Brewkity są produkowane ze słodów specjalnie dobranych pod konkretny gatunek piwa. Za ich pomocą możemy zrobić piwo w ulubionym stylu, np. lager, pilzner, stout czy pale ale, nie martwiąc się ani o składniki, ani o upływający czas. Przygotowanie brzeczki do fermentacji zajmie nam około jednej godziny i nie będzie wymagało od nas żadnych skomplikowanych zabiegów. Wystarczy, że starannie zdezynfekujemy sprzęt piwowarski, a potem krok po kroku będziemy postępować według zaleceń producenta. Oczywiście dobrze mieć choć mgliste pojęcie o wyrobie domowego piwa, szczególnie o fermentacji alkoholowej. Nie obejdzie się też bez podstawowych akcesoriów i butelek, do których rozlejemy gotowy trunek.
Czy doświadczony piwowar sięgnie po puszkę z brewkitem?
Zapewne nie, chyba, że cierpi na chroniczny brak czasu albo stracił dostęp do dobrej jakości słodu i chmielu. Nie da się bowiem ukryć, że nachmielony ekstrakt słodowy to droga na skróty i piwowarska piaskownica. Niemniej, to doskonały sposób na rozpoczęcie przygody z warzeniem domowego piwa. Kiedy brakuje nam wiedzy i umiejętności do zacierania słodu, warto zacząć od czegoś prostego i mało czasochłonnego. Brewkit pozwala nam opanować podstawowe zasady – nabieramy nawyku dezynfekcji sprzętu, pilnujemy temperatury fermentacji, uczymy się refermentacji i rozlewu do butelek. Poza tym, to doskonałe wyjście, gdy nie mamy warunków do przeprowadzenia pełnego procesu produkcji. Brewkit jest mało wymagający, bardzo wygodny w użyciu i pozwala zakosztować piwowarskiego kunsztu. Co prawda ogranicza nasze pole manewru, jednak dzięki stale rozszerzającej się ofercie producentów (np. Coopers, Gozdawa), mamy pokaźny wybór różnorodnych koncentratów przeznaczonych do produkcji piw wielu odmian zarówno dolnej, jak i górnej fermentacji. Są ekstrakty z cukrem lub bez, lepszej i gorszej jakości, tańsze i te z wysokiej półki. Godne uwagi ekstrakty chmielone zapewnią nam całkiem przyzwoite efekty, które często niczym nie ustępują piwu warzonemu od podstaw. Gorsze (i tańsze) koncentraty dadzą nam bardzo przeciętne piwo, które zadowoli jedynie niewybrednego piwosza.
Jak zrobić piwo z nachmielonego ekstraktu słodowego?
Na początku musimy się przygotować, czyli kupić odpowiedni koncentrat. Musimy zgromadzić sprzęt piwowarski, tj. duży garnek, mieszadło, pojemnik fermentacyjny z rurką fermentacyjną, cukromierz, wężyk do rozlewu, butelki, kapsle i kapslownicę. Następnie wszystkie akcesoria dokładnie myjmy i dezynfekujemy, np. pirosiarczanem sodu. Teraz postępujemy według instrukcji dołączonej do brewkita.
Zamkniętą puszkę z ekstraktem wkładamy do naczynia z gorącą wodą. Dzięki temu ekstrakt będzie bardziej płynny i łatwiej go wydobędziemy.
Do dużego garnka (5-10 l) wsypujemy glukozę, ekstrakt słodowy, w ostateczności cukier. Wlewamy wrzątek i zawartość puszki z koncentratem, całość dokładnie mieszamy aż do rozpuszczenia składników.
Schładzamy brzeczkę, wlewamy do fermentatora i uzupełniamy letnią wodą w ilości podanej w instrukcji. Całość starannie mieszamy, a gdy brzeczka osiągnie temperaturę 21-27°C,dodajemy drożdże z zestawu. Mieszamy i zamykamy pojemnik fermentacyjny, wkładając do korka rurkę fermentacyjną.
Prowadzimy fermentację w temperaturze 18-24°C przez ok. tydzień.
Gdy fermentacja dobiegnie końca (brak gazu, brzeczka zaczyna się klarować, Blg utrzymujące się na tym samym poziomie) możemy przystąpić do butelkowania. Aby nagazować nasze piwo, do każdej napełnionej butelki wsypujemy pół łyżeczki cukru lub glukozy do refermentacji.
Nasze domowe piwo jest gotowe do spożycia po 2 tygodniach, jednak warto odczekać kilka miesięcy aż nabierze pełni walorów smakowych.
