Szkocka whisky dzieli się na słodową oraz zbożową, a dodatkową jej odmianę – połączenie tych dwóch rodzajów - stanowi whisky mieszana, czyli tzw. blended. Odmiana słodowa (wersja „malt”) zazwyczaj pochodzi z jednej destylarni, a powstaje – jak sama nazwa wskazuje – ze słodu, to jest ze słodowanego jęczmienia. Zboże to destyluje się z wodą oraz drożdżami. Na krótko przed butelkowaniem można – dla dodatkowych walorów – dodać do przepisu odrobinę karmelu. Nie zmieni on smaku whisky, ale podkreśli ciemnobursztynowy kolor trunku. Procesy zacierania, fermentacji, destylacji i leżakowania (bardzo istotnego w produkcji „dojrzewania” alkoholu) mają miejsce w miedzianych kubkach destylacyjnych, nazywanych alembikami. To najstarsza metoda pozyskiwania whisky, znana już przez średniowiecznych mnichów. W tym momencie warto zaznaczyć, że niekoniecznie „im starsza whisky, tym lepsza” - niektóre odmiany tego alkoholu mają ściśle określony czas leżakowania. Jego przekroczenie zepsuje smak trunku i pozbawi go cech charakterystycznych dla danej marki.
Restrykcje produkcyjne dotyczą też narzędzi, służących do przetwarzania tego alkoholu. Długo zastanawiano się, jak przygotować ów „ognisty napój” w momencie, gdy jedna partia whisky kończy dojrzewanie, a alembiki (silnie przesiąknięte wonią sodu i drożdży) nie są jeszcze zdatne do wlania następnego sortu. Tak wymyślono destylację ciągłą whisky – efektem jest wersja zbożowa, równie smaczna co jej dłużej pozyskiwana „siostra”. Zupełnym obniżeniem kosztów produkcji było wymieszanie obu rodzajów. Wersja blended, choć pierwotnie składała się z tego, co nie napełniło do końca butelek i zostało ze sobą zlane, do dziś ma swoich entuzjastów, przekładających smak whisky mieszanej ponad inne doznania alkoholowe. Oczywiście, wśród rozmaitych mieszanek znajdują się też opcje „de luxe”, oznaczające większą ilość starych destylatów słodowych, pozyskiwanych na drodze pierwotnej produkcji.
Na koniec ciekawostka: wyborna whisky produkowana jest również w Japonii. Od roku 1924 eksportowana jest stamtąd Nikka i Yamazaki, inspirowana oryginalnym, szkockim smakiem. Japonia słynie też z wytwarzania dużej ilości blendów, wchodzących później w skład innych alkoholi. W poszukiwaniu nowych tropów można też odwiedzić Walię albo Kanadę. I tam nie brak bowiem smakoszy whisky, a lokalni producenci wychodzą naprzeciw ich potrzebom.
