Fizjologiczne zmiany w skórze zachodzą głównie pod wpływem hormonów płciowych. Zaburzenia w równowadze tych hormonów mogą doprowadzić do konwersji wykraczających oprócz poza fizjologię — do konwersji chorobowych skóry.
Dojrzewanie
Okres dojrzewania zostaje zapoczątkowany wytwarzaniem poprzez przedni płat przysadki hormonu gonadotropowego pobudzającego pęcherzyki Graafa (FSH — fiollicle stimulating hormone) oraz dodatkowo hormonu luteinizującego (LH — luteinizing hormone), które nie są kreowane w dzieciństwie. FSH i LH wpływają także w istotny metodę na męskie gruczoły płciowe. W okresie dojrzewania wzrasta też poziom somatotropiny, hormonu wzrostu (growth hormone) wpływającego bezpośrednio na wzrost narządów. U obu płci tworzone są zarówno hormony kobiece, jak i męskie, niemniej jednak w ilościach zmieniających się zależnie od wieku i płci. W okresie dojrzewania gonady wydzielają odpowiednią ilość hormonu, aby spowodować postęp gruczołów, płciowych i wtórnych cech płciowych. Zmianom tym towarzyszy zwiększenie wydzielania gruczołowego. Wskutek funkcjonowania androgenów, wśród których najważniejszy jest testosteron, androstendion i dehydroepiandrosteron, występuje wzmożone wydzielanie łoju, które może prowadzić do łojotoku i trądziku. Zaleca sie wtedy udanie do dermatologa bądź gabinetu kosmetycznego w celu złagodzenia zmian na skórze. U mężczyzn w późniejszym okresie życia łojotok częściej współistnieje z łysieniem stylu męskiego.
Wskutek rozwoju gruczołów potowych apokrynowych i wydzielania poprzez nie potu pojawia się charakterystyczny zapach potu pod wpływem rozkładu bakteryjnego. Działanie na gruczoły potowe ekrynowe sprawia silniejsze wydzielanie potu na dłoniach i stopach (hyperhidiosis palmo-plantaris pubei-lalis). Spostrzega się zmiany w zabarwieniu skóry w obrębie narządów płciowych, na brodawkach piersiowych oraz dodatkowo ciemnienie włosów, co jest powiązane z wpływem hormonalnym na melanogenezę. Tu należy kłaść nacisk na to jakie kosmetyki do włosów się stosuje, gdzyż częstow właśnie źle dobrane preparaty mogą zaburzyć rozwój włosów. Okres dojrzewania jest okresem, w którym ma możliwość wystąpić zezłośliwienie znamion barwnikowych. U młodzieży obojga płci mogą pojawiać się rozstępy skórne (stiiae distensae cutis pubeitatis), co może być związane z nadczynnością przedniego płata przysadki mózgowej.
Wpływ cyklu miesiączkowego na skórę.
Przebieg cyklu miesiączkowego uzależniony jest od wzajemnego oddziaływania jajników i przysadki mózgowej pod kontrolą podwzgórza. Hormon gonadotropowy pobudza pęcherzyki Graafa w pierwszej połowie cyklu miesiączkowego, hormon luteotropowy uzupełnia dojrzewanie pęcherzyków, sprawia owulację oraz dodatkowo wywołuje tworzenie się ciałka żółtego. W drugiej połowie cyklu miesiączkowego ciałko żółte tworzy progesteron. Mogą wówczas wystąpić pod wpływem estrogenu zmiany powiązane z nadmiernymi reakcjami naczyniowymi, zatrzymanie wody i soli w ustroju, czasami obserwuje się zwiększone wydzielanie łoju. Zespół konwersji określanych jako zespół przedmiesiączkowy polega na nasilaniu się trądziku młodzieńczego, przetłuszczaniu włosów, obrzęku dłoni i stóp. W skórze mogą występować przebarwienia w zależności od cyklu. Zmianą w większości wypadków towarzyszącą miesiączce jest opryszczka nawracająca, występująca w tym samym miejscu na wiele dni przed miesiączką bądź w czasie niej (heipes menśtiualis).
Okres ciąży i połogu.
W czasie ciąży wzrasta produkcja gonadotropiny łożyskowej w pierwszych trzech miesiącach, po czym spada i utrzymuje się na niższym poziomie do końca ciąży. Poziom estrogenu wzrasta początkowo powoli, jest wyższy od ok. 8 tygodnia, gdy zaczyna się tworzenie również przez łożysko, i utrzymuje się na wysokim poziomie do końca ciąży. Poziom progesteronu produkowanego poprzez ciałko żółte i poprzez łożysko również wzrasta. Poziom androgenu zmienia się mało, ażeby pod koniec ciąży ulec obniżeniu. Powiększa się tarczyca, czynność przysadki zwiększa się, wyższy jest poziom gonadotropin, ACTH i MSH (hormonu melanotropowego). W czasie ciąży występują u większości kobiet przebarwienia, bardziej wyraźne u brunetek — w zdecydowanej większości przypadków na twarzy, czole, skroniach, zwane ostudą. Znikają one częstokroć, choć nie w każdej chwili, po porodzie. Podobne zmiany mogą wystąpić u kobiet stosujących pigułki antykoncepcyjne. Może wystąpić silniejszy wzrost włosów i meszku włosowego na pełnym ciele, zwłaszcza na twarzy, który zazwyczaj niweluje się po zakończeniu ciąży. Nie ma jednolitych poglądów, czy wzrost włosów na owłosionej skórze głowy jest silniejszy; jest natomiast więcej włosów w okresie anagenu. Częstym objawem po porodzie jest nasilone telogenowe wypadanie włosów, najsilniejsze w 10—16 tygodniu po porodzie. Włosy niemalże w każdej sytuacji całkowicie odrastają, natomiast odrost ten może trwać aż do 15 miesięcy.
Gruczoły potowe wykazują niewielki wzrost czynności. Rozstępy skórne (Striae gravidarum), zwłaszcza na brzuchu i piersiach, występują u 90% kobiet w ciąży. Prócz zaburzeń hormonalnych może przyczyniać się do ich powstawania wrodzona mniejsza wartościowość tkanki sprężystej. W czasie ciąży obserwuje się chwiejność naczynioruchową i zwiększoną przepuszczalność naczyń. W obrębie dłoni spostrzega się zmiany w postaci erythema palmare symmetricum, polegające na zaczerwienieniu dłoni i rozszerzeniu naczyń włosowatych. Istnieje skłonność do rozszerzenia naczyń żylnych, która może być związana zarówno ze zwiększeniem ciśnienia ortostatycznego, jak i wpływem hormonów na tkankę łączną, a. która prowadzi do żylaków. Nieomalże w każdym momencie istnieje gotowość do obrzęków (oedema gravidarum). Skóra kobiet ciężarnych jest mniej więcej pięciokrotnie wrażliwsza na próby płatkowe.
Okres menopauzy.
W okresie tym następuje zmniejszenie produkcji estrogenu, wypadnięcie procedur jajników wpływa także na zniknięcie androgenu. Pojawia się gonadotropina menopauzalna (HMG — human menopausal gona-dotropine). Zmianom w poziomie hormonów przypisuje się zarówno objawy ogólne, określane jako zespół menopauzalny (uderzenia krwi, labilność emocjonalna, bóle głowy), jak i zmiany w obrębie skóry, jak nasilenie brodawek łojotokowych, nadmierne rogowacenie na dłoniach i podeszwach (keratoderma palmo-plantare climactericum), nasilenie trądziku różowatego. Ze względu na brak androgenu ma możliwość być skąpsze owłosienie w okolicach płciowych i jaśniejsze zabarwienie skóry. Na twarzy może wystąpić nadmierne owłosienie (hypertrichosis clim.acterica). Wydzielanie gruczołów łojowych jest zmniejszone. Do objawów przekwitania powinno się świąd, zazwyczaj ograniczony.
