Życie zaczyna się po pięćdziesiątce – mawiają coraz częściej kobiety. Kończyć... dopowiadają złośliwie mężczyźni. Ale panie wiedzą swoje i po zdmuchnięciu świeczek na urodzinowym torcie rzucają się w wir nowych zajęć i pasji. Życie pięćdziesięciolatki może być piękne!
Planujesz, marzysz, wytyczasz sobie ścieżkę i... no właśnie... i nic. Jak to się dzieje, że jednego dnia jesteś bardzo podekscytowany jakimś swoim wielkim pomysłem- realizacją marzenia, celu, a następnego dnia jedyne na co Cię stać to sięgnięcie po pilota od telewizora, względnie powrót do szarej rzeczywistości...
Przez ostatnie 30 lat Anthony Robbins niezmiennie z pasją poszukiwał odpowiedzi na pytania takie jak „Co kształtuje ludzkie zachowanie? I w jaki sposób możemy tworzyć długotrwale zmiany w sobie i innych?”
Wielu z nas jest ogrodnikami amatorami. Każdy musiał kiedyś od czegoś zacząć - nawet ten, który ma obecnie piękny ogród przy domu, wspaniałą działkę pełną dorodnych warzyw lub pochwalić może się bogato owocującym sadem. Bycie początkującym nie jest jednak łatwe.
Dzień - co kryje się za tymi kilkoma literami? To cud oddechów, tysięcy mrugnięć oczu, grymasów twarzy, kropli życiodajnej wody.Kiedy otwierasz rano oczy, zaczyna się Twój dzień. Czy jest on wpadnięciem do zimnego oceanu problemów, czy może do orzeźwiającego jeziora marzeń, planów i możliwości?
Co możesz zrobić, gdy pomimo wielu poszukiwań nie czujesz swojej pasji, nie możesz jej zobaczyć, nazwać? O pasji pisałam już wielokrotnie. O budowaniu biznesu opartego na pasji również. Dziś trochę z innej beczki.
Oda Pasjonata - o najważniejszych wartościach społecznych: wolności, rodzinie, wierze, miłości. Wiersz pochodzi z Multibloga: Pasjonat. Autor: Andrzej Klimek
Jestem pasjonatką książek, a ostatnio zdecydowanie częściej czytam e-booki niż książki z "krwi i kości", czyli papierowe. Powodów jest przynajmniej kilka.
Jak wybrać zawód swego życia? Przed tym problemem stają i młodzi i starsi. Ci, co zaczynają swe życie zawodowe i ci, co już mają jakiś etap za sobą, ale szukają zmian.
Mieć coraz więcej, czy zacząć się wszystkiego pozbywać? A może stare wyrzucać, a na to miejsce gromadzić nowe? Może jednak nie wyrzucać, bo może się przydać?
