkształca sprężyście naskórek i tkanki pod nim. Powstają charakterystyczne fałdy. Nacisk jest znacznie silniejszy niż przy masażu powierzchownym i wykonywany jest szybciej. Masaż klasyczny jako masaż w pracy - często są wybierane przez osoby z działów HR.
Oklepywanie w masażu klasycznym
Oklepywanie to klasyczna metoda masażu polegająca na specyficznym uderzaniu przez masażystę w tkankę poddawaną zabiegowi. Uderzenia muszą być energiczne i następować jedno po drugim w krótkich odstępach czasu. By uderzenia dłoni masażysty zakwalifikować jako oklepywanie muszą one spełniać trzy podstawowe warunki: synchroniczność, sprężystość i płynność. Wykonując tego typu masaż należy pamiętać, że nie może on sprawiać pacjentowi bólu a tym bardziej uszkadzać tkanek. Pojawienie się siniaków, popękanych naczyń krwionośnych czy przekrwień jednoznacznie wskazuje na użycie zbyt dużej siły lub błędy w technice. Bardzo ważne jest by nacisk był równomiernie wywoływany przez całą dłoń – nierówne rozłożenie siły może powodować obrażenia.
Masaż klasyczny – rozcieranie
Rozcieranie, technika masażu klasycznego, polega na przesuwaniu tkanki masowanego razem z ręką masażysty poprzez wykonywanie przez niego ruchów posuwisto-kolistych z odpowiednim naciskiem. Fachowa nazwa zabiegu to sprężyste odkształcanie struktur zbudowanych z tkanki łącznej. Technika dl laika może być bardzo podobna do głaskania głębokiego. W tym wypadku tworzy się jednak charakterystyczny fałd skórny, który masażysta przesuwa swoimi dłońmi. Fałd w czasie przesuwania rozciąga się a jego tkanki podlegają rozcieraniu. Technika ta określana jest jako najistotniejsza w procesie leczenia pacjenta.
Masaż przez rozcieranie może być wykonywany w jednej z dwóch technik szczegółowych: powierzchownej (uspokaja) i głębokiej (drażni i uaktywnia). W zależności od kierunku ruchów dłoni możemy mówić też o rozcieraniu spiralnym (poprawia ukrwienie), podłużnym (rozluźnia) i poprzecznym wykorzystywanym głównie w rehabilitacji mięśni i ścięgien.
