Słodkie początki
Pierwsze wzmianki o cukierkach, a przynajmniej o czymś, co za cukierki mogłoby dzisiaj uchodzić, pochodzą z czasów starożytnego Egiptu. Ponieważ cukier jako taki nie był wówczas jeszcze znany, wyrabiano je ze słodkich daktyli i miodu. Nieco później pojawiły się też na Bliskim Wschodzie, gdzie przywędrowały wraz z licznymi karawanami kupieckimi. W krajach arabskich pierwsze cukierki wyrabiano z migdałów i fig posypywanych prażonym sezamem. Nasi słowiańscy pradziadowie również znani byli z zamiłowania do słodyczy. Dawne słowiańskie cukierki wyrabiano z użyciem syropu klonowego, melasy oraz miodu.
Magia smaku
Cukierki przez całe wieki uchodziły za niezwykły rarytas. W XVI wieki mieszkańcy Europy przypisywali cukierkom właściwości wręcz magiczne lub co najmniej lecznicze. Jeszcze na początku XIX wieku powszechnym zjawiskiem było podkradanie cukierków wystawianych na ozdobnych tacach w trakcie wykwintnych przyjęć i uroczystych balów. Co ciekawe, przed takim podkradaniem i zabieraniem cukierków do domu nie powstrzymywały się nawet najzamożniejsze wśród szlachcianek. U podstaw tego niezwykłego zjawiska leżała niewielka ilość fabryk wyrabiających słodycze i fakt, iż każdy cukiernik wytwarzał swoje cukierki według własnej, pilnie strzeżonej receptury.
Pyszna teraźniejszość
Obecnie cukierki są towarem powszechnym, jednak zachowującym wiele ze swojej luksusowej przeszłości. Produkowane są w najróżniejszych kształtach i smakach. Mamy więc lizaki owocowe, landrynki twarde, cukierki czekoladowe i wiele, wiele innych. Mówi się, że po preferencjach dotyczących cukierków można rozpoznać charakter człowieka. Niemieccy naukowcy przeprowadzali nawet badania na ten temat. Według ich wyników, ludzie o duszy romantycznej sięgają przede wszystkim po cukierki z nadzieniem truskawkowym, stanowczy wybierają cukierki wiśniowe, a osoby nieśmiałe preferują cukierki z nadzieniem orzechowym.
