Szkarlatyna nadal groźna

Od 4 do 5 tys. zgonów rocznie. 155 zgonów na 100 tys. osób. Takie żniwo zbierała szkarlatyna w początkach wieku w Anglii i w Nowym Jorku. W latach pięćdziesiątych zgonów z tego powodu było już tylko 33 rocznie w Anglii i 2 os. na 100 tys. mieszkańców w Nowym Jorku.

Sposoby na zarażenie

Także dziś szkarlatyna zagraża dzieciom, jednak nie jest już – jak w przeszłości – chorobą śmiertelną, choć wciąż niebezpieczną. W Polsce co roku na każde 100 000 mieszkańców przypada około 150 przypadków szkarlatyny. Przejście szkarlatyny nie zapewnia pełnego uodpornienia, jak w przypadku wielu chorób dziecięcych.

Jak można zarazić się szkarlatyną? Bakterie przenoszone są drogą kropelkową, przez zainfekowane przedmioty, a także przez osoby zdrowe. W tym ostatnim przypadku na np. nieumytych dłoniach. Często powodem zachorowania na szkarlatynę przez dziecko jest obecność w domu lub najbliższym otoczeniu osoby mającej zwykłą anginę wywoływaną przez paciorkowce

Objawy choroby

Szkarlatyna ma podobne objawy jak angina. Stąd często to właśnie ta druga choroba jest diagnozowana przez lekarzy. Czym charakteryzuje się szkarlatyna? Bólem gardła, zaczerwienionymi migdałkami, gorączką do 40 stopni, językiem pokrytym białym nalotem. Czasem pojawiają się bóle głowy, brzucha i wymioty. Drugiego-trzeciego dnia po wystąpieniu gorączki na skórze dziecka pojawiają się drobne czerwone kropeczki wielkości główki od szpilki - pierwszy symptom charakterystyczny dla szkarlatyny. Wysypka przypomina aksamit i może swędzieć. Skóra nabiera koloru płomienisto-czerwonego. Plamki pojawiają się najpierw na piersiach i na szyi, a potem rozsiewają po całym ciele. Najwięcej jest ich w okolicach pachwin i pod pachami, natomiast - co charakterystyczne dla szkarlatyny - wysypki nie ma wokół ust i nosa.

Po tygodniu wysypka zaczyna znikać. Zaczyna się za to łuszczyć skóra – począwszy od twarzy, przez tułów, na dłoniach i podeszwach stóp skończywszy. Takie łuszczenie może trwać nawet dwa tygodnie.

Leczenie antybiotykiem

Jak leczyć szkarlatynę? Oczywiście – antybiotykiem, penicyliną lub jej pochodnymi, a jeśli chory jest uczulony na pochodne penicyliny – stosuje się makrolidy. Wszystko po to, żeby uniknąć powikłań - zapalenia ucha środkowego, ropnych zmian na skórze, gorączki reumatycznej i zapalenia mięśnia sercowego oraz kłębkowego zapalenia nerek. Lek należy podawać przez pełny, przewidziany okres, nawet jeśli dziecko wygląda na zdrowe. A wszystko pod kontrolą lekarza, którego trzeba odwiedzić przed i po leczeniu. Niedoleczona szkarlatyna powoduje bowiem bardzo groźne powikłania.

Chory na szkarlatynę nie powinien przez tydzień wychodzić z domu. Co nie znaczy, że ma gnuśnieć w zaduchu – mieszkanie należy wietrzyć i utrzymywać w nim temperaturę pokojową. Nawet jeśli szkarlatyna ma łagodny przebieg, dziecko po zakończeniu kuracji antybiotykowej przez następny tydzień trzeba oszczędzać się i zostać w domu.