1.Spojrzenie
Mówi się, że oczy są kluczem do duszy człowieka. Są też pierwszym narzędziem kontaktu i zarazem najbardziej efektywną bronią.
Nawet podczas zwyczajnej rozmowy, otwartość, przychylności drugiej osoby, jej życzliwości, jej zainteresowania i gotowość do szczerej rozmowy może być oceniona właśnie poprzez kontakt wzrokowy. Podczas prowadzenia prezentacji musisz pamiętać o tym, aby kierować wzrok w stronę słuchaczy nie tylko jako do ogólnej widowni, ale również bezpośrednio do każdego uczestnika z osobna tak często jak to tylko możliwe. Musisz się starać cały czas podtrzymywać ten kontakt z jak największą liczbą uczestników.
W małych grupach jest to stosunkowo łatwe do zrealizowania, jednakże przy większym audytorium jest znacznie trudniej tego dokonać zwłaszcza, kiedy sala jest duża i nie widzimy każdej pary oczu z osobna i nie jesteśmy wstanie nawet określić czy dana osoba kieruje wzrok w naszym kierunku.
W takim przypadku spróbuj podzielić swoją widownię na mniejsze podgrupy tylko w swojej wyobraźni. Jeżeli już to zrobisz staraj się kierować swój wzrok w stronę danej grupy i zatrzymywać go na mniej więcej 5-6 sekund, po czym rób to sam dla następnej grupy. Zmieniając grupę , na którą kierujesz wzrok delikatnie się uśmiechnij, to utwierdzi słuchaczy w przekonaniu że właśnie do nich mówisz i poczują się zauważeni przez Ciebie.
2.Głos
Drugim ważnym parametrem mającym wpływ na Twój kontakt z publicznością, na Twój wizerunek jako prezentera jest głos.
Należy zdać sobie sprawę z różnicy, jaka jest pomiędzy emisją i brzmieniem głosu podczas normalnej rozmowy a podczas wygłaszania przemówienia, prowadzenia szkolenia itp. Tylko nieliczni mają tak dobrą dykcję oraz umiejętność posługiwania się głosem, że praktycznie bez przygotowania mogą prowadzić wykłady mówiąc do dużej widowni tak jakby prowadzili zwykłą pogawędkę w cztery oczy.
W trakcie zwykłej rozmowy gestami lub subtelnym ruchem oczu możesz zatuszować lub przeczekać niezauważalnie moment, kiedy nie możesz się wysłowić czy zapomnisz, co chciałeś powiedzieć.
Naprzeciwko widowni taki numer nie przejdzie. Musisz się upewnić, że taka sytuacja nigdy się nie zdarzy.
Jeżeli jednak się zdarzy i zauważysz, że nie wiesz co teraz powiedzieć, poczujesz chwilową pustkę w głowie, to w takim przypadku najprostsze co można zrobić to zwolnić tempo przemówienia, zatrzymać się na chwilę, ale nie dać poznać po sobie, że coś się urwało. Widownia Ci nie pomorze, tak jak przyjaciel podczas pogawędki, dopowiadając coś, co chciałeś powiedzieć. Widownia jest skoncentrowana i wie, że nie może Ci przeszkadzać poprzez wtrącanie się. Ludzie na widowni czują, że to Ty prowadzisz wykład i to Ty jesteś odpowiedzialny za stały, jednolity potok słów. W trakcie takiej krótkiej przerwy zaaranżowanej przez Ciebie mimochodem rzuć okiem na swoje notatki, na plan prezentacji i już będziesz wiedział co mówić i jak dalej kontynuować.
Monotonne przemówienie jest nudne i może być usypiające. Dlatego też ważne jest, aby urozmaicać wysokość tonu i natężenie głosu, jaki wydajemy oraz zmieniać tempo mowy. Każdy nowy temat czy nowe zagadnie należy podkreślić poprzez zrobienie krótkiej pauzy i zmianę głosu.
3.Wyraz twarzy
Widownia nieustannie ogląda Twoją twarz. Jeśli Ty sprawiasz wrażenie, biernego, apatycznego nieobecnego, wtedy wszyscy na sali również będą nieobecni i znudzeni. Jeśli natomiast Ty będziesz energiczny, uśmiechnięty, będziesz emanował entuzjazmem, wówczas Twoja widownia będzie podekscytowana i zaciekawiona przemówieniem.
W potocznej rozmowie, konwersacji Twoje myśli i doznania mają bardzo duży wpływ na mimikę i wyraz twarzy oraz gesty. Również to czy się denerwujesz, czy też jesteś pewny swego, tego, co mówisz ma odzwierciedlenie na Twojej twarzy i jest widoczne dla słuchaczy.
Staraj się kontrolować mimikę twarzy, a przede wszystkim upewnij się, że wszystkie odruchy i miny są naturalne, niewymuszone. Nawet, jeżeli pracując nad sobą starasz się wyrobić w sobie pewne odruchy, których wcześniej nie miałeś to musisz nauczyć się tego perfekcyjnie tak, żeby stały się Twoją drugą naturą i wyglądały naturalnie.
4.Wygląd
Jest wiele poradników kreowania własnego wizerunku, przewodników i kursów uczących mowy ciała i jej praktycznego zastosowania. To temat rzeka, na zupełnie osobny kurs.
Generalnie musisz dobrać swój strój do widowni, dla jakiej będziesz prowadził prezentację. W tym dniu ubierasz się dla swoich słuchaczy, nie dla siebie. Pamiętaj o tym.
Jeśli sprawisz wrażenie jakbyś był ubrany na zupełnie inną okazję wtedy nie uda Ci się wykreować właściwej atmosfery dla swojego wykładu. Twój strój ma podkreślać i utrzymywać pewnego rodzaju więź pomiędzy Tobą a publicznością. Nie możesz się specjalnie wyróżniać. To tak jak rozmowa dyrektora ubranego w garnitur z pracownikiem w stroju roboczym. W takiej sytuacji sam ubiór stwarza wielką barierę i niemal uniemożliwia owocną współpracę.
5.Postawa
Kiedy aktor uczy się danej roli filmowej czy teatralnej, instynktownie przyjmuje postawę swojego nowego bohatera i próbuje się wczuć w jego rolę. Tylko wtedy jest wstanie dobrze odtworzyć postać tego bohatera. Ty też prowadzisz swego rodzaju grę. Wcielasz się bowiem w rolę lidera i przewodnika. Twoim zadaniem jest porwać za sobą tłum, skupić jego uwagę, zainteresować, zainspirować i przekonać do pewnych racji.
Musisz zatem upewnić się czy Twoja postawa nie mówi czegoś zupełnie innego. Czy nie wyglądasz na znudzonego i obojętnego, czy twoje ruchy są energiczne, czy jesteś pewien tego co mówisz czy tylko powtarzasz wyuczone frazy.
Musisz użyć całego swojego ciała, aby przekonać o autentyczności i spójności tego, co mówisz z Twoją postawą. Twoje ciało jest dynamicznym narzędziem, które ma wywrzeć wpływ i przekonać widownię do prezentowanych zagadnień.
Odwiecznym problemem w takich sytuacjach są ręce. Co zrobić z rękami – to pytanie dręczy wielu prezenterów i nie tylko... Najgorsze co można z nimi zrobić to nieustannie machać bezcelowo w powietrzu, wygrywać czy wystukiwać coś długopisem lub manipulować i żonglować rękami w kieszeniach spodni.
Ręce powinny swobodnie zwisać wzdłuż tułowia za wyjątkiem oczywiście momentów kiedy musisz coś nimi pokazać, podtrzymać czy przesunąć slajd w komputerze.
Mówi się, że oczy są kluczem do duszy człowieka. Są też pierwszym narzędziem kontaktu i zarazem najbardziej efektywną bronią.
Nawet podczas zwyczajnej rozmowy, otwartość, przychylności drugiej osoby, jej życzliwości, jej zainteresowania i gotowość do szczerej rozmowy może być oceniona właśnie poprzez kontakt wzrokowy. Podczas prowadzenia prezentacji musisz pamiętać o tym, aby kierować wzrok w stronę słuchaczy nie tylko jako do ogólnej widowni, ale również bezpośrednio do każdego uczestnika z osobna tak często jak to tylko możliwe. Musisz się starać cały czas podtrzymywać ten kontakt z jak największą liczbą uczestników.
W małych grupach jest to stosunkowo łatwe do zrealizowania, jednakże przy większym audytorium jest znacznie trudniej tego dokonać zwłaszcza, kiedy sala jest duża i nie widzimy każdej pary oczu z osobna i nie jesteśmy wstanie nawet określić czy dana osoba kieruje wzrok w naszym kierunku.
W takim przypadku spróbuj podzielić swoją widownię na mniejsze podgrupy tylko w swojej wyobraźni. Jeżeli już to zrobisz staraj się kierować swój wzrok w stronę danej grupy i zatrzymywać go na mniej więcej 5-6 sekund, po czym rób to sam dla następnej grupy. Zmieniając grupę , na którą kierujesz wzrok delikatnie się uśmiechnij, to utwierdzi słuchaczy w przekonaniu że właśnie do nich mówisz i poczują się zauważeni przez Ciebie.
2.Głos
Drugim ważnym parametrem mającym wpływ na Twój kontakt z publicznością, na Twój wizerunek jako prezentera jest głos.
Należy zdać sobie sprawę z różnicy, jaka jest pomiędzy emisją i brzmieniem głosu podczas normalnej rozmowy a podczas wygłaszania przemówienia, prowadzenia szkolenia itp. Tylko nieliczni mają tak dobrą dykcję oraz umiejętność posługiwania się głosem, że praktycznie bez przygotowania mogą prowadzić wykłady mówiąc do dużej widowni tak jakby prowadzili zwykłą pogawędkę w cztery oczy.
W trakcie zwykłej rozmowy gestami lub subtelnym ruchem oczu możesz zatuszować lub przeczekać niezauważalnie moment, kiedy nie możesz się wysłowić czy zapomnisz, co chciałeś powiedzieć.
Naprzeciwko widowni taki numer nie przejdzie. Musisz się upewnić, że taka sytuacja nigdy się nie zdarzy.
Jeżeli jednak się zdarzy i zauważysz, że nie wiesz co teraz powiedzieć, poczujesz chwilową pustkę w głowie, to w takim przypadku najprostsze co można zrobić to zwolnić tempo przemówienia, zatrzymać się na chwilę, ale nie dać poznać po sobie, że coś się urwało. Widownia Ci nie pomorze, tak jak przyjaciel podczas pogawędki, dopowiadając coś, co chciałeś powiedzieć. Widownia jest skoncentrowana i wie, że nie może Ci przeszkadzać poprzez wtrącanie się. Ludzie na widowni czują, że to Ty prowadzisz wykład i to Ty jesteś odpowiedzialny za stały, jednolity potok słów. W trakcie takiej krótkiej przerwy zaaranżowanej przez Ciebie mimochodem rzuć okiem na swoje notatki, na plan prezentacji i już będziesz wiedział co mówić i jak dalej kontynuować.
Monotonne przemówienie jest nudne i może być usypiające. Dlatego też ważne jest, aby urozmaicać wysokość tonu i natężenie głosu, jaki wydajemy oraz zmieniać tempo mowy. Każdy nowy temat czy nowe zagadnie należy podkreślić poprzez zrobienie krótkiej pauzy i zmianę głosu.
3.Wyraz twarzy
Widownia nieustannie ogląda Twoją twarz. Jeśli Ty sprawiasz wrażenie, biernego, apatycznego nieobecnego, wtedy wszyscy na sali również będą nieobecni i znudzeni. Jeśli natomiast Ty będziesz energiczny, uśmiechnięty, będziesz emanował entuzjazmem, wówczas Twoja widownia będzie podekscytowana i zaciekawiona przemówieniem.
W potocznej rozmowie, konwersacji Twoje myśli i doznania mają bardzo duży wpływ na mimikę i wyraz twarzy oraz gesty. Również to czy się denerwujesz, czy też jesteś pewny swego, tego, co mówisz ma odzwierciedlenie na Twojej twarzy i jest widoczne dla słuchaczy.
Staraj się kontrolować mimikę twarzy, a przede wszystkim upewnij się, że wszystkie odruchy i miny są naturalne, niewymuszone. Nawet, jeżeli pracując nad sobą starasz się wyrobić w sobie pewne odruchy, których wcześniej nie miałeś to musisz nauczyć się tego perfekcyjnie tak, żeby stały się Twoją drugą naturą i wyglądały naturalnie.
4.Wygląd
Jest wiele poradników kreowania własnego wizerunku, przewodników i kursów uczących mowy ciała i jej praktycznego zastosowania. To temat rzeka, na zupełnie osobny kurs.
Generalnie musisz dobrać swój strój do widowni, dla jakiej będziesz prowadził prezentację. W tym dniu ubierasz się dla swoich słuchaczy, nie dla siebie. Pamiętaj o tym.
Jeśli sprawisz wrażenie jakbyś był ubrany na zupełnie inną okazję wtedy nie uda Ci się wykreować właściwej atmosfery dla swojego wykładu. Twój strój ma podkreślać i utrzymywać pewnego rodzaju więź pomiędzy Tobą a publicznością. Nie możesz się specjalnie wyróżniać. To tak jak rozmowa dyrektora ubranego w garnitur z pracownikiem w stroju roboczym. W takiej sytuacji sam ubiór stwarza wielką barierę i niemal uniemożliwia owocną współpracę.
5.Postawa
Kiedy aktor uczy się danej roli filmowej czy teatralnej, instynktownie przyjmuje postawę swojego nowego bohatera i próbuje się wczuć w jego rolę. Tylko wtedy jest wstanie dobrze odtworzyć postać tego bohatera. Ty też prowadzisz swego rodzaju grę. Wcielasz się bowiem w rolę lidera i przewodnika. Twoim zadaniem jest porwać za sobą tłum, skupić jego uwagę, zainteresować, zainspirować i przekonać do pewnych racji.
Musisz zatem upewnić się czy Twoja postawa nie mówi czegoś zupełnie innego. Czy nie wyglądasz na znudzonego i obojętnego, czy twoje ruchy są energiczne, czy jesteś pewien tego co mówisz czy tylko powtarzasz wyuczone frazy.
Musisz użyć całego swojego ciała, aby przekonać o autentyczności i spójności tego, co mówisz z Twoją postawą. Twoje ciało jest dynamicznym narzędziem, które ma wywrzeć wpływ i przekonać widownię do prezentowanych zagadnień.
Odwiecznym problemem w takich sytuacjach są ręce. Co zrobić z rękami – to pytanie dręczy wielu prezenterów i nie tylko... Najgorsze co można z nimi zrobić to nieustannie machać bezcelowo w powietrzu, wygrywać czy wystukiwać coś długopisem lub manipulować i żonglować rękami w kieszeniach spodni.
Ręce powinny swobodnie zwisać wzdłuż tułowia za wyjątkiem oczywiście momentów kiedy musisz coś nimi pokazać, podtrzymać czy przesunąć slajd w komputerze.
Licencja: Creative Commons
