Miłość w literaturze sprowadza się zwykle do stwierdzenia, że miłość jest wspaniała i na tym koniec. Ja tak nie chcę - pisze Orhan Pamuk.
W Niemczech właśnie ukazała się najnowsza powieść Orhana Pamuka, laureata Nagrody Nobla zatytułowana "Muzeum niewinności". Premiera dzieła Pamuka u naszych sąsiadów nie jest przypadkowa. Bowiem to tu pisarz jest niezwykle ceniony i popularny. Turecki pisarz nad powieścią pracował 10 lat. Jej wydawca Nihat Tuna mówi, że główne tematy książki to miłość, małżeństwo i rodzina.
Książka ta jest nietypową opowieścią o miłości. Jej bohaterem jest Kemal - człowiek, który przez całe życie gromadzi przedmioty, które w jego pamięci wiążą się z ukochaną kobietą. Te przedmioty żyją jako integralna część książki. Sam Pamuk też kolekcjonował przez lata przedmioty ładne, przypadkowe, budzące refleksje. W przyszłości chce stworzyć dla nich specjalne muzeum w Istambule.
W wywiadzie, którego pisarz udzielił dla tygodnika "Sunday's Zaman" powiedział - Bardzo wierzyłem w tę nową książkę i myślałem sobie, co by się stało, gdyby ludzie ją przeczytali. Książka Pamuka wcześniej niż w Niemczech ukazała się w Turcji 28 sierpnia. Turecka wersja ma 592 strony. Polskie wydanie tej książki ukaże się nakładem Wydawnictwa Literackiego.
Pochodzący z Turcji Orhan Pamuk jest jednym z najwybitniejszych pisarzy europejskich, zdobywcą wielu nagród literackich, m.in. IMPAC, The Independent Award for Foreign Fiction (1990), Prix de la Découverte Européenne (1991), Prix France Culture Prix Médicis étranger (2005), Prix Méditerranée Étranger (2006), Literacka Nagroda Nobla (2006). Jego książki przetłumaczono na ponad 30 języków na całym świecie.
Orhan Pamuk studiował architekturę i dziennikarstwo w Stambule i Columbia University w Nowym Jorku. Sławę przyniosły mu powieści historyczne: „Biały Zamek", „Nazywam się Czerwień" oraz „Śnieg". Kolejne popularne książki pisarza tureckiego to „Stambuł", „Wspomnienia i Miasto", „Nowe życie". Laurat Nagrody Nobla wychował się w bogatej rodzinie. W młodości kształcił się na malarza. Ukończył American Robert College w Stambule a następnie studiował architekturę na tamtejszej politechnice, jednak po trzech latach ją porzucił. W ten sposób nie został artystą lub architektem. Później studiował również dziennikarstwo na Uniwersytecie w Stambule, lecz nigdy nie pracował jako dziennikarz. Od 23. roku życia zajmował się wyłącznie pisarstwem.
W swoim kraju Orhan Pamuk znany jest ze swoich nieortodoksyjnych poglądów. Jako pierwszy z pisarzy ze świata muzułmańskiego wystąpił publicznie w obronie Salmana Rushdiego - autora „Szatańskich wersetów" i odważył się potępić fatwę skazującą go na śmierć. Turecki pisarz był także wiele razy atakowany przez tureckie środowiska ekstremistyczne, w wyniku których palono jego książki, wycofywano z bibliotek, sądzono go za obrazę tureckości, gdy powiedział szwajcarskiej gazecie w 2005 roku, że podczas I wojny światowej Turcy zamordowali milion Ormian, a w ostatnich latach - 30 tys. Kurdów. O tym fakcie nikt prócz niego nie chciał mówić. Zarzuty przeciwko pisarzowi wycofano 22 stycznia 2006.
W Turcji pisarza traktuje się jako komentatora społecznego, mimo iż on sam uważa się za twórcę fikcji literackiej, bez skłonności politycznych. Pamuk należy do grona "oświeconych" intelektualistów tureckich, o nieortodoksyjnych poglądach religijnych, otwartych na integrację Turcji z Unią Europejską. W swoich książkach opisuje często kontakt kultur Wschodu i Zachodu. Jego twórczość przetłumaczono na ponad 40 języków.
W naszym kraju książki Pamuka publikuje Wydawnictwo Literackie. Nakładem jego ukazały się m.in. „Stambuł", „Wspomnienia i miasto", „Śnieg", „Nazywam się Czerwień" i „Nowe życie". W następnych latach planowane jest wydanie kolejnych dzieł noblisty: „Dom ciszy", „Pan Cedet i jego synowie", „Biały zamek", „Czarna księga", „Muzeum niewinności", „Inne kolory", „Walizka mojego ojca".
Orhan Pamuk pomimo zdobycia wielkiej popularności wśród jego czytelników, a także w świecie literackim, pozostał człowiekiem skromnym i pokornym. O wielkiej klasie. O czym mogą świadczyć wypowiedziane przez jego słowa po zdobyciu Literackiej Nagrody Nobla - Na pewno nie przesiaduję teraz całymi dniami, rozmyślając o tym, że jestem wspaniałym pisarzem, bo mam Nagrodę Nobla. Kiedy byłem w Ameryce, ludzie z agencji wydawniczej obudzili mnie, żeby mi powiedzieć, że dostałem Nobla. W pierwszej chwili pomyślałem sobie: W porządku, ale przecież moje życie się z tego powodu nie zmieni. Myliłem się, bardzo się zmieniło. Jeśli jednak chodzi o mój styl pracy czy o moje związki z literaturą, wszystko było jak dawniej, pracowałem nawet bardziej intensywnie niż przedtem. Byłem wtedy w połowie nowej powieści i chciałem ją jak najszybciej skończyć i opublikować. Bardzo wierzyłem w tę nową książkę i myślałem sobie wtedy, co też by się stało, gdyby ludzie ją przeczytali. Nie zmieniłem jednak swoich przyzwyczajeń.
W Niemczech właśnie ukazała się najnowsza powieść Orhana Pamuka, laureata Nagrody Nobla zatytułowana "Muzeum niewinności". Premiera dzieła Pamuka u naszych sąsiadów nie jest przypadkowa. Bowiem to tu pisarz jest niezwykle ceniony i popularny. Turecki pisarz nad powieścią pracował 10 lat. Jej wydawca Nihat Tuna mówi, że główne tematy książki to miłość, małżeństwo i rodzina.
Książka ta jest nietypową opowieścią o miłości. Jej bohaterem jest Kemal - człowiek, który przez całe życie gromadzi przedmioty, które w jego pamięci wiążą się z ukochaną kobietą. Te przedmioty żyją jako integralna część książki. Sam Pamuk też kolekcjonował przez lata przedmioty ładne, przypadkowe, budzące refleksje. W przyszłości chce stworzyć dla nich specjalne muzeum w Istambule.
W wywiadzie, którego pisarz udzielił dla tygodnika "Sunday's Zaman" powiedział - Bardzo wierzyłem w tę nową książkę i myślałem sobie, co by się stało, gdyby ludzie ją przeczytali. Książka Pamuka wcześniej niż w Niemczech ukazała się w Turcji 28 sierpnia. Turecka wersja ma 592 strony. Polskie wydanie tej książki ukaże się nakładem Wydawnictwa Literackiego.
Pochodzący z Turcji Orhan Pamuk jest jednym z najwybitniejszych pisarzy europejskich, zdobywcą wielu nagród literackich, m.in. IMPAC, The Independent Award for Foreign Fiction (1990), Prix de la Découverte Européenne (1991), Prix France Culture Prix Médicis étranger (2005), Prix Méditerranée Étranger (2006), Literacka Nagroda Nobla (2006). Jego książki przetłumaczono na ponad 30 języków na całym świecie.
Orhan Pamuk studiował architekturę i dziennikarstwo w Stambule i Columbia University w Nowym Jorku. Sławę przyniosły mu powieści historyczne: „Biały Zamek", „Nazywam się Czerwień" oraz „Śnieg". Kolejne popularne książki pisarza tureckiego to „Stambuł", „Wspomnienia i Miasto", „Nowe życie". Laurat Nagrody Nobla wychował się w bogatej rodzinie. W młodości kształcił się na malarza. Ukończył American Robert College w Stambule a następnie studiował architekturę na tamtejszej politechnice, jednak po trzech latach ją porzucił. W ten sposób nie został artystą lub architektem. Później studiował również dziennikarstwo na Uniwersytecie w Stambule, lecz nigdy nie pracował jako dziennikarz. Od 23. roku życia zajmował się wyłącznie pisarstwem.
W swoim kraju Orhan Pamuk znany jest ze swoich nieortodoksyjnych poglądów. Jako pierwszy z pisarzy ze świata muzułmańskiego wystąpił publicznie w obronie Salmana Rushdiego - autora „Szatańskich wersetów" i odważył się potępić fatwę skazującą go na śmierć. Turecki pisarz był także wiele razy atakowany przez tureckie środowiska ekstremistyczne, w wyniku których palono jego książki, wycofywano z bibliotek, sądzono go za obrazę tureckości, gdy powiedział szwajcarskiej gazecie w 2005 roku, że podczas I wojny światowej Turcy zamordowali milion Ormian, a w ostatnich latach - 30 tys. Kurdów. O tym fakcie nikt prócz niego nie chciał mówić. Zarzuty przeciwko pisarzowi wycofano 22 stycznia 2006.
W Turcji pisarza traktuje się jako komentatora społecznego, mimo iż on sam uważa się za twórcę fikcji literackiej, bez skłonności politycznych. Pamuk należy do grona "oświeconych" intelektualistów tureckich, o nieortodoksyjnych poglądach religijnych, otwartych na integrację Turcji z Unią Europejską. W swoich książkach opisuje często kontakt kultur Wschodu i Zachodu. Jego twórczość przetłumaczono na ponad 40 języków.
W naszym kraju książki Pamuka publikuje Wydawnictwo Literackie. Nakładem jego ukazały się m.in. „Stambuł", „Wspomnienia i miasto", „Śnieg", „Nazywam się Czerwień" i „Nowe życie". W następnych latach planowane jest wydanie kolejnych dzieł noblisty: „Dom ciszy", „Pan Cedet i jego synowie", „Biały zamek", „Czarna księga", „Muzeum niewinności", „Inne kolory", „Walizka mojego ojca".
Orhan Pamuk pomimo zdobycia wielkiej popularności wśród jego czytelników, a także w świecie literackim, pozostał człowiekiem skromnym i pokornym. O wielkiej klasie. O czym mogą świadczyć wypowiedziane przez jego słowa po zdobyciu Literackiej Nagrody Nobla - Na pewno nie przesiaduję teraz całymi dniami, rozmyślając o tym, że jestem wspaniałym pisarzem, bo mam Nagrodę Nobla. Kiedy byłem w Ameryce, ludzie z agencji wydawniczej obudzili mnie, żeby mi powiedzieć, że dostałem Nobla. W pierwszej chwili pomyślałem sobie: W porządku, ale przecież moje życie się z tego powodu nie zmieni. Myliłem się, bardzo się zmieniło. Jeśli jednak chodzi o mój styl pracy czy o moje związki z literaturą, wszystko było jak dawniej, pracowałem nawet bardziej intensywnie niż przedtem. Byłem wtedy w połowie nowej powieści i chciałem ją jak najszybciej skończyć i opublikować. Bardzo wierzyłem w tę nową książkę i myślałem sobie wtedy, co też by się stało, gdyby ludzie ją przeczytali. Nie zmieniłem jednak swoich przyzwyczajeń.
Licencja: Creative Commons
