Słowianie

Według legend i bajek istnieje opowieść o Kwiecie Paproci, jako cudownym obiekcie, mającym zapewnić znalazcy bogactwo w formie pieniędzy, bogactwo, którym z nikim nie wolno się podzielić. Taki obraz w słowiańskim świecie nie miał prawa istnienia.

Wiele razy zdarzyło się, że na prostej drodze dochodzi do tragedii. Nawet, jeżeli ktoś zwróci uwagę na powtarzające się w samym miejscu te tragedie, nadal miejsce pozostaje bez większej uwagi. Czasem zostanie postawiona tablica: „czarny punkt” i finał.

Według wielu współczesnych ideologii Słowianie w przedstawianej obecnie formie mieli nigdy nie istnieć, a obecną popularność tego tematu zawdzięczamy publikacjom książkowym po roku 2013.

Wiele osób sceptycznie podchodzi do słów o wiedzy zakazanej. Nie wszystko jest widać, a często to, w co wierzy większość, jest zazwyczaj fałszywe.

Niczym grzyby po deszczu powstają „Słowianie”. Fakt, faktem, ze Słowianami nic wspólnego nie mają, bo wystarczy powiedzieć kilka słów, aby takiego „Słowianina” rozpoznać, ale z jakiegoś powodu powstała „moda na Słowian”.

Plemię Ślężan, to grupa rekonstrukcyjna zajmująca się odtwarzaniem kultury materialnej i duchowej Słowian zamieszkujących okolice Ślęży w X wieku. Są wśród nich wikingowie i wojowie słowiańscy. Plemię Ślężan zasilają również dziewczęta zajmujące się łucznictwem, tańcem oraz rzemiosłem.

Spośród wielu tradycji o przeszłości wciąż w sercach i umysłach mieszkańców wschodnich terenów Europy, żywa pozostaje legenda o Domowoju. Domowoj bywa czasem niesłusznie nazywany Domowikiem lub Domownikiem. Domowoj jest imieniem własnym, a nie nazwą.