Podział czcionek i ich zastosowanie
Czcionki można podzielić na 3 główne grupy:
- Szerokość, jaką zajmuje pojedyncza litera – stała, bądź zmienna;
- Kształt danej litery – obecność lub brak szeryfów;
- Różnica w grubości kreski w znakach – ta sama lub niejednolita grubość
Pierwszą grupę stanowią czcionki proporcjonalne i nieproporcjonalne. Pierwsze z nich to te, w których im szersze litery, tym więcej miejsca będą one zajmować. Przykładem może być litera 'm' oraz 'I' – pierwsza z nich jest szersza, więc zajmie więcej miejsca niż ta druga. Z kolei czcionki nieproporcjonalne to te, w których każda litera, niezależnie od szerokości, zajmuje taką samą powierzchnię. Z tych dwóch, lepszym i bardziej przyswajalnym dla ludzkiego oka rodzajem jest czcionka proporcjonalna – zajmuje mniej
Rys. 1 Porównanie czcionki proporcjonalnej i nieproporcjonalnej.
Druga grupa różni się obecnością szeryfów, bądź ich brakiem. Są to zdobienia, które znajdują się na końcach liter. Używane są zwykle do publikacji prac (np. dyplomowych) czy długich esejów (Times New Roman, Georgia). Ułatwiają one czytanie – oko, swego rodzaju naturalnie, wiedzie za ozdobnikiem litery przechodząc na kolejną literę. Czcionki bezszeryfowe – jak sama nazwa mówi – nie posiadają szeryfów (Arial, Helvetica). Z tego względu nie używa się celem pisania długich tekstów. Natomiast popularne są w pismach elektronicznych – głównie ze względu na łatwość odczytu w danej rozdzielczości ekranu.
Rys. 2 Czcionka szeryfowa (czerwona) i bezszeryfowa (szara).
W końcu, grupę nr 3 stanowią czcionki jednoelementowe (linearne) i dwuelementowe. Lienarne cechuje budowa znaków z kreski o jednolitej grubości. Oznacza to to, że całość litery ma taką samą grubość. Natomiast czcionki dwuelementowe cechuje niejednolitość. Mogą występować różnice zarówno w szerokości, jak i płynności przejść między grubościami kresek w literach.
Podsumowanie
W zależności od swoich potrzeb oraz rodzaju tekstu – należy wybrać właściwy typ czcionki, która będzie łatwiejsza do przyswojenia dla naszego oka. Dobrze jest również zachować konsekwencję – pisząc tekst należy w całości zastosować tą samą czcionkę. Wyjątkami mogą być tytuły, podtytuły czy cytaty, które można zmodyfikować. Piszmy tak, aby sprawiać naszym oczom jak największą przyjemność z czytania.
