Już zajęcia w szkole średniej mają na celu przekazanie nam podstaw i przygotowanie nas na możliwość znalezienia się w sytuacji, w której szybka reakcja i prawidłowo udzielona pomoc będzie mogła uratować ludzkie zdrowie lub życie. Dobre chęci nie wystarczą. Wiedzę tą warto sobie przypominać.
Jeśli nie mamy możliwości brania udziału w szkoleniach czy kursach z zasad udzielania pierwszej pomocy, przydatny może okazać się internet. Na portalach medycznych umieszczane są zarówno filmy jak i ilustrowane poradniki udzielania pierwszej pomocy. Dzięki nim jesteśmy w stanie odświeżyć sobie wiedzę, jaką zdobyliśmy wiele lat temu.
UWAGA! Wiedza jaką uzyskasz z tego artykułu musi zostać rozbudowana poprzez dotarcie do fachowych portali medycznych.
Pierwsza pomoc ma na celu utrzymanie przy życiu poszkodowanego do momentu dotarcia specjalistycznych służb medycznych.
Pierwszą rzeczą, jakiej musimy dokonać, jest upewnienie się, że pozostałym osobom nie grozi niebezpieczeństwo. Następnie sprawdzamy stan, w jakim znajduje się poszkodowany. Zapytajmy go czy wszystko w porządku.
Jeśli jest świadom, reaguje i nie zagraża mu niebezpieczeństwo, musimy go zostawić w pozycji, w jakiej został odnaleziony oraz wezwać pogotowie.
Jeśli natomiast nie ma reakcji odwracamy poszkodowanego na plecy i udrażniamy drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy do tyłu i uniesienie żuchwy.
Oceńmy jego oddychanie: sprawdźmy, czy rusza się klatka piersiowa, spróbujmy dosłyszeć szmery oddechowe oraz sprawdźmy na własnym policzku, czy wyczuwalny jest oddech.
Jeśli dojdziemy do wniosku, że osoba jest nieprzytomna, ale oddycha prawidłowo - ułóżmy osobę w pozycji bezpiecznej, wezwijmy karetkę i kontrolujmy stan poszkodowanego do momentu jej przyjazdu.
Gdy oddech okaże się być nieprawidłowy, należy kazać komuś wezwać pomoc a samemu zabrać się za uciskanie klatki piersiowej. W tym celu należy położyć nadgarstek jednej ręki na środkowej części klatki piersiowej poszkodowanego, nadgarstek drugiej ułożyć na niej, spleść palce i rozpocząć uciskanie. Dokonujemy tego na wyprostowanych rękach, uciskamy na głębokość nie większą niż 4-5 cm. Po każdorazowym uciśnięciu zwalniamy siłę nie odrywając jednak rąk od klatki piersiowej.
Rozpocznijmy sztuczne oddychanie. Po 30 uciśnięciach udrożnijmy drogi oddechowe (odgięcie do tyłu głowy poszkodowanego, uniesienie żuchwy), zaciskamy nozdrza i pozostawiając uniesioną żuchwę i zaczynamy wdmuchiwanie powietrza (powinno trwać 1 sekundę). Naszymi ustami musimy objąć całe usta poszkodowanego. Kontrolujmy czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa. Wykonajmy drugie wdmuchnięcie, po czym kontynuuj ugniatanie klatki piersiowej. Postępujmy tak na zmianę, 30 ugnieceń, 2 oddechy ratownicze. Jeśli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jedna osoba, wówczas należy zmieniać się co kilka minut, w celu uniknięcia zmęczenia, którego efektem może być nieprawidłowo przeprowadzona pierwsza pomoc. Unikajmy dłuższych przerw w resuscytacji. Przerwać możemy ją wyłącznie w momencie przybycia służb ratunkowych lub po przywrócenia oddechu.
