Gdy przyjrzymy się roli, jaką taniec odgrywa w naszej kulturze, to łatwo dostrzeżemy, że sprowadza się ona głównie do funkcji rozrywki. Może więc być sposobem, w jaki spędzamy wolny czas, okazją do towarzyskich spotkań a także drogą do podtrzymania sprawności fizycznej. Taniec z powodzeniem łączy przyjemne z pożytecznym.
Taniec w kulturze wysokiej
Cały czas mówimy tu o jego roli w kulturze masowej. Jeśli chodzi o rozrywki nieco mniej powszechne, taniec wciąż zaznacza swoją obecność w operach i teatrach całego świata. Mowa tu o jego szczególnej, powstałej w dobie Renesansu formie, jaką jest balet. Wyewoluował on z maskarad i triumfów, popularnych na dworach władców miast takich jak Florencja czy Siena. Dzięki Katarzynie Medycejskiej trafił do Francji i z miejsca stał się niezwykle popularny wśród miejscowej arystokracji. Co ciekawe, nie istniał jeszcze wówczas formalny podział na tancerzy i widownię. W inscenizacji mógł brać udział zarówno dworzanin jak i sam władca. Tak stało się w przypadku Ludwika XIV, zawdzięczającego swój sławny przydomek jednemu z przedstawień, w którym wystąpił w roli Króla Słońce, przemierzającego niebieski firmament, dzierżącego władzę nad alegorycznym przedstawieniami lat, miesięcy i dni.
Także współcześnie możemy cieszyć się pięknem baletu, również w jego najbardziej znanych i klasycznych formach, jak np. „Jezioro Łabędzie” Czajkowskiego.
Taniec we wspólnotach pierwotnych
Warto jednak zadać sobie pytanie o początki tańca. Kiedy człowiek po raz pierwszy zaczął poruszać ciałem w rytm muzyki? Sporo dowiedzieliśmy się dzięki rysunkom naskalnym, których wiek szacowany jest na 20-30 tys. lat p.n.e. Przedstawiają one min. grupy ludzi zatopionych w ekstazie, poruszających się w kręgu wokół ogniska.
Wiemy, że tańce był sposobem dzięki któremu można było wprawić się w rodzaj transu w ten sposób wejść w kontakt z plemiennymi bóstwami czy duchami zmarłych przodków. Oczywiście współczesny, sceptyczny i racjonalny umysł odrzuci podobne interpretacje, uznając je za wymysł wyobraźni. Jednak nie podlega dyskusji rola tańca, jaką spełniał przy budowaniu i umacnianiu wspólnoty plemiennej, również w obliczu nadciągającego niebezpieczeństwa. Mogło ono przyjmować rozmaite formy, od nieurodzaju i niepowodzenia w łowach, po zagrożenie ze strony wrogich plemion.
Taniec obecnie
Również współcześnie taniec towarzyski integruje ludzi. Czy to prywatka czy dyskoteka- znacznie łatwiej jest nawiązać kontakt z przedstawicielami płci przeciwnej, gdy zaprosimy do tańca. Dodatkowo modę na pląsy podtrzymują i stymulują media, emitując cieszące się wielką popularnością programy telewizyjne, takie jak min. „Taniec z gwiazdami.” Zawładnęły one zbiorową wyobraźnią, kreując modę na taniec towarzyski we wrocławiu . Warto jednak zadać sobie pytanie o jej źródła. Wielu obserwatorów widzi tę kwestię w następujący sposób:
Po pierwsze taniec towarzyski stał się świetnym sposobem na niewerbalne wyrażanie własnych odczuć i emocji. Uzewnętrzniamy w ten sposób doznania, jakich inna drogą zakomunikować nie sposób, czy to ze względów kulturowych czy osobistych.
Po drugie znawcy tematu utrzymują, że dla pewnych grup, zwłaszcza młodych ludzi, taniec stał się sposobem na imitowanie charakterystycznych gestów gwiazd muzyki pop i celebrytów. W tym przypadku nie mamy więc do czynienia z rzeczywistym wyrażaniem siebie. W grę wchodzi jedynie naśladowanie znanych i lubianych postaci z telewizora.
Po trzecie cześć obserwatorów jest zdania, że cała moda na taniec towarzyski została sztucznie wykreowana, by powiększyć zyski rynku reklam i rozszerzyć zakres jego oddziaływania na młodzież.
