Doświadczenie pokazuje, że w przypadku osób aktywnych ruchowo, najczęstszym problemem dotyczącym kolana jest ból przedniego przedziału. Na tę dolegliwość może składać się wiele jednostek chorobowych, jednak największy odsetek stanowi konflikt rzepkowo-udowy oraz przeciążenie ścięgna rzepki (kolano skoczka).
Jednakże zawsze trzeba wykluczyć pozostałe problemy. Ilość możliwych przyczyn dolegliwości bólowych jest znaczna, dlatego niezwykle ważna jest prawidłowa diagnostyka. Niezbędny w takim przypadku jest dobry fizjoterapeuta, który zaplanuje odpowiednią terapię.
Kolano skoczka to tendinopatia, czyli specyficzna choroba ścięgna, spowodowana sumującymi się mikrourazami z przeciążenia więzadła rzepki. Nie jest to zapalenie!
Dolegliwość ta dotyczy często tenisistów, koszykarzy, siatkarzy i piłkarzy ręcznych w związku z gwałtownymi skurczami mięśni potrzebnymi do startów, skoków i szybkich zmian kierunku biegu podczas gry. Nienajlepsza elastyczność mięśnia czworogłowego, ścięgna podkolanowego i współistniejące patologie występujące w kończynie, mogą wpłynąć na dodatkowe przeciążenie ścięgien i rozwój dolegliwości zwanej kolanem skoczka.
Typowe objawy
Ostry ból o charakterze kłującym zlokalizowany jest w okolicy podrzepkowej, występuje w trakcie i po wysiłku, ustępuje pod odpoczynku trwającym kilka godzin. Bólowi towarzyszy uczucie pełności i uścisku w okolicy dolnego brzegu rzepki oraz wrażenie niepewności i uciekania kolana. W najbardziej zaawansowanej fazie choroby może wystąpić naderwanie, a nawet zerwanie więzadła rzepki, a dolegliwości bólowe występują nawet podczas codziennych czynności.
W zależności od stopnia zaawansowania choroby stosuje się różne metody postępowania terapeutycznego.
W pierwszym i drugim stopniu rozpoczyna się od postępowania zachowawczego, które polega na odpoczynku, okładów z zimna, ucisku oraz zabiegów fizykalnych. W stopniu trzecim zaawansowania początkowo również stosowane jest postępowanie zachowawcze. W przypadku braku poprawy po 3 do 6 miesięcy stosowane jest leczenie operacyjne, tak jak w przypadku czwartego stopnia zaawansowania choroby.
