Chociaż stomatologia zachowawcza nieustannie się rozwija, nie zawsze udaje się uratować chorego zęba i zachodzi konieczność jego usunięcia, czyli ekstrakcji (potocznie – wyrwania). Zabieg ten uwalnia pacjenta od dolegliwości bólowych, jednak nie pozostaje obojętny dla stanu uzębienia.

Data dodania: 2016-05-13

Wyświetleń: 773

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 1

WIEDZA

-1 Ocena

Licencja: Copyright - zastrzeżona

Pojawienie się przerwy w łuku zębowym powoduje zachwianie stabilności umiejscowienia pozostałych zębów, ich wysuwaniem i rozchwianiem, co może skutkować nieprawidłowym zgryzem. Ponadto jest to problem natury estetycznej – pojawiają się przerwy między zębami, a dziąsła mogą ulec obniżeniu.

Rozwiązaniem tego problemu jest wszczepienie implantu stomatologicznego. Zastępuje on usunięty ząb, dzięki czemu pozostałe nie ulegają przemieszczeniu i nie zostaje zachwiana równowaga w łuku zębowym.

Jeżeli jest to tak dobre wyjście, dlaczego nie jest praktykowane na szeroką skalę? Jedną z przyczyn jest na pewno wysoka cena – implant stomatologiczny nie kosztuje mało, a próżno liczyć na refundację z NFZ, chyba że utrata zębów nastąpiła na skutek wyjątkowych okoliczności (np. w wypadku), a i wtedy trzeba się o to mocno starać.

Ponadto rekonstrukcja uzębienia za pomocą implantów nie jest możliwa do zastosowania w każdym przypadku. Do zabiegu takiego każdorazowo kwalifikuje pacjenta chirurg stomatolog. Podstawą jest ocena ilości i jakości tkanki kostnej. Jeżeli jest ona nieodpowiednia czy niewystarczająca, z zabiegu trzeba zrezygnować lub odłożyć go w czasie i przeprowadzić odbudowę kości, co generuje dodatkowe koszty i wydłuża oczekiwanie.

Problem ten dotyczy pacjentów, u których ekstrakcji dokonano jakiś czas temu, a zębodół jest w całości wygojony. Dużo większe szanse stwarza implantacja natychmiastowa – podczas jednego zabiegu najpierw usuwa się ząb, a następnie na jego miejsce wprowadza implant. Dzięki temu proces leczenia się skraca, miejsce poddawane zabiegowi lepiej się goi, a pacjent mniej cierpi. Dodatkowo zachowuje się wyjściowy poziom dziąseł. Niestety ocena możliwości przeprowadzenia implantacji natychmiastowej jest możliwa dopiero po przeprowadzeniu ekstrakcji.

Wszczepienia implantów dokonuje się w warunkach znieczulenia miejscowego, rzadziej ogólnego. Trwałe zespolenie się implantu z kością zajmuje zwykle kilka miesięcy.

Żywotność implantów jest dosyć wysoka, jednak największy wpływ ma na nią sam pacjent. Podstawą jest ścisłe przestrzeganie zasad higieny jamy ustnej.

Licencja: Copyright - zastrzeżona
-1 Ocena