Im większa jest intensywnośc wysiłku fizycznego, tym więcej ciepła wydziela ludzki organizm. Zostaje ono wydalone głównie przez skórę w formie potu. Sportowiec może w czasie godziny wypocic 1 litr płynów, a w skrajnych przypadkach nawet ponad 3 litry.
Odwodnienie organizmu wpływa zarówno na osiągnięcia, jak i na jego zdrowie. Mimo że organizm ludzki jest zbudowany w 60% z wody, nie jest w stanie utworzyc jej zapasów, z których mógłby czerpac w nieskończonośc. Każda utrata wody wydalonej przez skórę powoduje jej natychmiastowy deficyt w organizmie. Inaczej jest z rezerwami energetycznymi, które potrafimy magazynowac w dużych ilościach w formie tkanki tłuszczowej i glikogenu.
Utrata płynów powoduje istotny spadek objętości osocza, czyli płynnej części krwi. Mniejszy strumień krążącej krwi powoduje ograniczenie dostawy tlenu do komórek. W konsekwencji serce zmuszone jest do większego wysiłku- bije szybciej, starając się wyrównywac te niedobory. Częściej powtarzające się uderzenia serca powodują zwiększone wytwarzanie szkodliwych produktów przemiany materii. W mięśniach narasta tzw. dług tlenowy i zakwaszenie. Ze względu na problemy z usuwaniem zbędnych produktów przemiany materii podnosi się temperatura ciała. Wszystkie te procesy fizjologiczne powodują szybsze zmęczenie organizmu. Osłabienie zaczyna się pojawiac w momencie, kiedy ubytek wody wynosi 2% masy ciała.
Objętośc osocza u wybitnych sportowców jest o 20-30% większa niż u przeciętnego człowieka. Ma to niebagatelny wpływ na wysoką odpornośc organizmu na odwodnienie. Laursen (2006) wykazał, że triathloniści ze ścisłej światowej czołówki całkiem dobrze znoszą straty wody sięgające nawet 3% masy ciała. Sportowcy amatorzy powinni jednak pamiętac, iż nie mogą porównywac się z uodpornionymi na odwodnienie mistrzami. Interesuje Cię sport. Wejdź i zobacz!
