Postęp medycyny jest niezwykle szybki. Jeszcze niedawno nieuleczalne choroby dzisiaj unieszkodliwia się niemalże bezinwazyjnie. Coraz lepiej radzimy sobie także z leczeniem udarów, a raczej powikłań z nimi związanymi. Znakomite efekty przynosi również rehabilitacja po udarze, nawet taka prowadzona we własnym domowym zaciszu.
Podstawy wiedzy
Rehabilitacja po udarze w większości przypadków (szczególnie tych objętych szybką interwencją medyczną) jest bardzo skuteczna. Aby doprowadzić chorego do zdrowia należy mieć niezbędną wiedzę, aby proces pozornego polepszenia się stanu pacjenta nie zamienił się w jego pogorszenie. Opiekując się chorym po udarze mózgu, prowadząc jego proces rekonwalescencji, trzeba pamiętać, że zazwyczaj niedowład dotyczy połowy całego ciała: twarzy, przełyku, podniebienia, języka, tułowia, stawu barkowego, kończyn. Jest to źródło problemów z przełykaniem, jedzeniem, a także poruszaniem się.
Uruchom chorą część ciała
Pacjent po niedokrwieniu mózgu często wszystkie czynności wykonuje zdrową, nie sparaliżowaną częścią ciała, np. ręką. Prostym sposobem na zwiększenie użycia chorej ręki jest nałożenie na zdrową rękawicy, szmatki, która skrępuje jej ruchy. Wtedy łatwiej będzie otworzyć drzwi kończyną z niedowładem, a taki efekt będzie zamierzonym.
Rehabilitacja językowa
Po udarze nastąpić mogą problemy z wysławianiem się, a także liczenie w pamięci. Ze wszystkich metod terapii najciekawszą jest metoda sylab, która swoją drogą stosowana jest również podczas treningów osób jąkających się. Ucząc chorego wyrazów, zdań, wypowiedzi, zadając pytanie, wystukujemy placem lub nogą rytm i wyśpiewujemy wyrazy „a – mo – że – spa - cer”. Oswojenie chorego i przekazanie mu tej metody przyśpieszy jego proces komunikacji, zwiększy pewność siebie.
Rehabilitacja z lustrem
Proces „mirror box therapy”, czyli ćwiczenia prowadzone z lustrem, pomagają usprawnić niewładną rękę. Znakomicie nadaje się do rehabilitacji domowej. Do tego rodzaju terapii potrzebny będzie karton w którym chory „schowa” swoją rękę lub szmatkę, którą zwyczajnie ją przykryje. Trik polega na tym, aby między chorą, zasłoniętą kończynę, a zdrową ustawić lustro, zwierciadłem obróconym w stronę sprawnej ręki. Poruszając zdrową częścią ciała sprawiamy wrażenie, że rusza się również ta nie w pełni sprawna. Taka „iluzja” uruchomi mózg i funkcje w nim odpowiedzialne za usprawnienie chorej ręki.
Podsumowując
Udar mózgu – czyli jego niedokrwienie – niesie za sobą wiele konsekwencji, w tym też czasami nieodwracalnych. Zwykły, domowy trening rehabilitacyjny może przynieść zaskakujące skutki i wzrost sprawności sparaliżowanych części ciała chorego.
