Wielu jest pomiędzy nami ludzi, którzy nie znają swojej wartości, cechują się niską samooceną i niską asertywnością. Wówczas biegają za innymi, którzy w jakiś sposób nam czymś zaimponowali lub imponują, ale przecież każdy z nas jest wartościową istotą, a także każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny.
Na naszej drodze nieustannie spotykamy ludzi, którzy pomimo tego, że nie wiedzą do czego służy śrubokręt, posiadają tak wysoką samoocenę, że nigdy nie dociera do nich rzeczywistość. Jeżeli wysoka samoocena wynika z osiągnięć i dana osoba ma się czym pochwalić, wówczas wszystko jest w porządku. Ale częściej egoizm dziś mylony z honorem, gra pierwsze skrzypce.
Czas liniowy składa się z przeszłości i przyszłości, która maskuje teraźniejszość. Czas rzeczywisty jest wertykalny w tu i teraz. Historia, która zawsze się powtarza żyje dzięki liniowemu wymiarowi czasu. Czy musimy mieć własną historię? Może lepiej BYĆ bez historii?
Kiedyś tak sobie kiedyś myślałem, że rozwój duchowy to rozwój emocjonalny człowieka, uwzględniający wszystkie jego stany funkcjonujące w umyśle człowieka zgodnie z zasadą: nic, co ludzkie nie jest nam obce.
