Dziurawiec zwyczajny ( Hipericum perforatum L)

Dziurawiec rośnie w lasach mieszanych , na polanach , zaroślach , łąkach ,ugorach i przydrożach. W Polsce można go spotkać na nizinach oraz niskich
położeniach górskich.

Dziurawiec zwyczajny zawiera :

* garbniki
* hiperyne i hiperycynę
* hiperozyd
* azulen , olejek eteryczny
* żywice , antocyjany , saponiny
* witaminę C i karoten

Dziurawiec zwyczajny charakteryzuje sie działaniem ściągającym i przeciwbakteryjnym oraz regeneruje tkanki. Stosuje sie go wewnętrznie przy zapaleniu jelit , a zewnętrznie pomaga przy oparzeniach i zapaleniu jamy ustnej.

Dziurawiec zaleca się przy leczeniu biegunek , schorzeń żołądka , a także jelit , chorób dróg oddechowych , wątroby , nerek . Stosuje sie go jako środek tonizujący w schorzeniach sercowo- naczyniowych , jako środek przeciwkrwotoczny przy krwawieniach macicznych , jako srodek przeciwglistniczy , antyneuralgiczny ,
przeciw histeriom , bezsenności , epilepsji , paraliżom.

Dziurawiec leczy także zapalenie gardła , zapalenia żołądkowo-jelitowe oraz żylaki odbytu. Korzeń dziurawca stosuje sie przy leczeniu czerwonki i gruźlicy kości. Odwar z ziela dziurawca pomaga w leczeniu dzieci z gruźlicą skóry , wysypka , owrzodzeniem , a przy chorobie gruczołów mlecznych przykłada się kompresy z odwaru dziurawca.