"Kochanie jeszcze tylko załatwię te dwie rzeczy i będziemy mieć więcej czasu dla siebie'" obiecujesz. Po czym Biegniesz dalej i gubisz czas na Kochanie. Kochanie ma też swoje sprawy na głowie, więc nie zauważyło, że nasz wspólny czas zgubił się w natłoku spraw nagłych i pilnych. W natłoku tych ważniejszych rzeczy od Kochania.
To, co jest najlepszym prezentem dla drugiej osoby, jest to wspólnie spędzony czas. Wspólnie, razem, ze sobą. Nie myl prosze ze wspólnym czasem obok siebie.
Tak też można zatracić kontakt z Kochaniem. Można być obok, fizycznie być razem, ale myślami być daleko stąd. Ile razy zdarza Ci się spędzić cenny czas w ten sposób?
Niby razem, a jednak osobno, bo w głowie ciągle kłębią się myśli.
"Kochanie już zaraz, jeszcze tylko dokończę moje zadanie. Wiesz, że to ważne. Ja to robię dla Ciebie"
Czy na pewno? Czy możesz z całą świadomością przyznać, że to co robisz jest dla Kochania? A może jest to dla Ciebie, może dla zabicia czasu, albo dla uśpienia wyrzutów sumienia.
"W pogoni za ..... gubię nasz wspólny czas Kochanie", "W pogoni za ... gubię mój czas dla Ciebie Kochanie"
Doba ma 24 godziny.
Ile pozostaje czasu na Kochanie?
A jeżeli spędzamy ten czas razem to: "Ile czasu spędziliśmy Kochanie razem? Tak naprawdę razem. Ile rozmów, które udało nam się przeprowadzić było wartościowych i dotyczyło Ciebie i mnie? Ile naszych rozmów dotyczyło psa sąsiadki, nadesłanych dowcipów przez kolegów, zakupów (które co tydzień są takie same), serialu w telewizji i tego co koniecznie muszę zrobić?"
"Popatrz, mój kolega zmarł, a taki był młody"
Ile on otrzymał Twojego czasu? Ile Ty od niego otrzymałaś/otrzymałeś?
Zamiast czekać, aż ... chcę z Tobą spędzać więcej czasu Kochanie. Ale tak naprawdę być z Tobą, chociaż kilka minut dziennie.
