Zgodnie z przepisami prawa unijnego agencje pracy tymczasowej mogą delegować swoich podwładnych do wykonywania pracy w innym kraju członkowskim. Analiza przepisów prawa polskiego.

Data dodania: 2010-03-24

Wyświetleń: 2137

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Analiza przepisów prawa polskiego – art. 671–674 k.p. oraz dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (zwanej dalej dyrektywą) wskazuje, że z delegacją pracowników w ramach świadczenia usług mamy do czynienia, gdy pracodawca prowadzący działalność w jednym z państw członkowskich świadczy usługi na terytorium innego państwa członkowskiego. W związku z tym ww. przepisy Kodeksu pracy adresowane są do przedsiębiorców–pracodawców mających siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim, którzy świadczą usługi na terytorium Polski. Natomiast w przypadku przedsiębiorców–pracodawców prowadzących działalność w Polsce i świadczących usługi na terenie innego państwa członkowskiego mogą znaleźć zastosowanie przepisy prawa pracy państwa członkowskiego, w którym świadczą usługi. O tym, kiedy i w jakim zakresie regulacje prawa pracy innego państwa członkowskiego stosuje się do przedsiębiorców–pracodawców z Polski, stanowi wspomniana powyżej dyrektywa.

Definicja pracownika

Pytanie, jakie warto postawić w związku z różnym rozumieniem terminu „pracownik” w prawach poszczególnych państw członkowskich, dotyczy kwestii, według jakiego prawa określamy, czy osoba delegowana przez przedsiębiorcę jest pracownikiem. Właściwe do określenia, kiedy mamy do czynienia z pracownikiem, jest prawo państwa członkowskiego, na którego terytorium dana osoba została delegowana (art. 2 ust. 2 dyrektywy). W przypadku przedsiębiorców z innych państw członkowskich niż Polska, którzy świadczą usługi na terytorium Polski, decydująca jest definicja pracownika sformułowana w art. 2 k.p. Z kolei dla przedsiębiorców prowadzących działalność w Polsce i świadczących usługi na terytorium innego państwa członkowskiego decydująca jest definicja „pracownika” przyjęta w prawie tego innego państwa członkowskiego.

Pracownik delegowany

Wiedząc, kogo uważamy za pracownika, warto wyjaśnić, kim jest „pracownik delegowany”. „Pracownikiem delegowanym” jest pracownik, który przez ograniczony czas wykonuje swoją pracę na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo, w którym zwyczajowo pracuje (art. 2 ust. 1 dyrektywy). W związku z tym o delegacji pracowników w ramach świadczenia usług mówi się w sytuacji, gdy w trakcie trwania stosunku pracy pracownik zmienia miejsce świadczenia pracy w ten sposób, że ma świadczyć pracę na terytorium innego państwa członkowskiego niż dotychczas. A więc dyrektywa i przepisy państw członkowskich wydane na jej podstawie nie znajdą zastosowania, gdy pracownik zostanie zatrudniony przez pracodawcę mającego na przykład siedzibę w Niemczech wyłączenie w celu wykonywania pracy na terytorium Polski, ponieważ w takim przypadku Niemcy nie są miejscem, w którym pracownik zwykle pracuje.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena