Błędy smarowania
Niewłaściwe smarowanie powoduje ponad 50% uszkodzeń łożysk tocznych. Nieodpowiednie dobranie smaru wraz z brakiem przestrzegania zasad czystości powoduje przyspieszone zużycie ścierne. To z kolei powoduje zwiększenie się luzów pomiędzy elementami łożyska a w konsekwencji do powstania drgań, które znacząco skracają jego żywotność. Błędne dobranie środka smarnego może doprowadzić również do ponadprzeciętnego wzrostu temperatury roboczej łożyska, co prowadzi również do jego przyspieszonej awarii. Łożyska mogą być smarowane na dwa sposoby: smarem plastycznym, olejem.
Smar plastyczny
To środek, którego konsystencja może przybierać formy od półpłynnej do stałej. W większości przypadków, łożyska smarowane są smarem plastycznym. Na rynku dostępnych jest kilka odmian smarów, których nazwy zazwyczaj uzależnione są zagęszczacza, jak np. smar litowy czy smar sodowy. Najważniejszym parametrem oceniającym smar jest klasa jego konsystencji. Określa ona zależność pomiędzy zmianą konsystencji w zależności od temperatury pracy. Zbyt rzadki smar może zacząć wyciekać, z kolei zbyt gęsty, zalegać i utrudniać ruch łożyska. Klasy konsystencji określa się w skali od 1 do 3 – gdzie 1 oznacza smar bardziej płynny, używany gdy zachodzi potrzeba podawania smaru przez układ smarowania, a 3 twardszy, stosowane do łożysk dużych, które pracują w warunkach znacznych drgań. W nazwach smarów podawane jest liczba, która określa klasę konsystencji.
Dobór smaru
Dokonując doboru smaru, trzeba pamiętać, że należy zwrócić uwagę na rodzaj oraz wielkość łożyska, temperaturę, prędkości obrotowe oraz występujące obciążenia. Najważniejszą funkcją, jaką spełniać ma smar plastyczny, to wytworzenie warstwy smarnej o odpowiedniej zdolności nośnej. Do łożysk szybkoobrotowych, używany jest smar, którego skład opiera się na oleju syntetycznym o małej lepkości. Natomiast do łożysk pracujących na niskich obrotach bądź przy ruchach oscylacyjnych, zaleca się stosowanie smaru opartego o grafit lub dwusiarczek molibdenu.
