Pomimo, że złość może być pomocna w podejmowaniu właściwych decyzji, jest ona powszechnie pojmowana jako kiepski doradca. Pod wpływem złości bierzemy pod uwagę tylko to, co jest naprawdę ważne i na tej podstawie podejmujemy szybkie decyzje. Często popełniamy błąd odrzucając podpowiedzi tej energetycznej emocji, biorąc je za zbyt ryzykowne, co wynika z braku zaufania do siebie i zrozumienia potrzeby istnienia złości.
Złość to reakcja emocjonalna, która pojawia się, gdy zablokowane jest jakieś dążenie, następuje zmiana poczucia kontroli i pojawia się uczucie złości.
Złość składa się z trzech elementów:
myśli, reakcji fizjologicznej oraz zachowania.
ZASADY KONTROLOWANIA WŁASNEJ ZŁOŚCI
Daj sobie czas, żeby ochłonąć i tym samym uniknąć stosowania przemocy, uświadom sobie, że zaraz stracisz panowanie nad sobą, ataki wściekłości można przewidzieć, poprzedzone są one sygnałami:
- sygnały z ciała - nagle pocenie się, ucisk w żołądku, gwałtowny napływ adrenaliny,
- myśli - Dość! Nie zniosę tego dłużej! Nikt nie ma prawa tak się do mnie odzywać! Nienawidzę, nienawidzę!
- działanie - nerwowe chodzenie po pokoju, zaciskanie pięści, podniecony głos
- jeśli zauważysz te sygnały i nie zdołasz natychmiast ich powstrzymać, to bezwzględnie potrzebujesz czasu, aby ochłonąć.
Wyjdź na chwilę, idź w spokojne miejsce, gdzie możesz powrócić do równowagi, poszukaj zajęcia, które pomoże ci się uspokoić, pozwól sobie na relaks i odprężenie, po chwili być może wrócisz do równowagi - zadaj sobie pytanie - czy jestem w stanie wrócić i spokojnie porozmawiać?
Po powrocie skieruj rozmowę na pierwotny problem, nie pozwól sobie stracić zimnej krwi.
Możesz zrobić więcej, żeby uniknąć złości - to dopiero pierwsza linia obrony - zrób listę swoich myśli, słów i czynów, które najczęściej obserwujesz przed swoimi atakami złości, nie wystarczy się tylko oddalić od kogoś na kogo czujesz wściekłość - żeby się uspokoić, musisz podjąć pewne kroki zanim utracisz kontrole nad swoją złością:
- rozchmurz czoło i odpręż się, spoglądaj łagodniej, oddychaj głęboko, mów normalnym głosem, napinaj kilka mięśni, a potem je rozluźniaj
- przestań starać się kontrolować innych, złość to nie tylko napady szału, nie jesteś w stanie kontrolować całego świata
- zaakceptuj odmienność, każdy myśli i działa inaczej, mów to, co masz do powiedzenia, raz i tylko raz, potem wycofaj się i uspokój, ludzie o wiele chętniej słuchają, kiedy się ich do tego nie zmusza
- proś nie żądaj, nie masz żadnych praw w stosunku do czasu, pieniędzy, ciał i dusz innych ludzi, zanim to zrozumiesz, może być ci ciężko...
- nagradzaj zamiast straszyć
- mów spokojnie, nie przeklinaj
- bierz odpowiedzialność za wszystko, co mówisz i robisz, zapomnij o istnieniu "doprowadzasz mnie do wściekłości" jest nic nie warte, o wiele uczciwiej jest mówić "doprowadzam się do wściekłości", jesteś w stanie uniezależnić się od wściekłości i zrobisz to, ale tylko wtedy gdy przyjmiesz całkowitą odpowiedzialność za swoje słowa i czyny
- traktuj innych z szacunkiem, zaczynaj każdy dzień obietnicą poszanowania innych, rozmawiaj spokojnie, uważnie słuchaj tego, co mówią inni, wyszukuj u innych cechy godne pochwały, głośno wychwalaj dobro w innych ludziach, mów im, że są potrzebni i godni miłości, mów im, że są cenni i ważni, nie podnoś głosu, nawet jeśli masz odmienne zdanie, unikaj możliwości atakowania, krytykowania, obrażania, pozwól innym wziąć odpowiedzialność za ich życie, w czasie kiedy ty bierzesz odpowiedzialność za swoje
- bądź osobą bezpośrednią, konkretną i uprzejmą
ĆWICZENIE
Usiądź lub stań w wygodnej pozycji i rozluźnij wszystkie mięśnie (utrzymuj napięcie tylko w takim stopniu, w jakim jest ono potrzebne, by się nie przewrócić lub nie spaść z krzesła). Następnie - wykorzystując swoją pamięć lub wyobraźnię wywołaj w sobie gniew tak silny, jak tylko potrafisz, lecz nie napinaj żadnego mięśnia. Stwierdzisz, że nie możesz utrzymać mięśni w stanie rozluźnienia, ponieważ pod względem fizjologicznym taki stan wyklucza możliwość wywołania gniewu. Gniew nie może istnieć bez napięcia mięśniowego. To samo dotyczy lęku. Dlatego też wyćwiczenie się w rozluźnianiu mięśni na życzenie może pomóc Ci w efektywniejszym korzystaniu z posiadanej wiedzy i opanowanych umiejętności, a także umożliwi Ci uniknięcie stanu lęku czy złości, lub wyjście z tych stanów, gdy już zaistnieją. Co więcej, taka umiejętność może być pomocna w usuwaniu wielu nieprzyjemnych i niezdrowych przyzwyczajeń, ponieważ dzięki niej możesz wprowadzić do podświadomości nowe wzorce działania i reagowania w różnych sytuacjach.
Ważną rzeczą, którą należy wiedzieć o podświadomości i o funkcjonowaniu pamięci, jest to, że wspomnienie każdego doświadczenia, niezależnie od jego pochodzenia, przechowywane jest w ciele. Podświadomość nie przeprowadza subtelnego rozróżnienia między tym, czy doświadczenie pochodzi z wewnętrznego, czy też z zewnętrznego źródła, czy pochodzi z autentycznej sytuacji życiowej, czy też z książki, filmu, programu telewizyjnego, snu, intuicji lub wyobraźni. W ciele gromadzona jest pamięć wszystkich informacji. Jedyne, co interesuje podświadomość, to intensywność danego doświadczenia, czyli to, jaka reakcja fizjologiczna (emocjonalna, chemiczna, mięśniowa) towarzyszyła danemu zdarzeniu. Dla podświadomości jest to jedyne kryterium oceny, na ile "realne" jest doświadczenie. Z tego faktu wynika praktyczny wniosek, że to, co wyobrażamy sobie z odpowiednią intensywnością, jest równoznaczne z autentycznym wydarzeniem, przynajmniej w takim sensie, w jakim dotyczy to zachowań opartych na pamięci. Szamani hawajscy i inni przez wiele wieków stosowali wiedzę o działaniu podświadomości jako narzędzie w uzdrawianiu i w samorozwoju. W ostatnich czasach takie właśnie, szamańskie rozumienie tego zagadnienia wykorzystywane jest, między innymi, przez olimpijczyków i to z bardzo dobrym skutkiem. Używając wszystkich zmysłów do wyobrażania sobie, że za każdym razem osiągają doskonałe wyniki, sportowcy tworzą przechowywane w ciele wspomnienia, które ułatwiają osiąganie autentycznych wyników i poprawianie ich. Ten sam proces możesz i Ty wykorzystać dla doskonalenia każdej umiejętności, dla osiągnięcia każdego stanu i dowolnych warunków.
Zobacz broszurkę "Dobre Rady - Huna"
Złość to reakcja emocjonalna, która pojawia się, gdy zablokowane jest jakieś dążenie, następuje zmiana poczucia kontroli i pojawia się uczucie złości.
Złość składa się z trzech elementów:
myśli, reakcji fizjologicznej oraz zachowania.
ZASADY KONTROLOWANIA WŁASNEJ ZŁOŚCI
Daj sobie czas, żeby ochłonąć i tym samym uniknąć stosowania przemocy, uświadom sobie, że zaraz stracisz panowanie nad sobą, ataki wściekłości można przewidzieć, poprzedzone są one sygnałami:
- sygnały z ciała - nagle pocenie się, ucisk w żołądku, gwałtowny napływ adrenaliny,
- myśli - Dość! Nie zniosę tego dłużej! Nikt nie ma prawa tak się do mnie odzywać! Nienawidzę, nienawidzę!
- działanie - nerwowe chodzenie po pokoju, zaciskanie pięści, podniecony głos
- jeśli zauważysz te sygnały i nie zdołasz natychmiast ich powstrzymać, to bezwzględnie potrzebujesz czasu, aby ochłonąć.
Wyjdź na chwilę, idź w spokojne miejsce, gdzie możesz powrócić do równowagi, poszukaj zajęcia, które pomoże ci się uspokoić, pozwól sobie na relaks i odprężenie, po chwili być może wrócisz do równowagi - zadaj sobie pytanie - czy jestem w stanie wrócić i spokojnie porozmawiać?
Po powrocie skieruj rozmowę na pierwotny problem, nie pozwól sobie stracić zimnej krwi.
Możesz zrobić więcej, żeby uniknąć złości - to dopiero pierwsza linia obrony - zrób listę swoich myśli, słów i czynów, które najczęściej obserwujesz przed swoimi atakami złości, nie wystarczy się tylko oddalić od kogoś na kogo czujesz wściekłość - żeby się uspokoić, musisz podjąć pewne kroki zanim utracisz kontrole nad swoją złością:
- rozchmurz czoło i odpręż się, spoglądaj łagodniej, oddychaj głęboko, mów normalnym głosem, napinaj kilka mięśni, a potem je rozluźniaj
- przestań starać się kontrolować innych, złość to nie tylko napady szału, nie jesteś w stanie kontrolować całego świata
- zaakceptuj odmienność, każdy myśli i działa inaczej, mów to, co masz do powiedzenia, raz i tylko raz, potem wycofaj się i uspokój, ludzie o wiele chętniej słuchają, kiedy się ich do tego nie zmusza
- proś nie żądaj, nie masz żadnych praw w stosunku do czasu, pieniędzy, ciał i dusz innych ludzi, zanim to zrozumiesz, może być ci ciężko...
- nagradzaj zamiast straszyć
- mów spokojnie, nie przeklinaj
- bierz odpowiedzialność za wszystko, co mówisz i robisz, zapomnij o istnieniu "doprowadzasz mnie do wściekłości" jest nic nie warte, o wiele uczciwiej jest mówić "doprowadzam się do wściekłości", jesteś w stanie uniezależnić się od wściekłości i zrobisz to, ale tylko wtedy gdy przyjmiesz całkowitą odpowiedzialność za swoje słowa i czyny
- traktuj innych z szacunkiem, zaczynaj każdy dzień obietnicą poszanowania innych, rozmawiaj spokojnie, uważnie słuchaj tego, co mówią inni, wyszukuj u innych cechy godne pochwały, głośno wychwalaj dobro w innych ludziach, mów im, że są potrzebni i godni miłości, mów im, że są cenni i ważni, nie podnoś głosu, nawet jeśli masz odmienne zdanie, unikaj możliwości atakowania, krytykowania, obrażania, pozwól innym wziąć odpowiedzialność za ich życie, w czasie kiedy ty bierzesz odpowiedzialność za swoje
- bądź osobą bezpośrednią, konkretną i uprzejmą
ĆWICZENIE
Usiądź lub stań w wygodnej pozycji i rozluźnij wszystkie mięśnie (utrzymuj napięcie tylko w takim stopniu, w jakim jest ono potrzebne, by się nie przewrócić lub nie spaść z krzesła). Następnie - wykorzystując swoją pamięć lub wyobraźnię wywołaj w sobie gniew tak silny, jak tylko potrafisz, lecz nie napinaj żadnego mięśnia. Stwierdzisz, że nie możesz utrzymać mięśni w stanie rozluźnienia, ponieważ pod względem fizjologicznym taki stan wyklucza możliwość wywołania gniewu. Gniew nie może istnieć bez napięcia mięśniowego. To samo dotyczy lęku. Dlatego też wyćwiczenie się w rozluźnianiu mięśni na życzenie może pomóc Ci w efektywniejszym korzystaniu z posiadanej wiedzy i opanowanych umiejętności, a także umożliwi Ci uniknięcie stanu lęku czy złości, lub wyjście z tych stanów, gdy już zaistnieją. Co więcej, taka umiejętność może być pomocna w usuwaniu wielu nieprzyjemnych i niezdrowych przyzwyczajeń, ponieważ dzięki niej możesz wprowadzić do podświadomości nowe wzorce działania i reagowania w różnych sytuacjach.
Ważną rzeczą, którą należy wiedzieć o podświadomości i o funkcjonowaniu pamięci, jest to, że wspomnienie każdego doświadczenia, niezależnie od jego pochodzenia, przechowywane jest w ciele. Podświadomość nie przeprowadza subtelnego rozróżnienia między tym, czy doświadczenie pochodzi z wewnętrznego, czy też z zewnętrznego źródła, czy pochodzi z autentycznej sytuacji życiowej, czy też z książki, filmu, programu telewizyjnego, snu, intuicji lub wyobraźni. W ciele gromadzona jest pamięć wszystkich informacji. Jedyne, co interesuje podświadomość, to intensywność danego doświadczenia, czyli to, jaka reakcja fizjologiczna (emocjonalna, chemiczna, mięśniowa) towarzyszyła danemu zdarzeniu. Dla podświadomości jest to jedyne kryterium oceny, na ile "realne" jest doświadczenie. Z tego faktu wynika praktyczny wniosek, że to, co wyobrażamy sobie z odpowiednią intensywnością, jest równoznaczne z autentycznym wydarzeniem, przynajmniej w takim sensie, w jakim dotyczy to zachowań opartych na pamięci. Szamani hawajscy i inni przez wiele wieków stosowali wiedzę o działaniu podświadomości jako narzędzie w uzdrawianiu i w samorozwoju. W ostatnich czasach takie właśnie, szamańskie rozumienie tego zagadnienia wykorzystywane jest, między innymi, przez olimpijczyków i to z bardzo dobrym skutkiem. Używając wszystkich zmysłów do wyobrażania sobie, że za każdym razem osiągają doskonałe wyniki, sportowcy tworzą przechowywane w ciele wspomnienia, które ułatwiają osiąganie autentycznych wyników i poprawianie ich. Ten sam proces możesz i Ty wykorzystać dla doskonalenia każdej umiejętności, dla osiągnięcia każdego stanu i dowolnych warunków.
Zobacz broszurkę "Dobre Rady - Huna"
Licencja: Creative Commons
